Σχετικά Άρθρα

• Οι "οικειοθελώς αυτόχειρες" της Κέλλυς Δημοπούλου

  Μια σειρά εικαστικών έργων εμπνευσμένη από τις κούκλες των μάγιας..... αλλά κυρίως από την απόφαση τους να μη διώχνουν πλέον τις σκοτούρες μακριά.

  Η Κέλλυ Δημοπούλου εργάζεται στο χώρο του βιβλίου για περισσότερα από 10 χρόνια πια. Στο ελεύθερο χρόνο της ζωγραφίζει [όπου βρει…] και κάνει κατασκευές.

  Η ιδέα για την έκθεση "Οικειοθελώς αυτόχειρες" γεννήθηκε πριν από κάποια χρόνια όταν αγόρασε ένα σακουλάκι με πέντε κουκλίτσες των Μάγιας, αυτές που βάζεις κάτω από το μαξιλάρι σου και διώχνουν τις σκοτούρες σου μακριά.

  Πέρσι το καλοκαίρι στην Τήλο μάζεψε και τα υλικά της: 4 πλαίσια και 2 πόρτες από κυψέλια.

  Αυτά αποφάσισε να τα παντρέψει και έτσι προέκυψε η έκθεση Οικειοθελώς αυτόχειρες.

  Η βασική ιδέα είναι ότι οι κούκλες των Μάγιας δε θέλουν να διώχνουν πια τις σκοτούρες μας μακριά και κρεμιούνται σε μια ένδειξη διαμαρτυρίας.

  Η έκθεση αποτελούνταν από 6 έργα με τίτλους όπως Κρέμασμα μετά μουσικής, Χρονικό ενός προαναγγελθέντος κρεμάσματος, κοκ.

  

  Ήδη, ετοιμάζει τη δεύτερη έκθεσή της: κολάζ επηρεασμένα από στίχους αγαπημένων ποιητών.

  Φωτογραφίες: Άγγελος Γιωτόπουλος

  επικοινωνία: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

• Σταύρος Κάτσαρης: Η τέχνη της ανθοδετικής

  Η ανθοδετική σύμφωνα με τον Στάυρο Κάτσαρη είναι μια τέχνη που κρατάει λίγο και ύστερα φθείρεται.... Αυτό που μένει όμως είναι τα συναισθήματα, το χαμόγελο, η εμπειρία που χαρίζει απλόχερα ένα μπουκέτο από λουλούδια.

  Ο Στάυρος Κάτσαρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε την τέχνη της ανθοδετικής στο floral design institute (1998), έκανε διάφορα σεμινάρια στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στην Ολλανδία καθώς και Master class πάνω στο αντικείμενο (2004). Σε μικρή ηλικία, αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κόσμο των λουλουδιών και εκτότε δεν σταμάτησε καθόλου να ασχολείται με την τέχνη της ανθοδετικής. Διατηρεί ένα πρότυπο κατάστημα floral design στον Πειραιά, ένα φυτώριο ιταλικών προδιαγραφών αλλά και συνεργάζεται με άλλους επαγγελματίες στο χώρο του design και της οργάνωσης εκδηλώσεων.

  Ζητήσαμε από τον Σταύρο Κάτσαρη μια συνέντευξη ή με άλλα λόγια του ζητήσαμε να μας ταξιδέψει , έστω και για λίγο, στον κόσμο των χρωμάτων και των αρωμάτων των άνθεων και των φυτών.

  Η συνέντευξη:

  dB: Τι ακριβώς είναι το floral design;

  ΣΚ: "Η τέχνη δεν αναπαραγάγει το ορατό, αλλά κάνει ορατό κάτι που μέχρι τώρα δεν ήταν[...] Παλιότερα απεικόνιζε κανείς πράγματα που μπορούσε να δει στη γη,πράγματα που τα έβλεπε ή είχε δει και τον ευχαριστούσαν. Τώρα αποτυπώνεται η πραγματικότητα των ορατών αντικειμένων, αλλά επιπλέον εκφράζεται η πίστη οτι το ορατό σε σχέση με το σύμπαν δεν είναι ένα μεμονωμένο δείγμα και οτι άλλες αλήθειες παραμένουν στην πλειονότητα τους λανθάνουσες." Paul Klee, Τα πιστεύω ενός δημιουργού, 1920

  Κινούμε όλα αυτά τα χρόνια με τα παραπάνω λόγια όσον αφορά την ανθοδετική τέχνη. Τα τελευταία χρόνια το design έχει μπει στη ζωη μας (μιλώ για την Ελλάδα) και ήταν απαραίτητο και για μας να εξελιχθούμε. Υπήρχε πάντα υπερπροσφορά ανθοπωλείων. To floral design όμως απουσίαζε ή τουλάχιστον δεν συνηθιζόταν ιδιαίτερα. Εδώ και μερικά χρόνια τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα.

  Αυτό που μπορεί κανείς να δει σε ένα κατάστημα floral design είναι το ίδιο φυτό ή τα ίδια λουλούδια μέσα από διαφορετικό πρίσμα διακόσμησης.

