Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Μαθήματα αρχιτεκτονικού σχεδίου

Πώς σχεδιάζονται τα δέντρα στην κάτοψη.

1ο Παράδειγμα

1) Σχεδιάστε με μολύβι και διαβήτη έναν κύκλο. Η ακτίνα του κύκλου να είναι περίπου ίδια με την πραγματική ακτίνα του δέντρου που θέλουμε να σχεδιάσουμε.

2) Πάρτε το μαρκαδοράκι ή το ραπιτογράφο (πάχος 0.2 ή 0.3) και σχεδιάστε 4-5 κλαδιά από το κέντρο προς την περίμετρο του κύκλου.

3) Χρωματίστε το εσωτερικό των κλαδιών με το μαρκαδοράκι.

4) Σχεδιαστε μικρότερα κλαδιά, που ξεκινούν από τα βασικά κλαδιά και φτάνουν μέχρι στην περίμετρο του κύκλου. Αφού ολοκληρώσετε το δέντρο σβήστε τον αρχικό βοηθητικό κύκλο.

2ο Παράδειγμα

1) Σχεδιάστε με μολύβι και διαβήτη έναν κύκλο. Η ακτίνα του κύκλου να είναι περίπου ίδια με την πραγματική ακτίνα του δέντρου.

2) Πάρτε το μαρκαδοράκι ή το ραπιτογράφο και σχεδιάστε με ελεύθερο χέρι, μικρούς κύκλους, έχοντας σαν οδηγό τον αρχικό κύκλο.

3) Πυκνώστε περισσότερους τους μικρούς κύκλους, προς μία πλευρά του δέντρου, δημιουργώντας την εντύπωση της σκιάς.

Σύμβολα δέντρων σε κάτοψη.

Πώς σχεδιάζονται τα δέντρα στην όψη.

Παράδειγμα

1) Σχεδιάστε ένα κύκλο ή τη σιλουέτα του φυλλώματος του δέντρου και τη γραμμή του εδάφους.

2) Πάρτε το μαρκαδοράκι ή το ραπιτογράφο (μέγεθος 0.2 ή 0.3) και σχεδιάστε με ελεύθερο χέρι το φύλλωμα του δέντρου, χρησιμοποιώντας σαν οδηγό τον αρχικό κύκλο.

3) Προσθέστε κορμό και κλαδιά.

Η κάτοψη και η όψη των δέντρων πρέπει να ταιριάζουν μεταξύ τους. Για παράδειγμα, αν στην κάτοψη έχετε σχεδιάσει ένα δέντρο με πυκνό φύλλωμα τότε και στην όψη πρέπει σχεδιαστεί με παρόμοιο φύλλωμα. Αν στην κάτοψη έχετε σχεδιάσει ένα δέντρο μόνο με κλαδιά, τότε και στην όψη πρέπει να έχει μόνο κλαδιά.

Ο βαθμός λεπτομέρειας του συμβόλου πρέπει να ταιριάζει με την κλίμακα του σχεδίου. Για παράδειγμα, αν η κλίμακα είναι μεγάλη (1:25) τότε το δέντρο μπορεί να έχει μεγάλο βαθμό λεπτομέρειας. Αντίθετα αν η κλίμακα είναι μικρή (1:100) τότε το δέντρο σχεδιάζεται λιτό. Τα δέντρα τέλος πρέπει να είναι σχετικά με την γεωγραφική περιοχή του κτιρίου.

Σύμβολα δέντρων σε όψη.

Η πρακτική του αρχιτεκτονικού σχεδίου βασίζεται σε ορισμένες συμβάσεις ή τυποποιήσεις, που εφαρμόζονται τόσο στο σχέδιο με το χέρι όσο και στο σχέδιο με ηλεκτρονικό υπολογιστή. Μία από τις πιο βασικές συμβάσεις είναι τα πάχη και οι τύποι των γραμμών. Οι γραμμές που χρησιμοποιούνται στο αρχιτεκτονικό σχέδιο είναι οι παρακάτω:

ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ:

Οι γραμμές αυτές αφορούν στο σχήμα των αντικειμένων (τοίχων, επίπλων, κλπ). Δύο είναι οι βασικοί τύποι γραμμών αντικειμένων.

A. Οι συνεχείς γραμμές χρησιμοποιούνται για να δείξουν τις ορατές ακμές και το περίγραμμα ενός αντικειμένου. Ωστόσο, το πάχος των γραμμών αυτών διαφέρει:

B. Οι διακεκομμένες γραμμές χρησιμοποιούνται για να δείξουν είτε μη ορατές ακμές είτε σημαντικές κατασκευές που βρίσκονται πάνω από το επίπεδο της κάτοψης. Οι γραμμές σχεδιάζονται ως ισομήκη τμήματα ευθειών γραμμών με ίσα διαστήματα κενών. Κατηγοριοποιούνται σε δύο τύπους:

ΓΡΑΜΜΕΣ ΣΥΜΒΟΛΩΝ: Οι γραμμές αυτές αφορούν σε βοηθητικές γραμμές, όπως στη διαστασιολόγηση, στις γραμμές τομής, στην οριοθέτηση οικοπέδου κλπ.

A. Οι γραμμές διαστάσεων είναι λεπτές, συνεχόμενες γραμμές και επάνω γράφεται η διάσταση ενός στοιχείου.

Β. Οι αξονικές γραμμές χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν έναν ή δύο άξονες συμμετρίας. Δύο τεμνόμενες γραμμές συμμετρίας ορίζουν το κέντρο κυκλικών αντικειμένων. Οι γραμμές αυτές σχεδιάζονται με την εναλλαγή μεγάλων και πολύ μικρών ισομήκων τμημάτων ή με την εναλλαγή ευθύγραμμων τμημάτων και τελειών (παύλα - τελεία - παύλα)

Γ. Οι διακεκομμένες γραμμές χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν μελλοντικές κατασκευές, στοιχεία που αλλάζουν θέση, μια πόρτα διπλής κατεύθυνσης κλπ.

Δ. Οι γραμμές τομής αποτελούν χοντρές γραμμές όπου δύο μικρές παύλες εναλάσσονται με μια μεγάλη παύλα (σημεία - σημείο - παύλα). Οι γραμμές αυτές έχουν ένα αναγνωριστικό στις άκρες τους (πχ Α-Α) και ένα βέλος που δείχνει την κατεύθυνση της τομής.

E. Οι γραμμές ορίων δηλώνουν τα όρια ενός οικοπέδου και αποτελούνται από δύο μικρές παύλες και μία μεγάλη.

ΣΤ. Οι γραμμές δικτύων δηλώνουν την παροχή του νερού, του αερίου κλπ.