Η ιδέα λοιπόν, αφορούσε την χρήση αρκετών στοιχείων της ασιατικής κουλτούρας και εμπνευσμένων απο τα ήθη, τα έθιμα, τη θρησκεία και την γλώσσα των μακρινών αυτών περιοχών.

Αυτό όμως που ενέπνευσε περισσότερο τους μελετητές, ήταν η γλώσσα και το διαφορετικό σύστημα γραφής των χωρών της νοτιο-ανατολικής Ασίας. Οι άνθρωποι, στις διάφορες περιοχές του πλανήτη επικοινωνούν, γραπτά και προφορικά, με δεκάδες γλώσσες οι οποίες είναι διαφορετικές μεταξύ τους. Η κάθε γλώσσα χρησιμοποιεί τα δικά της μοναδικά σύμβολα. Αυτά ακριβώς τα σύμβολα, που στην προκειμένη περίπτωση έχουν επιρροές από την ινδική, την κινεζική και την αραβική γραφή, αποφάσισαν οι σχεδιαστές να χρησιμοποιήσουν στο χώρο, ως εικόνες και ως γραφικά σύμβολα.

Ένα άλλο στοιχείο που χρησιμοποίησαν, με αρκετή επιτυχία, ήταν η πολυπλοκότητα, το χάος και η φλυαρία που επικρατούν στους δρόμους των Ασιατικών πόλεων. Δεκάδες φωτεινές, διαφημιστικές πινακίδες ξεπηδούν από παντού δημιουργώντας ταυτόχρονα σύγχυση και αρμονία. Έτσι ακριβώς, και στο εστιατόριο LAH!!, ξεπηδούν από παντού ξύλινες πινακίδες, από το πάτωμα, από την οροφή και από τους τοίχους, δημιουργώντας την ίδια ακριβώς 'χαοτική' αίσθηση που αποκομίζει κανείς όταν περπατάει στους δρόμους της Μπανγκόκ.

Πάνω στα ξύλινα πάνελ, έχουν εγγραφεί λέξεις από τη γλώσσα της Ταϋλάνδης, της Καμπότζης και λέξεις από την γραφή Jawi (ένα αρχαίο αλφάβητο που χρησιμοποιείται στην Μαλαισία και την Ινδονησία).

Τα διακοσμητικά αντικείμενα είναι εμπνευσμένα από τη νοτιοανατολική Ασία. Το μεγάλο φωτιστικό στην είσοδο κατασκευάστηκε από παραδοσιακά ασιατικά καπελά. Στην είσοδο τοποθετήθηκαν καμπανάκια, όμοια με αυτά των βουδιστικών ναών, που καλωσορίζουν τους επισκέπτες.

Γενικά, ο σχεδιασμός του συγκεκριμένου εστιατορίου, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο εισάγονται στοιχεία 'εξωτικών' πολιτισμών στο σύγχρονο περιβάλλον των μεγαλουπόλεων, και εν προκειμένω στο κέντρο της Μαδρίτης.

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν σχεδόν όλα φυσικά. Το ξύλο των πάνελ αφέθηκε φυσικό και αλείφθηκε μόνο με λάδι. Το δάπεδο επενδύθηκε με φυσική πέτρα, και πιο συγκεκριμένα με ένα τοπικό είδος πέτρας, την Campaspero stone.

Στους τοίχους, εφαρμόστηκε μια τεχνική, κατά την οποία προστίθεται άμμος στο χρώμα και μετά την εφαρμογή το αποτέλεσμα είναι ανομοιόμορφο και ρουστίκ. Η τεχνική αυτή απαιτεί αρκετές στρώσεις. Οι τοίχοι του μπάνιου επενδύθηκαν με μωσαϊκό, και με εξαγωνικά πλακίδια.