Το αντικείμενο αυτό, συνδυάζοντας μεταμοντέρνα και ποπ στοιχεία, σχεδιάστηκε το 1985 από τον αρχιτέκτονα Michael Graves, για λογαριασμό της εταιρείας Alessi, και από τότε έγινε ένα από τα πιο διάσημα αντικείμενα design του κόσμου, εμφανίστηκε σε πλήθος ταινιών και σήμερα εκτίθεται σε δεκάδες μουσεία design, ανάμεσα τους και στο μουσείο design της Θεσσαλονίκης.

Η ιστορία όμως της τσαγιέρας δεν σταμάτησε εκεί καθώς το 1999 ο αρχιτέκτονας, εμνευόμενος απο την επιτυχία της τσαγιέρας και πρωτοπορόντας για μία ακόμα φορά, αποφάσισε να κάνει ακόμα πιο προσιτές τις δημιουργίες του στο ευρύ κοινό. Έτσι συμφώνησε με την εταιρεία Target να ξεκινήσει να σχεδιάζει μια σειρά οικιακών προϊόντων που μολονότι που δε θα ήταν ακριβά, εντουτοις θα διατηρούσαν την ίδια ποιότητα και πρωτοτυπία της διάσημης τσαγιέρας του. Το γεγονός, της «μεταπήδησης» του αρχιτέκτονα από την εξεζητημένη τσαγιέρα της Alessi στα καθημερινά προϊόντα της Target, όχι μόνο δε μείωσε το κύρος του αρχιτέκτονα αλλά τον έκανε ακόμα πιο γνωστό και δημοφιλή. Ο Graves είχε καταφέρει, μέσα από τα 800 και πλέον αντικείμενα που σχεδίασε (από τσαγιέρες, κουτάλες μέχρι βούρτσες λεκάνης) ακόμα μια φορά να αλλάξει τον τρόπο που οι άνθρωποι έβλεπαν τα καθημερινά αντικείμενα. Οι συλλογές του μαζί με τις δημιουργίες άλλων διάσημων σχεδιαστών της Target, όπως του Philippe Stark, ώθησαν πλήθος άλλων εταιρειών να απευθυνθούν σε επαγγελματίες σχεδιαστές και αρχιτέκτονες.

Σε συνέντευξή του στο online περιοδικό BusinessWeek και σε ερώτηση της δημοσιογράφου Pallavi Gogoi για το πώς προέκυψε η ιδέα του πουλιού ο Graves απάντησε:

«Έψαχνα για κάτι που να σφυρίζει και έτσι σκέφτηκα το σχήμα του πουλιού. Αποφάσισα ότι δεν χρειαζόταν να είναι κάτι μοντέρνο και έτσι απλά κατέληξα σε ένα πουλί»

Στην ιδία συνέντευξη ο δημοσιογράφος έθεσε την κρίσιμη ερώτηση για το αν ο ίδιος σαν αρχιτέκτονας, ενοχλείτε όταν του υποδεικνύουν τι να κάνει. Ο Graves απάντησε χαρακτηριστικά:

«Έμαθα στη αρχιτεκτονική, ότι πρέπει να έχεις ένα πραγματικό σχέδιο, Πρέπει να υπάρχει ένας πελάτης, η δυνατότητα διανομής του προϊόντος, τα χρήματα για να ξεκινήσεις και ένα όραμα που θα κατευθύνει το σχεδιασμό. Όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη από την αρχή αλλιώς το έργο είναι απλά μια ιστορία."

Και συνέχισε:

«Κάποιος κάποτε με ρώτησε αν έχω κουραστεί να σχεδιάζω τσαγιέρες, δεδομένου ότι σχεδίαζα μία κάθε ένα χρόνο ή δύο χρόνια. Όμως οι αρχιτέκτονες αρέσκονται στο να ξανασκέφτονται το ίδιο θέμα- αυτό είναι που κάνουμε κυρίως. Αν για παράδειγμα ένα σχέδιο είναι επιτυχημένο, είτε είναι κτίριο είτε τσαγιέρα, είναι κολακευτικό να θέλει και κάποιος άλλος ένα παρόμοιο αντικείμενο»

Ιστοσελίδα του αρχιτέκτονα: http://www.michaelgraves.com