Σχετικά Άρθρα

• Ο σχεδιασμός της σκάλας

  Στα κλιμακοστάσια δημιουργούνται φθορές από τη συχνή χρήση. Η ανακαίνιση σπιτιού αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξετε τα υλικά επένδυσης της σκάλας, το φωτισμό και τα κιγκλιδώματα ενώ θα πρέπει να εξετάσετε και θέματα ασφάλειας. Η κατασκευαστική εταιρεία του Ιωάννη Φούσκα διαθέτει εξειδικευμένους μελετητές που σχεδιάζουν και οργανώνουν την ανακαίνιση από την μεταφορά των μπαζών μέχρι τους χρωματισμούς και τα υλικά.

  

  www.anakainisispitiou.gr

  Οι σκάλες ή κλίμακες αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά στοιχεία, που ενώνουν επίπεδα με υψομετρική διαφορά, είτε πρόκειται για επίπεδα εσωτερικών χώρων (κατοικίες, γραφεία, βιομηχανικοί χώροι κτλ) είτε εξωτερικών χώρων (πάρκα, κήποι, πλατείες κτλ).

  Για να σχεδιαστεί σωστά μια σκάλα, ο μελετητής θα πρέπει να γνωρίζει τα παρακάτω δεδομένα:

  • Την υψομετρική διαφορά μεταξύ των επιπέδων.
  • Τη χρήση της σκάλας. Για παράδειγμα οι προδιαγραφές μιας σκάλας ενός πάρκου είναι διαφορετικές από τις προδιαγραφές μιας σκάλας κατοικίας ή σχολείου.
  • Την κυκλοφορία της σκάλας. Το στοιχείο αυτό θα καθορίσει το πλάτος, την επιθυμητή αντοχής, ακόμη και τα υλικά που θα τοποθετηθούν. Αν για παράδειγμα σχεδιάζουμε μια σκάλα σε μια δημόσια υπηρεσία ή σε ένα πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο, τότε θα πρέπει να επιλέξουμε υλικά που αντέχουν στη βαριά κυκλοφορία.
  • Τα χαρακτηριστικά των χρηστών. Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι αποτελούν μερικές από τις κατηγορίες χρηστών που έχουν ειδικές ανάγκες. Αν για παράδειγμα σχεδιάζουμε μια σκάλα σε ένα παιδικό σταθμό θα μπορούσαμε να προσαρμόσουμε τα μεγέθη (ύψος ριχτιού, πλάτος σκάλας, ύψος χειρολαβής κτλ) στο μέγεθος των παιδιών. Για παράδειγμα, ο χειρολισθήρας για τους ενήλικες τοποθετείται σε ύψος 1 μέτρο από το σκαλοπάτι ενώ για τα παιδιά σε ύψος 60 εκ. Επίσης, τα παιδιά πολλές φορές χρησιμοποιούν τα κιγκλιδώματα ως παιχνίδι και για αυτό συνιστάται να μην επιλέγονται σχέδια κιγκλιδωμάτων που ευνοούν το σκαρφάλωμα. Οι αποστάσεις επίσης μεταξύ των ράβδων πρέπει να είναι μικρότερες από 11 εκ. έτσι ώστε να μην περνούν τα παιδιά ανάμεσα. Αν η σκάλα χρησιμοποιείται από ηλικιωμένα άτομα θα πρέπει να διαθέτει χαρακτηριστικά, όπως χειρολισθήρες στον τοίχο, που κάνουν τη χρήση ευκολότερη και ασφαλέστερη.
  • Τη διαθέσιμη επιφάνεια. Οι σκάλες καταλαμβάνουν αρκετά μεγάλη επιφάνεια. Ωστόσο, μερικοί τύποι κλιμάκων εξοικονομούν χώρο, όπως για παράδειγμα οι κυκλικές σκάλες και οι σκάλες σε σχήμα Π με σφηνοειδή σκαλοπάτια., ενώ άλλοι τύποι απαιτούν περισσότερο χώρο, όπως για παράδειγμα οι ευθύγραμμες σκάλες και οι σκάλες με πλατύσκαλα.

  Οι ελάχιστες διαστάσεις ενός κλιμακοστασίου αλλά και η ύπαρξη πλατύσκαλων ορίζονται από τους κανονισμούς (γενικός οικοδομικός κανονισμός και πυρασφάλεια). Υπάρχουν όμως και γενικοί κανόνες εργονομίας που συντελούν στην κατασκευή μιας ασφαλούς και άνετης σκάλας.

