Το κομψό διαμέρισμα του Mr. Chou από την Chrystalline Artchitect.
Η ιδέα "Κατοικία με τα όρια του χώρου"
Πληροφορίες και φωτό από: http://www.chrystallineartchitect.com
Το καινοτόμο Bloomframe®, το μπαλκόνι που μεταλλάσσεται σε παράθυρο με το πάτημα ενός κουμπιού, διατίθεται πλέον στην αγορά της Ολλανδίας.
Δομικά στοιχεία απαραίτητα για τη μορφολογία των όψεων και τη λειτουργία των χώρων στα κτίρια
Τα ανοίγματα στους τοίχους των κτιρίων είναι απαραίτητα γιατί εξασφαλίζουν, και με το μέγεθος τους ρυθμίζουν την επικοινωνία μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος, αλλά και μεταξύ των εσωτερικών χώρων ενός κτιρίου.
Τα κουφώματα είναι τα δομικά στοιχεία που καλύπτουν τα ανοίγματα και με τα οποία επιτυγχάνεται ο φυσικός φωτισμός, ο αερισμός, ο ηλιασμός των χώρων και εξασφαλίζεται η θέα στα κτίρια. Επίσης ρυθμίζεται η επικοινωνία των χώρων κατά τη βούληση του χρήστη.
Τα κουφώματα αποτελούν πολύ σημαντικά αρχιτεκτονικά στοιχεία στη διαμόρφωση της μορφολογίας των όψεων στα κτίρια. Στο εσωτερικό των χώρων τα κουφώματα αποτελούν στοιχεία της διακόσμησης τους και επιβάλλεται η επιλογή τους να εναρμονίζεται με τα υπόλοιπα στοιχεία οργάνωσης του χώρου.
Τα δομικά στοιχεία που πλαισιώνουν το άνοιγμα στην τοιχοποιία είναι οι παραστάδες, τα υπέρθυρα και οι ποδιές: αυτά αποτελούν τη λεγόμενη κορνίζα του ανοίγματος.
Ενώ παλαιότερα η κορνίζα του ανοίγματος αποτελούσε σημαντική κατασκευή γιατί διαμόρφωνε τις όψεις των κτιρίων, σήμερα έχουμε πιο λιτές μορφές κορνίζας.
Οι παραστάδες κοινά ‘λαμπάδες’ ορίζουν το πλάτος του κουφώματος και συμβάλλουν στην προσαρμογή της κάσας του και στη στεγανότητά του. Άλλοτε επενδύονται με μάρμαρο ή επιχρίονται.
Τα υπέρθυρα ή ανώφλια κοινά ‘πρέκια’ παραλαμβάνουν τα φορτία του ανοίγματος, όταν είναι εμφανή αποτελούν μορφολογικό στοιχείο του ανοίγματος και πολλές φορές χρησιμοποιούνται για να καλύπτουν το κουτί των ρολών ή τον μηχανισμό των συρόμενων κουφωμάτων.
Οι ποδιές ή κατώφλια κοινά ‘μαρμαροποδιές’ είναι το κάτω μέρος του ανοίγματος. Οι ποδιές των παραθύρων παλιότερα κατασκευάζονταν από ξύλο, ενώ σήμερα είναι μαρμάρινες με ελαφρά κλίση προς τα έξω και προεξέχουν της τοιχοποιίας κατά 3-5 εκ.
Τα κατασκευαστικά μέρη των κουφωμάτων είναι τα πλαίσια, τα φύλλα (πλήρη, υαλοστάσια), τα περιθώρια, τα φύλλα προστασίας και τα εξαρτήματα ανάρτησης, ασφάλειας και λειτουργίας τους.
Τα πλαίσια κοινά ‘κάσες’ αποτελούν το σταθερό μέρος των κουφωμάτων και στερεώνονται στον τοίχο. Κατασκευάζονται από ξύλο, μέταλλο ή από συνδυασμό υλικών.
Τα φύλλα αποτελούν το κινητό μέρος των κουφωμάτων και ανάλογα με τη λειτουργία τους είναι πλήρη ή φέρουν υαλοστάσια, ή συνδυάζουν και τις δύο μορφές.
Τα υαλοστάσια είναι καθοριστικά για τον φωτισμό και ηλιασμό του χώρου και έχουν υαλοπίνακες που εξασφαλίζουν θερμομόνωση και ηχομόνωση (διπλοί με ανάλογο διάκενο), αποφυγή της ηλιακής ακτινοβολίας (αντανακλαστικοί), ασφάλεια (άθραυστοι, πυρασφαλείς).
