Η αλλαγή δαπέδου αποτελεί μία απο τις πιο δύσκολες εργασίες σε περίπτωση ανακαίνισης. Αν η τοποθέτηση δεν γίνει σωστά τότε το νέο δάπεδο μπορεί να εμφανίσει προβλήματα, όπως αποκολλήσεις. Για οικονομική αλλά και ποιοτική ανακαίνιση εμπιστευτείτε την κατασκευαστική εταιρεία Ιωάννης Φούσκας και πάρτε άμεσα προσφορά: ανακαίνιση σπιτιού κόστος.
Το ξύλο είναι ένα από τα πιο παλιά υλικά δαπέδου. Επειδή χρησιμοποιείται πολλά χρόνια ως δομικό υλικό, οι μέθοδοι κατασκευής και τοποθέτησης ξύλινων δαπέδων έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Έτσι σήμερα, οι ξύλινες σανίδες κατασκευάζονται σε προτυποποιημένα μεγέθη ενώ το ξύλινο δάπεδο είναι αρκετά ανθεκτικό. Μετά την τοποθέτηση, η τελική επιφάνεια χρειάζεται λείανση και βερνίκωμα. Ωστόσο, στην αγορά διατίθενται σανίδες με προ-επεξεργασμένη και προ-βερνικωμένη επιφάνεια. Τα προϊόντα αυτά μειώνουν σημαντικά το χρόνο εγκατάστασης.
Οι κύριες μέθοδοι τοποθέτησης ξύλινων δαπέδων είναι
Κάθε μία από τις μεθόδους τοποθέτησης έχει τα πλεονεκτήματά της. Για παράδειγμα η πλωτή και η κολλητή τοποθέτηση είναι εύκολες και γρήγορες. Ωστόσο, μερικοί τύποι δαπέδων μπορούν να τοποθετηθούν αποκλειστικά με μία μέθοδο. Για παράδειγμα τα δάπεδα φελλού μπορούν μόνο να κολληθούν πάνω σε υπόστρωμα ενώ τα δάπεδα λαμινέιτ τοποθετούνται με την πλωτή μέθοδο. Η τοποθέτηση ξύλινων δαπέδων, σε αντίθεση με άλλα υλικά, δεν απαιτεί τη χρήση λάσπης, κονιαμάτων αλλά και ακριβών εργαλείων.
Το ξύλο είναι ένα ζωντανό υλικό που συρρικνώνεται και διογκώνεται.
Το ξύλο είναι ένα ζωντανό υλικό, που ακόμη και πολλά χρόνια μετά την τοποθέτησή του, επηρεάζεται από το περιβάλλον του και ιδιαίτερα από τα επίπεδα υγρασίας, με αποτέλεσμα να αλλάζει σε μέγεθος. Οι αλλαγές στο μέγεθος δε γίνονται αισθητές όταν μιλάμε για μία μεμονωμένη ξύλινη σανίδα. Ωστόσο αν πρόκειται για ένα ξύλινο δάπεδο, το οποίο αποτελείται από πολλές σανίδες, τότε το πρόβλημα των συστολών/διαστολών, ή αλλιώς το φαινόμενο της ρίκνωσης και της διόγκωσης, είναι ιδιαίτερα έντονο και μπορεί να προκαλέσεις φθορές, αποκολλήσεις, τριξίματα και άλλες αστοχίες.
Τι πρέπει να προσέξετε για να μην εμφανιστούν προβλήματα στο ξύλινο δάπεδο από τις συστολές/ διαστολές
Πριν εγκαταστήσετε το ξύλινο δάπεδο, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι τα υλικά έχουν μια μέση τιμή περιεχόμενης υγρασίας, δηλαδή δεν είναι ούτε υγρά ούτε πολύ ξηρά. Με αυτόν τον τρόπο, οι αλλαγές στις διαστάσεις των σανίδων, μεταξύ χειμώνα και καλοκαιριού δε θα είναι ακραίες. Τα ξύλινα δάπεδα διατηρούν το μέγεθός τους σταθερό, όταν η θερμοκρασία του χώρου να είναι μεταξύ 15 και 28οC και η σχετική υγρασία 30-50%, δηλαδή όταν οι συνθήκες του εσωτερικού χώρου είναι φυσιολογικές. Οι ακραίες συστολές και διαστολές περιορίζονται ακόμη περισσότερο όταν ο εσωτερικός χώρος είναι προστατευμένος από την υγρασία και καλά μονωμένος. Επίσης, η επεξεργασία με κατάλληλα βερνίκια και προϊόντα προστατεύει περαιτέρω το υλικό.
