Η μπερζέρα εμφανίστηκε αρχικά στο Παρίσι την εποχή της Αντιβασιλείας (1715-23), αλλά εξελίχθηκε εντυπωσιακά την εποχή του Ροκοκό με τις μοναδικές καμπύλες γραμμές. Μετέπειτα σχηματοποιήθηκε σε πιο ορθογωνισμένη εκδοχή στο στυλ Λουδοβίκου 16ου και στο γαλλικό και αμερικανικό αυτοκρατορικό στυλ.
Η μπερζέρα είναι η εξέλιξη της γαλλικής πολυθρόνας (fauteuil), που είναι εξολοκλήρου ταπετσαρισμένη. Σε κάποιες μορφές είναι ακάλυπτος ο σκελετός της από καμπυλωμένο ή σκαλισμένο ξύλο από οξιά ή μαόνι, ενώ σε άλλες όχι.
Στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια μπερζέρα είναι η υψηλή ράχη με τα πλευρικά ‘φτερά’ και τα φαρδιά μπράτσα. Η στόφα της μπερζέρας μπορεί να είναι από μετάξι, βαμβάκι, βελούδο, δέρμα, δαμάσκο σε διάφορα σχέδια ή μονόχρωμα.
Το σχήμα της υπαγορεύτηκε από λειτουργικούς λόγους. Η θέση της από τα παλιά χρόνια ήταν απέναντι από το τζάκι και μάλιστα όσο πιο κοντά στη φλόγα ήταν δυνατόν. Τα ‘φτερά’ λοιπόν της ράχης μπλοκάριζαν τα ρεύματα του κρύου αέρα και κρατούσαν τη ζέστη του τζακιού, ώστε οι άνθρωποι να ζεσταίνονται και στην πλάτη τους και όχι μόνο από μπροστά.
Σήμερα με την εμφάνιση των καλοριφέρ, έχει εκλείψει αυτή η ανάγκη όχι όμως και η μορφολογία αυτής της πολυθρόνας, καθώς τα ‘φτερά’ διατηρήθηκαν για να προσθέσουν κομψότητα και στυλ στο μοναδικό design της και συγχρόνως χρησιμοποιήθηκαν πιο μοντέρνα επιπλόπανα, ανάλογα του στυλ διακόσμησης του χώρου.
Για ακόμη μεγαλύτερη άνεση στους χρήστες οι μπερζέρες συνδυάζονται με αναπαυτικά υποπόδια.
Πηγή φωτό