Τα περιθώρια (αρμοκάλυπτρα) είναι πήχεις ξύλινοι (πάχος 1-2,5 εκ. και πλάτος 6-10 εκ.) επίπεδοι ή με καμπυλωμένα άκρα, ή μεταλλικοί, που καλύπτουν τη συναρμογή της κάσας με την τοιχοποιία.
Τα εξώφυλλα, τα σκούρα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, είναι αναπόσπαστο τμήμα των κουφωμάτων και κατασκευάζονται από το ίδιο υλικό με τα φύλλα. Προσφέρουν θερμομόνωση, ηχομόνωση και ασφάλεια.
Τα εξαρτήματα ανάρτησης, ασφάλειας και λειτουργίας είναι απαραίτητα για τη στερέωση, ανάρτηση και λειτουργία του κουφώματος. Είναι οι στροφείς (γαλλικοί ‘μπαρτουέλλες’, γερμανικοί ‘πορταδέλες’), διαφόρων ειδών (επιστροφικοί, για βαριά κουφώματα, για υαλόθυρες ασφαλείας). Για τη λειτουργία του κουφώματος απαιτούνται τροχαλίες με οδηγούς για κύλιση, στόπερ για ανακοπή της κίνησης, μηχανισμοί ανέλκυσης για ανασυρόμενα παράθυρα, μηχανισμοί περιέλιξης, οδηγοί, χειρολαβές.
Τέλος τα κλείθρα (κλειδαριές), σύρτες, γάντζοι, παντζουρόβεργες, ανεμοστηρίγματα (‘μάνταλα’) κλπ. είναι τα εξαρτήματα ασφάλειας των κουφωμάτων.
Τα κουφώματα διακρίνονται ανάλογα της θέσης τους στο κτίριο σε εξωτερικά και εσωτερικά, ανάλογα της χρήσης τους σε θύρες (πόρτες) και παράθυρα, ανάλογα της λειτουργίας τους σε ανοιγόμενα, περιστρεφόμενα, ανακλινόμενα, συρόμενα, ανασυρόμενα, ειδικών λειτουργιών, σταθερά.
Τέλος ανάλογα του βασικού υλικού κατασκευής τους διακρίνονται σε ξύλινα, μεταλλικά (σιδηρά, αλουμινίου), συνθετικά, σύνθετα (ξύλο και αλουμίνιο).
Ο σχεδιασμός των ανοιγμάτων και η επιλογή των κουφωμάτων αποτελούν σημαντικό μέρος του σχεδιασμού των κτιρίων, γιατί επηρεάζουν τη μορφολογία των κτιρίων, την ποιότητα του περιβάλλοντος τους και τη λειτουργία τους.
Οι παράγοντες σχεδιασμού των ανοιγμάτων είναι ο καθορισμός αναγκαιότητας φυσικού φωτισμού, ο προσανατολισμός του χώρου σε συνδυασμό με πρόβλεψη μέτρων σκιασμού, η θέα επιθυμητή ή όχι, ο αερισμός με πρόβλεψη ποσοστού απαραίτητα ανοιγόμενων κουφωμάτων με τις ελάχιστες διαστάσεις και η ηχοπροστασία, ώστε ανάλογα των απαιτήσεων επίπεδου θορύβου στους χώρους να λαμβάνεται υπόψη η ηχομονωτική ικανότητα των ανοιγμάτων.
Υπάρχουν περιορισμοί που καθορίζουν τη θέση των ανοιγμάτων στο κτίριο και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά το σχεδιασμό των ανοιγμάτων.
Αυτοί είναι ο Κανονισμός Πυροπροστασίας για να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης φωτιάς στα γειτονικά κτίρια, ο Κτιριοδομικός Κανονισμός για επαρκή άμεσο ή έμμεσο φυσικό φωτισμό, ο Κανονισμός Πυροπροστασίας, όπου υπολογίζονται ανάλογα τα ανοίγματα για θερμικές απώλειες.
Ακόμη λαμβάνονται υπόψη τα εξής:
ανοίγματα στο βορρά κατασκευάζονται με τις ελάχιστες αποδεκτές διαστάσεις, ενώ στα ανοίγματα του νότου ελέγχεται το ενεργειακό ισοζύγιο του χειμώνα (ηλιακό κέρδος- απώλειες) και το καλοκαίρι αν είναι απαραίτητη η πρόβλεψη ηλιοπροστασίας.
Τα κριτήρια επιλογής των κουφωμάτων αφορούν την μορφολογία τους για την άρτια ενσωμάτωση τους στην όψη του κτιρίου, αλλά και στο εσωτερικό του, τη λειτουργικότητα τους, τις ιδιότητες τους ανάλογα με τις απαιτήσεις των χώρων, την οικονομία ( κόστος κατασκευής, διάρκεια ζωής, εύκολη συντήρηση, δυνατότητα εξοικονόμησης ενέργειας).
