Aπό τη γαλλική αριστοκρατία, στις αποικίες του Νέου Κόσμου.
Το ύφασμα toile (τουάλ), ή για την ακρίβεια το ύφασμα toile de jouy, "ανακαλύφθηκε" σε ένα χωριό της βόρειας Γαλλίας, στο Jouy-en-Josa, στα τέλη του 18ου αιώνα. Η λεξη toile, σημαίνει "ρουχο" στα γαλλικά και το Jouy δηλώνει το χωριό από όπου ξεκίνησε η παραγωγή του υφάσματος αυτού.
Το 1760, ο Christophe-Philippe Oberkampf ίδρυσε στο Jouy-en-Josa το κλωστουφαντουργείο του και ξεκίνησε τυπώματα πάνω σε βαμβακερά υφάσματα. Άρχικά τα τυπώματα γίνονταν με ξύλινες 'σφραγιδες΄ και για αυτό τα μοτίβα είχαν σχετικά μικρό μέγεθος.
Τα υφάσματα toile έγιναν σύντομα πολύ δημοφιλή ανάμεσα στους κύκλους της γαλλικής αριστοκρατίας. Έτσι ο Λουδοβίκος ο XVI, ενθουσιασμένος από τις toile δημιουργίες απένειμε βασιλικό έπαινο στο δημιουργό των υφασμάτων αυτών, στον Oberkampf δηλαδή.
Στην Αμερική, το υφασμα αυτό ηταν άγνωστο, ώσπου το έφερε από την Αγγλία ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ώς δώρο για τη γυναίκα του. Η εξέλιξη αυτή είχε θετικές και αρνητικές επιπτώσεις για το μέλλον του υφάσματος. Από τη μία, διέδωσε το toile και το έκανε προσιτό σε περισσότερο κόσμο, από την άλλη όμως έγινε η αιτία για την παραγωγή φθηνότερων απομιμήσεων που τελικά "έκλεισαν" την επιχείρηση του Oberkampf (1840).
Γενικά το toile χρησιμοποιούνταν ως ύφασμα επιπλώσεων αλλά σύντομα τα μοτίβα μεταφέρθηκαν και στις ταπετσαρίες.
Θεματολογία:
Η θεματολογία των toile ηταν συνήθως εμπνευσμένη από τη ζωή στην εξοχή, από τη μυθολογία, από την καθημερινότητα των χωρικών, από τα βουκολικά τοπία, κλπ. Τα θέματα, σχεδόν πάντοτε απαπαριστούν μια ξέγνοιαστη και χαρούμενη ζωή.
Τα χρώματα:
Συνήθως, τα μοτίβα του Toile είχαν χρώμα μαύρο, κόκκινο και μπλέ και το φόντο ήταν λευκό ή κρεμώδες. Σπανιότερα, απαντώνται και άλλα χρώματα μοτίβων ενώ σήμερα υπάρχει πλήρης ελευθερία τόσο στο χρώμα των μοτίβων όσο και του φόντου.
πηγή στοιχείων: εδώ