Μετά την παράδοση των ξύλινων σανίδων στο χώρο τοποθέτησης, το δάπεδο δεν πρέπει να τοποθετηθεί αμέσως. Αντίθετα συνιστάται, η παραμονή των υλικών στο χώρο για τουλάχιστον 48 ώρες ή και περισσότερο έτσι ώστε η υγρασία του ξύλου να ισορροπήσει με την υγρασία του περιβάλλοντος. Βέβαια, οι συνθήκες του περιβάλλοντος στον εσωτερικό χώρο πρέπει να είναι φυσιολογικές και τα επίπεδα υγρασίας να βρίσκονται σε κατάλληλα επίπεδα.
Ακόμη και αν τηρήσετε όλες τις παραπάνω συμβουλές, το πρόβλημα της ρίκνωσης και της διόγκωσης του ξύλου παραμένει. Για αυτόν το λόγο κατά την εγκατάσταση του δαπέδου, συνιστάται η δημιουργία αρμού περιμετρικά στο δωμάτιο, δηλαδή στα σημεία όπου το δάπεδο συναντά τους τοίχους. Επίσης, συνιστάται η δημιουργία αρμού σε όλα τα σημεία όπου το δάπεδο συναντά κατακόρυφα εμπόδια, όπως σωλήνες, κλιμακοστάσα κτλ. Το μέγεθος του αρμού είναι 5-8mm.
Σε περίπτωση νεόδμητης οικοδομής το υπόστρωμα, δηλαδή το σκυρόδεμα και η τσιμεντοκονία, πρέπει να είναι στεγν.α. Γενικά, η υγρασία του σκυροδέματος πρέπει να μην είναι μεγαλύτερη από 3%. Ένα σημαντικό λάθος που έχει συμβεί σε πολλές κτιριακές κατασκευές είναι η βεβιασμένη τοποθέτηση των δαπέδων, πριν ακόμη στεγνώσει το υπόστρωμα, δηλαδή η τσιμεντοκονία. Αυτό σημαίνει, ότι το υπόστρωμα θα αποβάλει την υγρασία, ακόμη και πολλά χρόνια μετά, με αποτέλεσμα την αποκόλληση του δαπέδου.
Στις ανακαινίσεις και αλλαγές δαπέδων τα παραπάνω στοιχεία είναι ιδιαίτερα σημαντικά και πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.
Το ξύλο ως υλικό αποτελεί δημοφιλή επιλογή για επίστρωση δαπέδων λόγω της μοναδικής εμφάνισης, της απόχρωσης, των νερών και της θερμής αίσθησης που προσδίδει σε ένα χώρο. Το ξύλο επιπλέον είναι ένα ανθεκτικό υλικό με μεγάλη διάρκεια ζωής καθώς σε περίπτωση φθοράς η επιφάνεια μπορεί να λειανθεί και να βερνικωθεί. Το ξύλινο δάπεδο θεωρείται μια πολυτελή επιλογή με υψηλή αισθητική που προσθέτει αξία σε μια κατοικία. Οι τρόποι επεξεργασίας της τελικής επιφάνειας εξασφαλίζουν ένα δάπεδο με αντοχή, ιδιαίτερη εμφάνιση, που καθαρίζεται εξαιρετικά εύκολα.
Τα ξύλινα δάπεδα μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιονδήποτε χώρο ακόμα και σε χώρους με έντονη κυκλοφορία. Ωστόσο, δεν είναι κατάλληλα για χώρους με υγρασία. Η διάρκεια ζωής των ξύλινων δαπέδων είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τις μοκέτες αλλά τα κεραμικά πλακάκια θεωρούνται περισσότερο ανθεκτικά.
Στην τραπεζαρία, όπου τα καθίσματα μπορούν να προκαλέσουν φθορές στο ξύλινο δάπεδο, συνιστάται η τοποθέτηση χαλιού. Τοποθέτηση χαλιών συνιστάται στις εισόδους και στα φουαγιέ καθώς η άμμος και τα πετραδάκια που μεταφέρονται με τα παπούτσια μπορούν να προκαλέσουν φθορές στο δάπεδο. Το ξύλινο δάπεδο σε σχέση με την μοκέτα καθαρίζεται ευκολότερα με την ηλεκτρική σκούπα. Αυτό σημαίνει ότι είναι πλεονεκτικότερο υλικό για άτομα με αλλεργίες και ευαισθησία στη σκόνη.
Όσον αφορά στο μπάνιο η επίστρωση του δαπέδου με ξύλο θεωρείται προβληματική καθώς σε αυτούς του χώρους υπάρχει υγρασία. Ωστόσο αν το μπάνιο είναι μεγάλο μπορούν να επιστρωθούν οι περιοχές γύρω από την τουαλέτα και την μπανιέρα με πλακάκια και το υπόλοιπο δάπεδο με ξύλο. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο θα πρέπει επίσης να υπάρχει καλός εξαερισμός.