Πηγή φωτό:
Ο Ολλανδός σχεδιαστής Bauke Knottnerus σχεδίασε τη σειρά «phat knits». http://baukeknottnerus.nl
Μία σειρά υπερμεγεθών κομματιών επίπλωσης, που το καθένα μοιάζει με πλεκτό, σε διάφορα μεγέθη. Άλλα κομμάτια αποτελούνται από πολύχρωμα νήματα δεμένα ή υφασμένα μαζί, ενώ άλλα αποτελούνται από ένα μοναδικό γιγαντιαίο κόμπο.
Καναπές από υπερμεγέθη νήματαΤα πλεκτά κομμάτια φτιάχνονται με τη χρήση μεγάλων βελόνων πλεξίματος. Με αυτές τις βελόνες και τα υπερμεγέθη νήματα μπορούν να παραχθεί μια ποικιλία αντικειμένων από χαλιά μέχρι καθίσματα.
Τα πουφ ή σκαμπό αποτελούν μια ευχάριστη παρουσία στο καθιστικό, αλλά και στους υπόλοιπους χώρους του σπιτιού (δωμάτια, κουζίνα).
Η πολυχρηστικότητα τους είναι η ομορφιά τους και η αισθητική τους προσδίδει μια άλλη γοητεία στο χώρο.
Από τη Μαριλένα Αναγνωστοπούλου - Σπουδάστρια διακοσμητικής στη σχολή Florence Design Academy.
Θέμα: Σχεδιασμός καταστήματος για τον οίκο DKNY (Donna Karan New York)
Σκεπτικό / Ιδέα: Το αγαπημένο χρώμα της γνωστής σχεδιάστριας ρούχων Donna Karan, είναι η Λευκή Ορχιδέα. Έχοντας αυτό κατά νού, σχεδίασα ένα κατάστημα εμπνευσμένο από την φύση, με διακοσμητικά στοιχεία στο σχήμα της λευκής ορχιδέας και των φύλλων της. Θέλοντας να αποδώσω την αίσθηση της φύσης στο κατάστημα, χρησιμοποίησα φυσικά υλικά όπως το ξύλο και παλ χρώματα του καφέ και του μπεζ.
Η ιδέα
"Δημιουργώντας έναν χώρο καταφυγής, όπου μπορεί κανείς να χαλαρώσει με την διαφορετικότητα στην ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος, η ιδιαιτερότητα του φυσικού υλικού είναι βαθιά εδραιωμένη σε αυτό το έργο"
Πληροφορίες και φωτό από: http://www.chrystallineartchitect.com/
Ο ασβέστης είναι ένα από τα παλαιότερα γνωστά υλικά, το ίδιο παλιό όσο και η πέτρα. Χρησιμοποιήθηκε το 4000π.Χ. για την κατασκευή των πυραμίδων της Αιγύπτου και το 1500π.Χ. για τα παλάτια της Κνωσού στην Κρήτη.
Πρόκειται για ένα «θαυματουργό» υλικό με ποικίλες εφαρμογές στον καθαρισμό των ρύπων, του πόσιμου νερού, στην απολύμανση των χώρων διαβίωσης, στη βιομηχανία τροφίμων, στις ιχθυοκαλλιέργειες, κλπ.
Γιατί να προτιμήσετε τον ασβέστη σε σχέση με τα συμβατικά χρώματα τοίχου (ακρυλικά, υδροχρώματα κλπ.)
Τι πρέπει να γνωρίζετε:
πηγή εικόνας: Η Κάλπικη Λίρα
Πώς να ασπρίσετε το σπίτι σας
Πρώτο χέρι: Φτιάξτε ένα πολύ αραιό διάλυμα από ασβέστη και νερό και περάστε ένα χέρι τους τοίχους. Προσοχή: Το διάλυμα πρέπει να είναι πολύ αραιό, ώστε να ποτίσει τους τοίχους. Κατά τη διάρκεια του χρωματισμού το αποτέλεσμα φαίνεται γκρι αλλά μην ανησυχείτε. Μόλις στεγνώσει θα αποκτήσει λευκό χρώμα.
Δεύτερο χέρι: Το δεύτερο διάλυμα ασβέστη και νερού θα πρέπει να είναι πιο πηχτό (σαν γάλα). Για να περάσετε το δεύτερο χέρι θα πρέπει να περιμένετε να στεγνώσει το πρώτο. Όταν περνάτε τον ασβέστη στον τοίχο, το αποτέλεσμα φαίνεται γκρι (ή λασπωμένο). Μην ανησυχείτε διότι ο ασβέστης γίνεται λευκός, μόλις στεγνώσει.