  Πιο συγκεκριμένα θα έλεγα πως το floral design αντιπροσωπεύει το ψυχισμό, τον σχεδιασμό αλλά και την αισθητική τόσο του δημιουργού όσο και του καταναλωτή. Είναι μια αμφίδρομη σχέση που έχει απαραίτητα ανάγκη και τους δύο.

  dB: Υπάρχουν κάποια στυλ ή διαφορετικές «σχολές» που αφορούν την τέχνη αυτή; Ποιο είναι το δικό σας προσωπικό ύφος;

  ΣΚ: Υπάρχουν αρκετά ρεύματα και τάσεις που έχουν επικρατήσει διεθνώς. Αν θέλαμε όμως να τα ξεχωρίσουμε κατά κάποιο τρόπο θα έλεγα πως είναι η Ευρωπαική ανθοδετική τέχνη, η Αμερικάνικη (που είναι περισσότερο floral και λιγότερο design) και η Ικεμπάνα που ανήκει στην Ανατολική φιλοσοφία. Αυτές οι 3 είναι οι κυριότερες σχολές.

  Τώρα ρεύματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πολλά που αλληλοσυμπληρώνουν, πολλές φορές συναντιούνται και τελικά διαμορφώνουν την ανθοδετική τέχνη στο σύνολο της.

  Σε οτι αφορά εμένα προέρχομαι από Ευρωπαική σχολή και νοοτροπία και το προσωπικό μου ύφος κινείται στα ορια του μεταμοντέρνου και του πειραματικού. Είναι αυτό που εγώ χαριτολογώντας αποκαλώ Υπερμοντερνισμό, την ένωση δήλαδη δυο ρευμάτων που πέρασαν και τελικά ταυτίστηκαν σε ένα, του μεταμοντερνισμού και του υπερρεαλισμού.

  

  dB: Τι σας συγκινεί στην ενασχόληση αυτή και πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο αντικείμενο;

  ΣΚ: Τα συναισθήματα που προκαλούν οι συνθέσεις μου είναι η πρώτη μου επιδίωξη. Θέλω να προκαλώ,να χαρίζω χαμόγελα, να μαλακώνω την λύπη και γενικά μέσα από την δουλειά μου να κάνω τους ανθρώπους να νιώθουν. Μου αρέσει πολύ να συνεργάζομαι,να κουβεντιάζω να αναζητώ.

  Πίστευω πια στους ανθρώπους που έχουν διάθεση, που έχουν αυτιά ανοιχτά και καρδιές γεμάτες. Που είναι έτοιμες να συνταξιδέψουν μαζί μου στο ταξίδι ή να με παρασύρουν στους δικούς τους κόσμους και να μου μεταδώσουν καινούριες εμπειρίες!

  Κάθε έργο μου είναι ένα καράβι που μόλις φύγει από τα χέρια μου ελπίζω πως θα ταξιδέψει όσο πιο μακριά μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους! Σήμερα βρίσκομαι σε ένα σημείο που κάθετι που θα δω μπορεί να μου γεννήσει μια ιδέα για την επόμενη δουλειά! Ενδιαφέρομαι να εκφράσω όσο πιο καθαρά τις σκέψεις μου, τους προβληματισμούς μου και να αγγίξω όσους περισσότερους ανθρώπους μπορώ.

  Τώρα όσον αφορά την απόφασή μου να ασχολήθώ με την συγκεκριμένη τέχνη προέκυψε εξαιτίας της οικογενειακής επιχείρησης αλλά με έναν μάλλον ιδιαίτερο τρόπο: Πιτσιρίκος γύρω στα 14 μια Κυριακή μεσημέρι είμαι στριμωγμένος απο τους γονείς μου στο ανθοπωλείο. Γκρίνιαζα και μουρμούραγα και πάλι την ώρα και τη στιγμή μια και αυτό μου στερούσε την ευκαιρία για παιχνίδι. Ξαφνικά μπαίνει μέσα στο μαγαζί μια πανέμορφη κοπέλα γύρω στα 20. Μου ζήτησε να της φτιάξω ένα μπουκέτο από λουλούδια. Αφου διάλεξε τα λουλούδια άρχισα να φτιάχνω το μπουκέτο. Οχι ότι ήξερα άλλα έπαιρνα πόζα τάχα μου τάχα μου ότι είμαι μεγάλος ανθοδέτης. Εκείνη έκπληκτη! Με κοίταζε λες και ήμουν Θεος! Για μένα ήταν πολύ πρωτόγνωρη εμπειρία! Αυτό ήταν! Είχα αποφασίσει πως το μέλλον μου ήταν στην ανθοδετική.

  Όταν ο πατέρας μου γύρισε το απόγευμα του ανακοίνωσα πως είχα αποφασίσει πως θα άρχιζα το μεγάλο ταξίδι στο κόσμο της ανθοδετικής. Ένα ταξίδι που κρατάει μέχρι σήμερα!

  dB: Τα υλικά και εργαλεία του ζωγράφου είναι τα πινέλα του, τα χρώματα του κλπ. Όμως, ποιά είναι τα εργαλεία και υλικά του καλλιτέχνη της ανθοδετικής;

  ΣΚ: Τα εργαλεία δεν νομίζω οτι έχουν και ιδιαίτερη σημασία για τον κόσμο που διαβάζει αυτές τις γραμμές. Τα υλικά είναι ίδια με αυτά του ζωγράφου και του φωτογράφου.

