Η υγρασία που προέρχεται από το έδαφος αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αιτίες φθορών στους τοίχους, στα θεμέλια και στο υπόγειο.

Από πού προέρχεται η υγρασία του εδάφους:

Η υγρασία στο έδαφος μπορεί να προέρχεται από τις βροχοπτώσεις, το χιόνι καθώς και από υπόγεια νερά. Μπορεί επίσης να δημιουργείται από διαρροή στα δίκτυα εξυπηρέτησης (ύδρευση, αποχέτευση). Ωστόσο, θα πρέπει να εξετάζεται και το ενδεχόμενο η υγρασία να προέρχεται από τα ίδια τα υλικά του κτιρίου (για παράδειγμα από το νωπό σκυρόδεμα ή από τα κονιάματα) ή από τη διαρροή κάποιου σωλήνα ύδρευσης ή από τους υδρατμούς.

Τι φθορές προκαλεί η υγρασία που προέρχεται από το έδαφος (εξωτερική υγρασία)

Καταρχήν, εμφανίζονται στο εσωτερικό των κτιρίων αισθητικά προβλήματα και προβλήματα υγιεινής. Τα επιχρίσματα οι ταπετσαρίες, τα ξύλα και τα χρώματα φουσκώνουν, σαπίζουν και αρχίζουν να συγκεντρώνουν μύκητες. Η διαβίωση στο εσωτερικό δεν είναι άνετη από την άποψη της θερμότητας και συνεπώς χρειάζεται να αυξηθεί η δαπάνη για την θέρμανση του κτιρίου. Τα μέταλλα και κυρίως ο οπλισμός του σκυροδέματος σκουριάζουν και προκαλούν ρωγμές στο σκυρόδεμα των υποστυλωμάτων και της πλάκας. Εμφανίζονται λεκέδες στην τοιχοποιία και στο σκυρόδεμα ενώ αν το νερό εισχωρεί στα δομικά υλικά προκαλεί υπάρχει περίπτωση να προκαλέσει ρηγματώσεις σε περίπτωση παγετού.

Γενικά τα υλικά που έρχονται σε επαφή με το έδαφος τείνουν να απορροφούν την υγρασία, ανάλογα με το πορώδες τους. Όταν υπάρχει υπόγειο η υγρασία εισχωρεί στα τοιχώματα και στο δάπεδο του υπογείου. Όταν δεν υπάρχει υπόγειο, η υγρασία εισχωρεί στο δάπεδο και στους τοίχους μέσω των θεμελίων (ανιούσα υγρασία).

Μέτρα αντιμετώπισης της υγρασίας.

Τα πιο τυπικά μέτρα αντιμετώπισης της υγρασίας που έρχεται από το έδαφος είναι τα παρακάτω:

Μπορούν να επιλεγούν δομικά υλικά (για τις υπόγειες κατασκευές) όσο το δυνατόν πιο στεγανά στην υγρασία. Αυτό συνήθως επιτυγχάνεται με τον εμποτισμό τους με κατάλληλα υλικά. Προσοχή θα πρέπει να δοθεί στους αρμούς διαστολής και στο σφράγισμά τους με διατομές πλήρωσης αρμών από θερμοπλαστικά υλικά.

Μπορεί να δημιουργηθεί αποστραγγιστικό σύστημα περιμετρικά των θεμελίων. Μια τυπική λύση αποτελεί η τοποθέτηση αγωγού αποστράγγισης και λιθορριπής στα θεμέλια.

Τα δομικά στοιχεία μπορούν να επαλειφθούν με στεγανωτικά υλικά.

Σε κτίρια χωρίς υπόγειο τοποθετείται στεγανωτική στρώση (στεγανωτικά φύλλα ή μεμβράνες) 30 εκ. πάνω από την στάθμη του εδάφους. Κάτω από το δάπεδο αν δεν υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα υδροφόρου ορίζοντα δημιουργείται μια στρώση από χαλίκι 15-20 εκ. κάτω από την πλάκα. Ωστόσο αν υπάρχουν προβλήματα υδροφόρου ορίζοντα ή αν το υπόγειο είναι κατοικήσιμο θα πρέπει να ληφθούν επιπλεόν μέτρα (προσθήκη στεγανωτικής στρώσης, θερμομόνωση, κα).

Σε περίπτωση στεγάνωσης του εξωτερικού της τοιχοποιίας (κατακόρυφη στεγάνωση) αυτή μπορεί να γίνει με ασφαλτικές επιστρώσεις, με στεγανωτικά επιχρίσματα, με στεγανωτικά φύλλα η μεμβράνες.

Μια άλλη λύση είναι η δημιουργία στεγανής λεκάνης με χρήση στεγανού σκυροδέματος τόσο στους τοίχους του υπογείου όσο και στο δάπεδο.