  Σε χώρους δημόσιας χρήσης (νοσοκομεία, ξενοδοχεία, υπηρεσίες, εμπορικά κέντρα) αλλά και σε ιδιωτικούς χώρους όπου κυκλοφορούν άτομα με ειδικές ανάγκες και άτομα με κινητικές δυσκολίες, θα πρέπει να προβλέπονται και εναλλακτικοί τρόποι κυκλοφορίας, όπως ανελκυστήρες, ράμπες και αναβατόρια. Σε χώρους όπου απαιτείται η μεταφορά προϊόντων τα κλιμακοστάσια δεν εξυπηρετούν και θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ράμπες και ανελκυστήρες.

  Το πλάτος της σκάλας ορίζεται από το φόρτο της κυκλοφορίας. Όσον αφορά στις βαθμίδες (σκαλοπάτια) η αναλογία ύψους (ρίχτι) και πατήματος είναι 2υ+π=63 (ύ είναι το ύψος του ριχτιού, π το πάτημα ενώ 63 εκατοστά είναι το μέσο μήκος βηματισμούς ενός ενήλικα).

  Επίσης το πάτημα καλό είναι να μην υπερβαίνει τα 19 εκατοστά ενώ το ύψος του σκαλοπατιού να μην υπερβαίνει τα 28 εκατοστά.

  Διαβάστε μικρά μυστικά για επιτυχημένη ανακαίνιση διαμερίσματος και σπιτιού.

  Οι διαστάσεις των σκαλοπατιών πρέπει να διατηρούνται σταθερές σε όλη την σκάλα. Σε διαφορετική περίπτωση είναι πιθανόν να συμβούν ατυχήματα. Αυτό συμβαίνει γιατί ο χρήστης προσαρμόζει το ρυθμό ανάβασης ή κατάβασης της σκάλας, ήδη από τα πρώτα βήματά του, και σε περίπτωση που κάποιο σκαλοπάτι έχει διαφορετικό ύψος τότε είναι πιθανόν να σκοντάψει.

  Τα πλατύσκαλα πρέπει να τοποθετούνται σε σκάλες μεγάλης κυκλοφορίες και σε σκάλες μεγάλου μήκους. Ωστόσο καταλαμβάνουν πολύ χώρο στην κάτοψη. Το βασικό πλεονέκτημα των πλατύσκαλών είναι η ασφάλεια, καθώς σε περίπτωση πτώσης ανακόπτεται η πτώση. Επίσης λειτουργεί και ως σημείο στάσης και ξεκούρασης. Τα πλατύσκαλα είναι απαραίτητα σε σκάλες δημοσίων υπηρεσιών, εκπαιδευτικών κτιρίων, κτιρίων με ειδικές ανάγκες πυρασφάλειας κτλ.

  Όσον αφορά στις σπειροειδής σκάλες, συνιστάται να σχεδιάζονται για δεξιόστροφη ανάβαση, έτσι ώστε κατά την κάθοδο ο χειρολισθήρας να βρίσκεται στη δεξιά πλευρά.

• Τύποι τραπεζιών φαγητού (τραπεζαρίες)

  Στην αγορά κυκλοφορούν πολλοί τύποι και μεγέθη τραπεζιών φαγητού (τραπεζαρίες). Πολλά από αυτά τα τραπέζια έχουν τη δυνατότητα επέκτασης με την προσθήκη φύλλων. Η επιλογή του κατάλληλου τύπου τραπεζιού εξαρτάται αφενός από το διαθέσιμο χώρο στην κατοικία και αφετέρου από τον επιθυμητό αριθμό χρηστών.

  Τα ορθογώνια τραπέζια

  αποτελούν την πιο τυπική επιλογή και είναι κατάλληλα όταν ο διαθέσιμος χώρος στην κατοικία είναι στενόμακρος και σχετικά μεγάλος. Συνήθως έχουν 4 πόδια στις 4 γωνίες τους. Ωστόσο υπάρχουν και άλλοι τύποι στήριξης, όπως για παράδειγμα υπάρχουν τραπέζια με δύο στηρίγματα στις δύο στενές πλευρές τους. Το ορθογώνιο τραπέζι ενδείκνυται για περισσότερα από 4 άτομα.

