Οι κονίες
Με τον όρο κονίες ονομάζουμε κάθε υλικό που με κατάλληλη προεργασία μπορεί να αποκτήσει τις ιδιότητες αφενός της πλαστικότητας και αφετέρου της συγκολλητικότητας. Οι περισσότερες συνδετικές ύλες εμφανίζουν αυτές τις ιδιότητες όταν αναμιχθούν με το νερό. Επίσης, οι περισσότερες ρευστές κονίες έχουν την ικανότητα να στερεοποιούνται βαθμιαία ώσπου να σχηματιστεί μια συμπαγής και σκληρή μάζα. Η στερεοποίηση γίνεται είτε επειδή εξατμίζεται το νερό, όπως συμβαίνει στην πηλοκονία, είτε επειδή προκαλούνται χημικές αντιδράσεις, όπως συμβαίνει στον ασβέστη και στο τσιμέντο. Άλλες κονίες όπως οι ασφαλτικές γίνονται πλαστικές όταν θερμανθούν και σκληραίνουν όταν ψυχθούν.
Τα κονιάματα
Αν αναμιχθεί μια κονία (πχ ασβέστης ή τσιμέντο) με νερό και αδρανή υλικά (άμμο ή σκύρα) αποκτούμε ένα πλαστικό μίγμα που ονομάζεται κονίαμα (αν αναμιχτεί με άμμο) ή σκυρόδεμα (αν αναμιχτεί με σκύρα). Το μίγμα κονίας- νερού ονομάζεται πολτός. Το ποσό του νερού με το οποίο πρέπει να αναμειχτούν οι κονίες εξαρτάται από το είδος της κονίας, από τις συνθήκες που επικρατούν κατά την παρασκευή του πολτού και από τις επιθυμητές ιδιότητες του πολτού.
Οι κονίες διακρίνονται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την προέλευσή τους και με τον τρόπο στερεοποιήσεώς τους. Ανάλογα με την προέλευσή τους τις διακρίνουμε σε:
- α) Φυσικές κονίες. Αυτές βρίσκονται ελεύθερες στη φύση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αμέσως χωρίς οποιαδήποτε επεξεργασία. Τέτοιες κονίες είναι η πηλοκονία και η ποζολάνη (γνωστή και ως θηραϊκή γη).
- β) Τεχνητές κονίες. Για την παρασκευή τους είναι απαραίτητη η επέμβαση του ανθρώπου που με κατάλληλες χημικές ή φυσικές μεθόδους είτε τις απομονώνει από άλλα υλικά είτε τις παρασκευάζει συνθετικά. Κονίες αυτού του είδους είναι ο ασβέστης, το τσιμέντο, τα διάφορα ασφαλτικά υλικά, οι συνθετικές κονίες κτλ.
Ανάλογα με τον τρόπο που στερεοποιούνται διακρίνουμε τις κονίες σε αερικές και υδραυλικές. Οι πρώτες ξηραίνονται ή πήζουν μόνο όταν έρθουν σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα. Αερικές κονίες είναι οι πηλοκονία και ο ασβέστης. Οι υδραυλικές κονίες στερεοποιούνται και μέσα στο νερό. Τέτοιες είναι το τσιμέντο και οι ασφαλτοκονίες. Οι υδραυλικές κονίες, μετά την ανάμιξη τους με νερό στερεοποιούνται και στον ατμοσφαιρικό αέρα. Εκτός από τις παραπάνω υπάρχουν και οι συνθετικές κονίες, οι οποίες στερεοποιούνται χωρίς να έρθουν σε επαφή με το νερό ή τον αέρα.
Οι πιο γνωστές κονίες είναι οι εξής:
- Πηλοκονία. Αποτελεί αερική κονία που στερεοποιείται όταν εξατμιστεί το νερό που είναι αναμεμειγμένο με αυτήν. Εάν όμως μετά την ξήρανση διαποτιστεί με νερό η κονία επανέρχεται στην πλαστική της κατάσταση και το στερεό διαλύεται. Για αυτό το λόγο η πηλοκονία χρησιμοποιούνταν παλαιότερα.