Τρίτο χέρι (ή και τέταρτο χέρι): Το τρίτο χέρι έχει την ίδια ακριβώς αναλογία νερού και ασβέστη με το δεύτερο χέρι. Το μυστικό του τελευταίου χεριού είναι η προσθήκη αλατιού (ή λαδιού) στο διάλυμα. Η προσθήκη αυτή γίνεται ώστε να μην φεύγει ο ασβέστης από τον τοίχο κάθε φορά που τον αγγίζουμε. Έτσι λοιπόν προσθέστε μια χούφτα χοντρό αλάτι στο δοχείο με το ασβεστόνερο και περαστέ το τρίτο χέρι.
Tip: Όταν θα χρειαστεί να ξανα-φρεσκάρετε το σπίτι σας με ασβέστη μην ξεχάσετε να προσθέτετε στο διάλυμα και μια χούφτα χοντρό αλάτι, για να σταθεροποιηθεί ο ασβέστης στον τοίχο και να μη σας λερώνει κάθε φορά που τον αγγίζετε.
Tip: Στο τελευταίο χέρι, μπορείτε να προσθέσετε και λουλάκι (indigo) για να γίνει ακόμα πιο λευκός ο τοίχος.
πηγή εικόνας: Η Κάλπικη Λίρα
Δοκιμάσαμε στην πράξη να ασβεστώσουμε μια κατοικία
Μία συνεργάτης του decobook.gr και αρχιτέκτων αποφάσισε να δοκιμάσει στην πράξη το ασβέστωμα μιας κατοικίας και μας ενημερώνει:
"Σε ένα παλαιό κτίσμα (πρό του 1923) έγιναν νεότερες προσθήκες και κτίστηκαν καινούργιοι τοίχοι. Προκειμένου, οι συγχρονες προσθήκες να εναρμονίζονται με την υφιστάμενη κατασκευή, αποφάσισα να τους ασβεστώσω. Έτσι, μετά τον σοβά πέρασα κατευθείαν ασβέστη, χωρίς μάλιστα να προηγηθεί αστάρωμα. Το πρώτο χέρι του ασβέστη, το ρουφούσε, σχεδόν ολοκληρωτικά ο τοίχος, οπότε το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό. Όταν όμως στέγνωσε το πρώτο χέρι, είχε ήδη αρχίσει να φαίνεται ένα λευκότερο αποτέλεσμα.
Όταν οι εργάτες ξεκίνησαν να περνούν το δευτερο χέρι, πάλι το αποτέλεσμα δεν ήταν ενθαρρυντικό και ανησυχούσα ότι είχα κάνει λάθος επιλογή και οτι έπρεπε να είχα χρησιμοποιήσει πλαστικά χρώματα τοίχου. Πράγματι, όσο περνούσαμε το δευτερο χέρι, ο υγρός ασβέστης φαίνονταν γκρί και λασπωμένος. Όταν όμως στέγνωσε, το αποτέλεσμα ήταν λευκό. Στο τρίτο χέρι, ήμουν πλέον αισιόδοξη, και πράγματι το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.
Διάφοροι τεχνίτες του τόπου, μου είπαν ένα μυστικό: να ρίξω στο τελευταίο χέρι, μέσα στο μίγμα του ασβεστόνερου, λάδι. Με αυτόν τον τρόπο, το τελευταίο χέρι θα ήταν σταθερό και δεν θα λέρωνε τα ρουχα όσων ακουμπουσαν πανω στον τοίχο. Η ιδέα όμως της προσθηκης λαδιου, δε μου πολυάρεσε καθώς το λαδι είναι αρκετά ακριβό για να το ρίχνω στον ασβέστη. Τελικά, ένας νεαρός τεχνίτης μου είπε, ότι στο χωριό του στην Αλβανία, όπου συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να ασπρίζουν τα σπίτια τους, στο τελευταίο χέρι ρίχνουν χοντρό αλάτι (και όχι λάδι). Έτσι, λοιπον δοκίμασα το αλάτι και το αποτέλεσμα ήταν άψογο.
Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι το χαμηλό κόστος του ασβέστη. Αν χρησιμοποιούσα πλαστικά χρώματα το κόστος των υλικών θα έφτανε τα 100-150 ευρώ. Αντιθέτως, ένα σακί ασβέστη κοστίζει (αν θυμάμαι καλά) 4 ευρώ περίπου. Χρησιμοποίησα, περίπου 3 σακιά και με αυτά ασβεστώσαμε και την αυλή, και την περίφραξη.