  

  Το τετράγωνο τραπέζι

  είναι ιδανικό όταν πρόκειται να χρησιμοποιείται από 2-4 άτομα. Για περισσότερα άτομα θα πρέπει να επεκτείνεται με φύλλα, οπότε και μετατρέπεται σε ορθογώνιο. Το τετράγωνο σχήμα συντελεί στη δημιουργία φιλικής και οικείας ατμόσφαιρας, κατάλληλη για διάλογο και επικοινωνία. Το τετράγωνο (και το στρόγγυλο) τραπέζι επιλέγονται συχνά όταν ο διαθέσιμος χώρος είναι τετράγωνος.

  

  Το στρογγυλό τραπέζι

  είναι κατάλληλο όταν ο διαθέσιμος χώρος είναι μικρός. Ο κάθε συνδαιτυμόνας μπορεί να βλέπει και να συζητάει με τους άλλους συνδαιτυμόνες χωρίς να χρειάζεται να σκύβει. Έτσι το στρογγυλό τραπέζι ενθαρρύνει την επικοινωνία κατά τη διάρκεια του γεύματος. Ιδιαίτερα πρακτικό είναι το τραπέζι με ένα πόδι στο κέντρο του. Το κεντρικό πόδι αντικαθιστά τα περιμετρικά πόδια και έτσι μπορούν να τοποθετηθούν περισσότερα καθίσματα. Ωστόσο, δεν ενδείκνυται η επιλογή τραπεζιών με μεγάλη ακτίνα, καθώς οι χρήστες απομακρύνονται πολύ ο ένα από τον άλλον και έτσι αφενός δυσχεραίνεται η μεταξύ τους επικοινωνία και αφετέρου η προσέγγιση των διαφόρων πιάτων. Με την προσθήκη φύλλων επέκτασης, το στρογγυλό τραπέζι μετατρέπεται σε οβάλ.

  

  Τα οβάλ (ελλειψοειδή) τραπέζια

  καταλαμβάνουν τον ίδιο χώρο με τα ορθογώνια τραπέζια. Ωστόσο λόγω των καμπύλων γωνιών τους αφενός φαίνονται μικρότερα αφετέρου διευκολύνουν περισσότερο την κίνηση γύρω από αυτά. Επιπλέον, στα οβάλ τραπέζια ακόμα και ο χρήστης που κάθεται στη γωνία του τραπεζιού δεν αισθάνεται απομονωμένος.

  

  Σημαντικά στοιχεία

  • Απόσταση μεταξύ τραπεζιού και τοίχου: Μεταξύ τραπεζιού και τοίχου (ή επίπλου) πρέπει να αφήνεται ένας ελεύθερος διάδρομος 70εκ, έτσι ώστε να μπορεί ο χρήστης να μετακινεί το κάθισμά του προς τα πίσω προκειμένου να καθίσει ή να σηκωθεί.
  • Φύλλα επέκτασης: Πολλά τραπέζια περιλαμβάνουν 1 ή 2 φύλλα επέκτασης που μεγαλώνουν τις διαστάσεις του τραπεζιού. Ως εκ τούτου, στις διαστάσεις τους τραπεζιού θα πρέπει να υπολογίζονται και τα φύλλα επέκτασης, αν και εφόσον είναι επιθυμητή η τακτική τους χρήση.
• Χωροθέτηση δύο μονών κρεβατιών στο υπνοδωμάτιο

  Αρκετές φορές, στο ίδιο δωμάτιο είναι απαραίτητο να συνυπάρξουν δύο χρήστες, όπως για παράδειγμα δύο αδέρφια, δύο φιλοξενούμενοι, κτλ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, επιλέγεται συνήθως η λύση της αγοράς δύο μονών κρεβατιών αντί ενός διπλού. Ως εκ τούτου, το πρώτο πράγμα που πρέπει να αποφασίσει κανείς είναι η διάταξη των δύο μονών κρεβατιών. Παρακάτω παρουσιάζονται εικονογραφημένες όλες σχεδόν οι δυνατότητες διάταξης δύο μονών κρεβατιών σε ένα δωμάτιο. Ωστόσο, όλες οι λύσεις δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε όλους τους χώρους. Το κάθε δωμάτιο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τους δικούς περιορισμούς, όπως για παράδειγμα διαφορετικές διαστάσεις και αναλογίες, διαφορετική θέση της πόρτας εισόδου, ύπαρξη μπαλκονόπορτας, παραθύρου ή εντοιχισμένης ντουλάπας, κτλ.

