Μία από τις σημαντικότερες αποφάσεις που αλλαξε ριζικά την ατμόσφαιρα και το ύφος του εσωτερικού χώρου ήταν η αποκάλυψη της αρχικής θολωτής οροφής με την αφαίρεση μεταγενέστερων ψευδοροφών. Έτσι το ύψος του χώρου αυξήθηκε στα 4.5 μέτρα. Από την οροφή αναρτήθηκαν δεκάδες κρεμαστά φώτα δίνοντας την εντύπωση ενός αστροφωτου ουρανού.

Επίσης αποκαταστάθηκε και η εξωτερική, λίθινη όψη στην αρχική της μορφή. Έγινε προσπάθεια ώστε οι γυάλινες επιφάνειες των παραθύρων και των θυρών να διακόπτουν όσο λιγότερο γίνεται την επικοινωνία μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου με την ελαχιστοποίηση των πλαισίων των κουφωμάτων. Τα κουφώματα κατασκευάστηκαν από ανοξείδωτο χάλυβα.

Το δάπεδο καλύφθηκε με βιομηχανικό κονίαμα και επιστρώθηκε με σιλικόνη. Η επένδυση των τοίχων (σοβάδες) έγινε με μίγμα φυσικού ασβεστόλιθου και λεπτόκοκκου χαλικιού για να ταιριάζει αρμονικά με τις υφιστάμενες επιφάνειες. Για την επένδυση του δαπέδου του διαδρόμου χρησιμοποιήθηκε ξύλο καρυδιάς.

Τα ράφια των προϊόντων έγιναν λευκά και γυαλιστερά. Τόσο η μορφή, που μοιάζει με πιρούνια, όσο και το λευκό χρώμα τους (λάκα σε λευκό του πάγου) έρχονται σε αντίθεση με τις θολωτές μορφές του κτιρίου αλλά και με το γκρί φόντο.

Τέλος, στο χώρο χρησιμοποιήθηκε ο καθρέφτης προκειμένου να δημιουργηθεί η οφθαλμαπάτη της προπτικής και της συνέχειας του χώρου.

Μελέτη:Giorgio Zaetta