Ωστόσο, στις περισσότερες σύγχρονες πόλεις, όπου η οικοδόμηση έγινε απότομα και πολλές φορές χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό, οι ελεύθεροι χώροι που μπορούν να διατεθούν για δημιουργία πάρκων ή για φυτεύσεις δέντρων είναι εξαιρετικά περιορισμένοι. Για παράδειγμα, τα πεζοδρόμια στα αστικά κέντρα έχουν πολύ μικρό πλάτος, καθιστώντας τη φύτευση δέντρων σχεδόν αδύνατη.

Από την άλλη μεριά, η αρχιτεκτονική των σύγχρονων κτιρίων εντείνει το πρόβλημα της υπερθέρμανσης. Οι ταράτσες των πολυκατοικιών, επικαλυμμένες με πίσσα και εκτεθειμένες στον ήλιο, αυξάνουν τη θερμοκρασία στο εσωτερικό τους, οδηγώντας στην ολοένα και μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας τους θερινούς μήνες.

Όσον αφορά τη μείωση της θερμοκρασίας στις πόλεις και την αντιμετώπιση του φαινομένου της θερμικής νησίδας, υπάρχουν δύο ευρέως αναγνωρισμένες μέθοδοι. Σύμφωνα με την πρώτη μέθοδο, η προσθήκη βλάστησης στο αστικό περιβάλλον συμβάλλει σημαντικά στη μείωση της θερμοκρασίας. Η δεύτερη μέθοδος προτείνει τη χρήση εξειδικευμένων υλικών που αυξάνουν την ανακλαστικότητα των επιφανειών.

Όσον αφορά στην πρώτη μέθοδο μείωσης της θερμοκρασίας, δηλαδή, στην αύξηση της βλάστησης στις πόλεις, μια λύση που συζητείται είναι η φύτευση των ταρατσών των πολυκατοικιών. Οι ταράτσες σε πολλές μεσογειακές πόλεις αποτελούν ελευθέρους χώρους που μπορούν να μετατραπούν σε μικρούς κήπους, βελτιώνοντας την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και συμβάλλοντας στη μείωση της θερμοκρασίας στις πόλεις.

Οι φυτεύσεις στις ταράτσες ή στα μπαλκόνια προσφέρουν φυσική σκίαση και δημιουργούν μικρές νησίδες δροσισμού. Ωστόσο, οι φυτεύσεις στις ταράτσες έχουν και κάποιες δυσκολίες. Καταρχάς, απαιτείται η εγκατάσταση συστήματος αυτομάτου ποτίσματος, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται συνεχώς το πότισμα των φυτών. Δεύτερον, χρειάζονται μεγάλες πλαστικές γλάστρες ( όμοιες με αυτές που χρησιμοποιούν τα θερμοκήπια). Σε αυτές τις γλάστρες μπορούν να φυτευτούν θάμνοι ή ακόμη και μικρά δέντρα. Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι η απορροή νερού από τις γλάστρες, έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα υγρασίας στο διαμέρισμα του τελευταίου ορόφου. Συνεπώς, οι κλίσεις της ταράτσας πρέπει να είναι σωστές έτσι ώστε τα νερά να καταλήγουν στο σιφόνι χωρίς να λιμνάζουν. Ένα ακόμη πρόβλημα είναι ο δυνατός αέρας που μπορεί να ανατρέψει τις γλάστρες  

Οι φυτεμένες στέγες είναι μια λύση που συνδυάζει τη φυσική βλάστηση με την αρχιτεκτονική καινοτομία, αξιοποιώντας την αχρησιμοποίητη άνω επιφάνεια του κτιρίου (την οροφή). Οι πράσινες στέγες μπορούν να εφαρμοστούν ακόμη και σε πυκνοκατοικημένες περιοχές.

Η φύτευση βλάστησης στις στέγες είναι μια βιώσιμη λύση που μειώνει το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας και συμβάλλει στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Περαιτέρω, οι κήποι στις στέγες παρέχουν ένα βιότοπο για την άγρια ζωή και βελτιώνουν την ποιότητα του αέρα.