Είδη ξύλινων δαπέδων:
Τα ξύλινα δάπεδα διακρίνονται κυρίως σε δάπεδα σκληρής ξυλείας και δάπεδα μαλακής ξυλείας. Τα σκληρά ξύλα παράγονται από δέντρα που χάνουν το φύλλωμά τους το χειμώνα ενώ αντίθετα τα μαλακά ξύλα παράγονται από αειθαλή, κωνοφόρα δέντρα. Συνήθη δάπεδα από σκληρή ξυλεία είναι η κόκκινη δρυς, η λευκή δρυς, το ξύλο της ελιάς, η άγρια καρυδιά, η οξιά, η κίτρινη σημύδα, η μαύρη καρυδιά, η φλαμουριά, το ξύλο σφενδάμου και το τικ. Στη μαλακή ξυλεία ανήκουν το πεύκο και το έλατο. Προσοχή, ο χαρακτηρισμός μαλακή και σκληρή ξυλεία δεν αναφέρεται στην αντοχή, στην πυκνότητα και στη διάρκεια ζωής του ξύλου.
Η επιλογή του καταλληλότερου ξύλου γίνεται κυρίως με κριτήριο την αισθητική και την εμφάνιση καθώς το ξύλινο δάπεδο τείνει να κυριαρχεί στη διακόσμηση ενός χώρου. Για να επιλέξουμε το καταλληλότερο δάπεδο θα πρέπει να λάβουμε υπόψη το γενικότερο ύφος και χρωματικό σχήμα του εσωτερικού χώρου.
Σφένδαμος και σημύδα
Τα συγκεκριμένα ξύλα έχουν λευκή απόχρωση με απαλά καφέ νερά. Οι πόροι τους είναι κλειστοί και για αυτό η επιφάνεια είναι εξαιρετικά ομαλή. Τα δάπεδα, συνήθως βερνικώνονται με διαφανές βερνίκι χωρίς καθόλου χρώμα. Η συγκεκριμένη επιλογή είναι κατάλληλη, όταν επιθυμούμε να κατασκευάσουμε ένα δάπεδο σε ανοιχτή απόχρωση.
Φλαμουριά
Το ξύλο της φλαμουριάς είναι λίγο πιο λευκό από το ξύλο δρυς. Με αυτό το ξύλο κατασκευάζονται συνήθως τα γήπεδα μπασκετ. Η επεξεργασία της τελικής επιφάνειας είναι σχετικά δύσκολη.
Δρυς
Το ξύλο έχει χρώμα ανοιχτό καφέ με έντονα σκούρα νερά και ανοιχτούς πόρους. Διατίθεται σε δύο τύπους: Στην κόκκινη δρυς και στην λευκή δρυς. Η κόκκινη δρυς έχει μια κοκκινωπή/ ροζ απόχρωση ενώ η λευκή είναι πιο καφέ σε σχέση με την κόκκινη. Τα νερά στη λευκή δρυ είναι πιο αχνά σε σχέση με την κόκκινη. Η δρυς συνήθως βάφεται για να αποκτήσει πιο σκούρα απόχρωση.
Μπαμπού
Το μπαμπού είναι φυτό και όχι δέντρο. Ωστόσο, έχει περίπου την ίδια σκληρότητα με το ξύλο δρυς. Χρησιμοποιείται για την κατασκευή βιομηχανοποιημένης ξυλείας.
Καρυδιά και Κερασιά
Και τα δύο είδη προτιμώνται από τους επιπλοποιούς λόγω της αισθητικής τους αλλά και λόγω της ευκολίας στην κατεργασία. Τα συγκεκριμένα ξύλα είναι σκληρά αλλά μαλακότερα από το ξύλο δρυς. Το ξύλο καρυδιάς είναι καφέ με ανοιχτούς πόρους και η κατεργασία της τελικής επιφάνειας είναι πολύ εύκολη. Η κερασιά είναι ελαφρά κοκκινωπή με κλειστούς πόρους. Η λείανση της επιφάνειας της κερασιάς πρέπει να γίνεται από επαγγελματία. Και τα δύο είδη είναι σχετικά ακριβά.
Πεύκο και έλατο
Και τα δύο ξύλα προέρχονται από αειθαλή δέντρα και έχουν την τάση να κάμπτονται εύκολα. Η επεξεργασία της επιφάνειας είναι εύκολη αλλά δεν έχουν την ίδια αντοχή με τα υπόλοιπα ξύλα.