Ένα αλλο εντυπωσιακο στοιχείο του ασβεστη είναι οτι δε δημιουργεί 'μπαλώματα'΄. Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού, που είναι μια ηλικιωμένη κυρία ήθελε να βοηθήσει στο άσπρισμα και έτσι άσπριζε καθημερινά μια μικρή περιοχή. Παρόλο όμως, που άσπριζε μικρές-μικρές περιοχές και με ακανόνιστες βουρτσιές, εντούτοις το τελικό αποτέλεσμα ήταν ομοιόμορφο"
Απόσμασμα απο την τανία 'Η Καλπικη Λιρα'
πηγή εικόνας: Η Κάλπικη Λίρα
Αφηγητής της ταινίας:
«Η ιστορία που θα σας διηγηθώ, αρχίζει αρκετό καιρό πιο πριν σε κάποια φτωχική γειτονιά, στο βάθος μιας λαϊκής αυλής που βομβούσε σα μελλίσι από τα χαρούμενα ξεφωνητά και τα παιχνίδια των πιτσιρίκων της. Εκεί μέσα σε αυτή τη γραφικότητα της φτώχειας, υπήρχε και ένα μικρό κοριτσάκι.. Η φανίτσα ....…. Μεροκαμιατάρης ασπριτζής ο πατέρας, δούλευε σκληρά με τις βούρτσες του και τους ασβέστες του, μα με τα λίγα που οικονομούσε τίποτα δεν έλειπε από το φτωχικό δωματιάκι που το άσπριζε κάθε μήνα και έλαμπε πεντακάθαρο σαν μια άσπιλη και λευκή εικόνα οικογενειακής ευτυχίας.
Έτσι καθαρός ήθελε να είναι πάντα και στη ζωή του ο ασπριτζής. Σε κανένα δεν του άρεσε να χρωστάει. Και αν καμιά φορά έμενε κανένας απλήρωτος λογαριασμός, είχε πρόχειρη τη βούρτσα του για να σβήσει τα βερεσέδια.
Ασπριτζής (ο Λαυρέντης Διανελλος)
Ε κυρ Παναγιώτη, κάποιο χρέος έχω στο μαγαζί. Να τ’ ασπρίσω να πατσίσουμε;
Μαγαζάτορας
Πάλι χωρίς δουλειά είσαι ρε Αναστάση;
Ασπριτζής:
Κρίση-κρίση, κυρ Παναγιώτη μου. Να μας γεμίσεις και τη μπουκάλια λάδι και θα σου κάνω ένα άσπρισμα.. μεγαλείο. Τζάμπα.
Μαγαζάτορας
Άιντε,.. χαλάλι σου.. Φέρε τη μπουκάλα Φανίτσα
Αφηγητής:
Η βούρτσα του Ανάσταση, έσβηνε χαρούμενη τα βερεσέδια. Και έτσι με αυτό το βιολί ο φιλότιμος μεροκαματιάρης, λίγο-πολύ τα έφερνε βόλτα. Κανένας δεν του έλεγε όχι. Ένα άσπρισμα που πληρωνόταν σχεδόν με το τίποτα ήταν ότι χρειάζονται ο κάθε νοικοκύρης μαγαζάτορας. Και η βούρτσα με τον ασβέστη θαυματουργούσε πάντα στις δύσκολες στιγμές… Και ο Ανάστασης έβγαινε πάντα ασπροπρόσωπος ακόμα ως και στον ψιλικατζή που ψώνιζε καραμέλες, η φανίτσα, το αγγελούδι του.. Έτσι ο ανάστασης είχε καταφέρει να ασπρίσει γραμμή όλους τους μαγαζάτορες της συνοικίας… ¨
Απολαύστε δροσιά και αναζωογόνηση με τον πρωτοποριακό ανεμιστήρα χωρίς φτερωτή Dyson Air Multiplier.Η 350μελής ομάδα μηχανικών και επιστημόνων της Dyson ασχολήθηκε 4 χρόνια για να αναπτύξει αυτή την εφαρμογή.
Περισσότερες πληροφορίες και ενδιαφέροντα video:
Το πρωτοποριακό προϊόν τεχνολογίας REFLECT Showerhead από τον Nick Paget λύνει το πρόβλημα του ξυρίσματος σε ένα μπάνιο γεμάτο υδρατμούς.
Πηγή φωτό: https://galleries.sparkawards.com/index.cfm?year=2009&entry=F9C23121-3A80-8D9A-421D843ECE4D6F56
