Ανεξάρτητα, αν ένας χώρος είναι μικρός ή μεγάλος, το ζήτημα του χρώματος παραμένει πάντοτε φλέγον, καθώς επηρεάζει τον τρόπο που ο εσωτερικός χώρος γίνεται αντιληπτός από τους χρήστες του. Ένας απο τους πιο βασικούς κανόνες, ο οποίος αφορά τον τρόπο που βιώνουμε το χώρο σε σχέση με τη θερμοκρασία του κάθε χρώματος είνα ο εξής:
Τα θερμά χρώματα έχουν την τάση να «προβάλλονται» ενώ τα ψυχρά να «υποχωρούν»
Πως όμως ο παραπάνω κανόνας εφαρμόζεται στη μελέτη του εσωτερικού χώρου;
Ο δίσκος των χρωμάτων, αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο, που μπορεί να μας βοηθήσει να επιλέξουμε τα κατάλληλα χρώματα ώστε να κάνουμε ένα χώρο να φαίνεται ανοιχτός, ευρύχωρος και μεγαλύτερος ή κλειστός, οικείος και μικρότερος.
Ο δίσκος των χρωμάτων, χωρίζεται σε δύο ημικυκλικά τμήματα: Το ένα τμήμα, ξεκινάει από το κόκκινο και καταλήγει στο πράσινο περιλαμβάνοντας τα θερμότερα χρώματα. Το άλλο τμήμα, ξεκινάει από το πράσινο και καταλήγει στο μωβ-βιολέ , περιλαμβάνοντας τα ψυχρότερα χρώματα.
Τα θερμά χρώματα
Ένας εσωτερικός χώρος, στον οποίο επικρατούν τα θερμά χρώματα, όπως το κόκκινο, το πορφυρό, το κοκκινο-καφέ, το πορτοκαλί, η ώχρα κλπ δημιουργεί αισθήματα οικειότητας, ζεστασιάς και προστασίας αλλά ταυτόχρονα δείχνει κλειστός και μικρότερος.
Αυτό βέβαια, δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, καθώς πολλοί εσωτερικοί χώροι είναι ψυχροί, αχανείς, απόμακροι, με λιγοστά έπιπλα και έτσι χρειάζονται την προσθήκη θερμών αποχρώσεων για να μπορέσουν να λειτουργήσουν ως σύνολο.
Για παράδειγμα, στον χώρο της παρακάτω εικόνας, η συγκεκριμένη απόχρωση του κρόκου 'φέρνει' τον τοίχο πιο κοντά και ζεσταίνει την ατμόσφαιρα.
Τα ψυχρά χρώματα, όπως το μπλε και το γαλάζιο, προσφέρουν φωτεινότητα και κάνουν ένα χώρο να φαίνεται ανοιχτός και μεγαλύτερος.
Το παιχνίδι μεταξύ θερμών και ψυχρών χρωμάτων, δίνει ένταση και παλμό στο χώρο. Για παράδειγμα, στην επόμενη εικόνα, οι τοίχοι χρωματίστηκαν με ένα λαμπρό κυανό που αιχμαλώτιζει το φώς και ανοίγει το βλέμμα. Ταυτόχρονα, το κόκκινο έπιπλο προβάλλεται σε πρώτο επίπεδο και γεμίζει με την παρουσία του το σκηνικό.