  Όπως θα παρατηρήσατε θεωρώ και νομίζω όχι άδικα πως η ανθδετική είναι τέχνη και μάλιστα η πλέον αδικημένη, γιατί είναι η μόνη τέχνη που δεν αντέχει στο χρόνο, φθείρεται.Διατηρείται μόνο μέσα από μιάν άλλη τέχνη, αυτή της φωτογραφίας.

  Οι εικόνες λοιπόν αποτελούν για μας πρωτη ύλη, η φύση που με τις συνεχείς εναλλαγές της μας χαρίζει συνεχώς ιδέες και ερεθίσματα καθώς καιι ο δικός σας χώρος της αρχιτεκτονικής και βέβαια η μεγάλη οικογένεια του design με την οποία έχουμε επιλεκτικές συγγένειες.

  dB: Έχετε κάποια «αγαπημένα» άνθη, κάποια αγαπημένα χρώματα, υλικά, φυτά, κλπ.

  ΣΚ: Λατρεύω τα εξωτικά λουλούδια και τις έντονες αντιθέσεις. Τώρα τελευταία προσπαθώ να δημιουργήσω minimal creations με πειραματικό χαρακτήρα.

  Αγαπημένο μου χρώμα είναι το πορτοκαλί, αγαπημένο μου άνθος είναι η στρελίτζια, αγαπημένο φυτό είναι το ανθούριο και από υλικά μου αρέσει πολύ το plexil glass, το inox αλλά και κορμοί ξύλων που μαζεύω από τη φύση.

  dB: Πως μπορεί να σπουδάσει κανείς την τέχνη του floral design; Υπάρχει κάποια σχολή στην Ελλάδα που να πλησιάζει στο αντικείμενο αυτό;

  ΣΚ: Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποια σχολή που να μπορεί κανείς να σπουδάσει. Μόνο στο εξωτερικό υπάρχουν σχολές ανθοδετικής που βοηθούν πολύ κάποιον που ενδιαφέρεται να προσεγγίσει την τέχνη μας.

  Σύντομο βιογραφικό:

  

  Floral Design Institute το 1998.

  Σεμινάρια στην Ελλάδα,στην Ιταλία και στην Ολλανδία.

  Σεμινάρια κηποτεχνίας στο κτήμα Συγγρού.

  Master class το 2004

  2001: Σχεδιασμός και ολοκληρωση του κήπου 1 στρέμματος του Γηροκομείου Πειραιώς

  2010: Δημιουργία του πρότυπου καταστήματος floral design στον Πειραιά.

  Δημιουργία φυτωρίου με ιταλικές προδιαγραφές οπού μπορεί κανείς να αγοράσει οτι χρειαστεί για το μπαλκόνι και το κήπο του.

  Συμμετοχή στην δημιουργία μιας εταιρίας που θα ασχοληθεί με το design καθώς και τη διοργάνωση εκδηλώσεων και ακούει στο όνομα Glamrock.

   

• Καραβάκια από ξύλο και ανακυκλώσιμα υλικά

  Από τη Γλυκερία Λάμπρου.

  Η Γλυκερία Λάμπρου από μικρή αγαπούσε τη θάλασσα και τα ταξίδια. Στην ηλικία των 50, της προέκυψε η ενασχόληση με τη χειροτεχνεία. Έτσι διάφορες εικόνες, εμπειρίες, βιώματα και αναζητήσεις μισού αιώνα ζωής, άρχισαν να μετουσιώνονται σε ταξιδιάρικα πλεούμενα της ψυχής και του νου, με πλοηγό τη φαντασία.

  Τα χειροποίητα καραβάκια δημιουργήθηκαν από φυσικά υλικά, με ξύλα σμιλευμένα από την αρμύρα της θάλασσας, αλλά και με μεράκι από το ανθρώπινο χέρι. Εκτός από το ξύλο, έχουν χρησιμοποιηθεί και άλλα υλικά ή αντικείμενα, ως επί το πλείστον ανακυκλώσιμα, όπως μεταλλικά καρφιά, σκοινιά, παλιά εξαρτήματα, κλπ.

  

  Το κάθε χειροποίητο καράβι, μικρό ή μεγάλο, αποτελεί μια μοναδική και ανεπανάληπτη κατασκευή, που περιμένει την αύρα σας για να μπορέσει να σηκώσει πανιά και να σας ταξιδέψει.

  

  

  

  

  

  

  

  Η Γλυκερία Λάμπρου γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1961. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Για πολλά χρόνια έζησε στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι φυσικά και ως επί το πλείστον ανακυκλώσιμα. Το όνειρο της είναι να ταξιδέψει με τα πλεούμενα της στα πέρατα της γης.

  Εκθέσεις

  1η : Μάρτιος 2011 αστική σχολή Κατερίνης

  2η : Δεκέμβριος 2011 πολιτιστικό κέντρο Κατερίνης

  τηλέφωνο: 6988997700