Διακοσμητικές λύσεις: Η εμφάνιση ενός ξύλου εξαρτάται αφενός από το χρώμα τους αφετέρου από τα σχέδια και τα χρώματα που σχηματίζουν τα νερά. Το χρώμα ωστόσο μπορεί να αλλάξει ανάλογα με το βερνίκι που εφαρμόζεται. Για πιο ιδιαίτερες διακοσμητικές λύσεις ένα δάπεδο μπορεί να περιέχει διαφορετικού τύπου ξύλα. Για παράδειγμα, σε ένα δάπεδο μπορεί να δημιουργηθεί μια περιμετρική μπορντούρα με ξύλο διαφορετικού τύπου και χρώματος. Μπορούν επίσης να δημιουργηθούν ρίγες με δύο διαφορετικά ξύλα. Μια άλλη λύση είναι η δημιουργία σχεδίων στο κέντρο του δαπέδου.
Η ιστορία της Αρχιτεκτονικής από τα βάθη των αιώνων έχει καθιερώσει παγκοσμίως το ξύλο σαν το μοναδικό και ίσως αναντικατάστατο υλικό που συνδυάζει την πολυτέλεια και την αισθητική στις επενδύσεις δαπέδων και τοίχων.
Η διαχρονικότητα του ξύλου οφείλεται στα αναρίθμητα πλεονεκτήματα του, όπως:
Τα ξύλα που συνήθως χρησιμοποιούνται για την επίστρωση των δαπέδων
Η δρύινη ξυλεία: Είναι ανθεκτική και για αυτό χρησιμοποιείται άφοβα σε πολυσύχναστους χώρους, όπως σε μουσεία και καταστήματα αλλά και στο εσωτερικό της κατοικίας, όπως στο καθιστικό, στους διαδρόμους, στο υπνοδωμάτιο, κλπ.
Η ξυλεία από κωνοφόρα δέντρα (όρεγκον, πέυκο): Είναι οικονομικότερη από τη δρύινη ξυλεία αλλά λιγότερο σκληρή. Έχει χαρακτηριστική εμφάνιση λόγω των εντυπωσιακών γραμμώσεων και ρόζων.
Η αφρικανική ξυλεία (ιρόκο, ντούσιε): Είναι κατάλληλη για χώρους έντονης χρήσης, όπως αθλητικές εγκαταστάσεις, αίθουσες χωρού, δημόσιους χώρους, κλπ.
Αλλα είδη ξυλείας: Η σουηδική ξυλεία είναι μαλακή, έχει ρόζους και δε συνίσταται για επίστρωση δαπέδων. Η καστανιά και η οξειά χρησιμοποιούνται σπάνια καθώς δεν είναι ανθεκτικά ξύλα.
Τα είδη των ξύλινων δαπέδων.
Στην αγορά διατίθενται πολλά είδη ξύλινων δαπέδων και η επιλογή εξαρτάται από τη χρήση αλλά και από τα χρήματα που θέλετε να διαθέσετε. Μερικά από αυτά είναι:
Τα προλουστραρισμένα πατώματα παραδίδονται έτοιμα προς τοποθέτηση σε διάφορα φινιρίσματα και λούστρα ενώ συνήθως διατίθενται και τα αντίστοιχα σοβατεπί, αρμοκάλυπτρα και διακοσμητικά στοιχεία. Κάποια έχουν ενσωματωμένο ηχομονωτικό υπόστρωμα, που περιορίζει το θόρυβο στο χώρο. Είναι ιδανικά για ανακαινίσεις, λόγω του μικρού πάχους τους (μόλις 1,5 εκ.).
Τοποθετούνται ‘κουμπωτά’ για άψογη εφαρμογή χωρίς χρήση κόλλας (‘πλωτά") ή κολλητά πάνω σε οποιοδήποτε επίπεδο δάπεδο. Είναι απόλυτα συμβατά με τα συστήματα ενδοδαπέδιας θέρμανσης.
Είναι ιδανικά για κατοικίες και επαγγελματικούς χώρους, όπως εστιατόρια, καταστήματα, ξενοδοχεία, γιατί συνδυάζουν τη ζεστασιά του ξύλου με το αισθητικό αποτέλεσμα.
Τοποθετούνται όπως τα προηγούμενα σε νέες κατασκευές και ανακαινίσεις, λόγω του μικρού πάχους τους.
Η ξυλεία που χρησιμοποιείται είναι δρυός, οξιάς ή καστανιάς Α’ ή Β’ διαλογής κι είναι προλουστραρισμένα με βερνίκια διαρκείας. Όλα τα παρκέτα είναι φυσικά, οικολογικά, αντιολισθηρά, αντιστατικά, αντιαλλεργικά και φιλικά προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο, εφόσον οι χρησιμοποιούμενες κόλλες είναι οικολογικές.