  Πώς μπορείτε να διατάξετε δύο μονά κρεβάτια σε ένα δωμάτιο:

  Δημιουργήστε γωνία, τοποθετώντας τα κρεβάτια κάθετα μεταξύ τους. Στην περίπτωση αυτή, είναι προτιμότερο να αφήσετε κενό μεταξύ των κρεβατιών και να τοποθετήσετε ανάμεσα ένα έπιπλο, όπως για παράδειγμα μία ντουλάπα, μία συρταριέρα, ένα γραφείο, το κομοδίνο, κτλ.

  

  Τα κρεβάτια τοποθετήθηκαν με το προσκέφαλο στη γωνία του δωματίου. Η ντουλάπα που τοποθετήθηκε ανάμεσα προσφέρει επιπλεόν ιδιωτικότητα στου χρήστες.

  

  Το ένα κρεβάτι τοποθετήθηκε με το προσκέφαλο στη γωνία και το άλλο με τα πόδια. Η συρταριέρα που τοποθετήθηκε ανάμεσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν κομοδίνο.

  

  Τα κρεβάτια είναι ενωμένα μεταξύ τους. Για τη συγκεκριμένη διάταξη θα πρέπει το σχέδιο του κρεβατιού να είναι κατάλληλο, όπως για παράδειγμα να έχει χαμηλό προσκέφαλο.

  

  Για περισσότερη ιδιωτικότητα, μπορεί να κατασκευαστεί ανάμεσα στα κρεβάτια διαχωριστικό από γυψοσανίδα

  

  Στη γωνία, πίσω από τα προσκέφαλα των κρεβατιών, μπορεί να τοποθετηθεί ειδικό έπιπλο. Συνήθως τα έπιπλα αυτά κατασκευάζονται κατά παραγγελία.

  Τοποθέτηση των κρεβατιών, στη σειρά, με τη μεγάλη διάσταση σε έπαφή με τον τοίχο. Τα κρεβάτια μπορούν να είναι σε επαφή μεταξύ τους ή να παρεμβάλεται ανάμεσα κάποιο έπιπλο. Φυσικά, ο τοίχος του δωματίου πρέπει να είναι αρκετά μακρύς (τουλάχιστον 4 μέτρα) έτσι ώστε να χωρούν τα κρεβάτια.

  

  Τα κρεβάτια τοποθετήθηκαν με τα πόδια ενωμένα μεταξύ τους

  

  Ανάμεσα στα κρεβάτια τοποθετήθηκε χαμηλό έπιπλο

  Με τα προσκέφαλα κάθετα στον ίδιο τοίχο (παράλληλη τοποθέτηση): Συνήθως ανάμεσα στα κρεβάτια τοποθετούνται ένα ή δύο κομοδίνα. Επίσης μπορεί να τοποθετηθεί συρταριέρα, ντουλάπα, γραφείο ή άλλο έπιπλο. Τα κρεβάτια, μπορούν να είναι και ενωμένα μεταξύ τους, σχηματίζοντας ένα διπλό κρεβάτι. Ωστόσο, η λύση αυτή είναι κατάλληλη για παιδιά μικρής ηλικίας, καθώς όσο, μεγαλώνουν τα παιδιά τόσο περισσότερο χρειάζονται τον προσωπικό τους χώρο.

  

  Τα κρεβάτια τοποθετήθηκαν παράλληλα μεταξύ του και ανάμεσα τοποθετήθηκε ένα κομοδίνο

  

  Ανάμεσα στα κρεβάτια τοποθετήθηκαν δύο κομοδίνα

  

  Τα κρεβάτια τοποθετήθηκαν παράλληλα και σε απέναντι τοίχους.

  

  Τα κρεβάτια τοποθετήθηκαν, παράλληλα και σε επαφή μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα διπλό κρεβάτι.

  Τοποθέτηση των κρεβατιών σε αντίθετους τοίχους και αντίθετες γωνίες: Η διάταξη αυτή προσφέρει τη μέγιστη δυνατή ιδιωτικότητα στους χρήστες καθώς δηιουργεί δύο διαφορετικές ζώνες. Δίπλα στο κάθε κρεβάτι μπορεί να τοποθετηθεί κομοδίνο, ντουλάπα, γραφείο, κτλ.