- Γύψος. Ο γύψος είναι λευκή, λεπτή σκόνη. Ανάλογα με το βαθμό θερμάνσεως του φυσικού γύψου παρασκευάζονται τρία είδη γύψου: Ο πλαστικός γύψος, ο αδρανής (δεν χρησιμοποιείται ως κονία) και ο τραχύς ή άνυδρος γύψος. Οι κυριότερες χρήσεις του γύψου στη δόμηση είναι κυρίως ως επίχρισμα τοίχων, για της κατασκευή των γυψοσανίδων που χρησιμοποιούνται ευρέως σε ανακαινίσεις, ανακαινίσεις διαμερισμάτων, ανακαινίσεις ξενοδοχείων κτλ, για την κατασκευή διαφόρων διακοσμητικών στοιχείων εσωτερικού χώρου (κορνίζες, ροζέτες κτλ)
- Ποζολάνες- θηραϊκή γη. Αποτελούν φυσικές κονίες που προήρθαν από τη δράση των ηφαιστείων. Σήμερα βρίσκονται κοντά σε εν ενεργεία και σε νεκρά ηφαίστεια. Οι ποζολάνες εκδηλώνουν υδραυλικές ιδιότητες, δηλαδή σκληραίνουν μέσα στο νερό, αν αναμειχτούν με υδρασβέστη ή υδραυλικές κονίες. Στην Ελλάδα, υπάρχουν τέτοιες κονίες στη Θήρα (Σαντορίνη) και κυκλοφορούν στο εμπόριο με την ονομασία θηραϊκή γη. Η θηραϊκή γη χρησιμοποιείται στην παρασκευή υδραυλικών ασβεστοκονιαμάτων, στην παρασκευή τσιμεντοκονιαμάτων (ένα μέρος της άμμου αντικαθίσταται με θηραϊκή γη) για την αύξηση των στεγανωτικών ιδιοτήτων του κονιάματος.
- Δύο άλλες γνωστές κονίες είναι η άσβεστος και το τσιμέντο. Με τον όρο τσιμέντο προσδιορίζεται μια μεγάλη κατηγορία υδραυλικών κονιών που έχουν την ιδιότητα να στερεοποιούνται και μέσα στο νερό. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των τσιμέντων είναι ότι προέρχονται από την καύση μίγματος ασβεστολιθικών και αργιλοπυριτικών πετρωμάτων. Το τσιμέντο χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή κονιαμάτων και σκυροδεμάτων. Αναμιγνυόμενο με άμμο κατά διάφορες αναλογίες και με νερό παρασκευάζονται τα τσιμεντοκονιάματα, ενώ αναμιγνυόμενο με άμμο, σκύρα και νερό παρασκευάζονται τα τσιμεντοσκυροδέματα ή απλούστερα σκυροδέματα.
- Οι άσφαλτοι και οι πίσσες. Τα υλικά αυτά είναι υδαρή έως στέρεα και όχι σκόνες. Η χρήση τους ανάγεται στους αρχαίους χρόνους και εφαρμοζόταν στις ξύλινες κατασκευές κυρίως των πλοίων για την προστασία τους από το νερό και την υγρασία. Χρησιμοποιούνταν όπως τις έβρισκαν στη φύση χωρίς καμιά επεξεργασία.
- Συνθετικές κονίες. Οι συνθετικές κονίες εκδηλώνουν ισχυρές συγκολλητικές ιδιότητες υπό ορισμένες συνθήκες θερμοκρασίας ή όταν αναμιχτούν με μία άλλη ουσία που ονομάζεται καταλύτης. Παρασκευάζονται από διάφορες συνθετικές ρητίνες και κυρίως από σιλικόνες. Οι συνθετικές συγκολλητικές ύλες έχουν μεγάλη συγκολλητική ικανότητα και προσφύονται ισχυρότατα σε πολλές επιφάνειες. Τα κονιάματά τους παρουσιάζουν μεγάλη αντοχή στις μηχανικές επιρροές και στις τριβές. Είναι στεγανές και δεν επηρεάζονται από τα ελαφρά οξέα, τα λίπη, τα έλαια και άλλες χημικές ουσίες.
Για προσφορά ανακαίνισης επικοινωνήστε με την κατασκευαστική εταιρεία του Ιωάννη Φούσκα.
