Οι βαφές τοίχου, όπως είναι γνωστό, διατίθενται σε εκατοντάδες διαφορετικά χρώματα. Ωστόσο, ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των βαφών που επηρεάσει ακόμη και την απόχρωση, είναι ο βαθμός γυαλάδας που αποκτά η επιφάνεια, αφού στεγνώσει η βαφή (ματ, σατινέ, glossy). Μεταξύ των εταιρειών παραγωγής χρωμάτων, δεν υπάρχει προτυποποίηση και έτσι το γυαλιστερό χρώμα μιας εταιρείας μπορεί να είναι το σατινέ μιας άλλης.
Ποιό είδος βαφής τοίχου είναι ευκολότερο στο καθάρισμα και στη συντήρηση;
Γενικά, όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός γυαλάδας μιας βαφής, τόσο ευκολότερο είναι το καθάρισμα της επιφάνειας. Οι βαφές που αποδίδουν υψηλή γυαλάδα είναι λείες και πλένονται εύκολα.Ως εκ τούτου, σε περίπτωση που η αντοχή και η μικρή συντήρηση είναι ζητούμενα θα πρέπει να επιλέγονται βαφές με υψηλό βαθμό γυαλάδας.
Οι ματ επιφάνειες καθαρίζονται δύσκολα λόγω των μικρών πόρων που συνθέτουν την επιφάνειά τους. Επιπλέον, τείνουν να μαζεύουν περισσότερη σκόνη και λεκέδες. Για αυτούς του λόγους, οι σχεδιαστές εσωτερικών χώρων συνιστούν, την εφαρμογή τους σε περιοχές χαμηλής χρήσης που δεν λερώνονται εύκολα, όπως για παράδειγμα σε οροφές. Για τον ίδιο λόγο δε συστήνουν την εφαρμογή σε σημεία που πέφτουν λίπη και λεκέδες, όπως για παράδειγμα στην κουζίνα. Αν η ματ βαφή, τέλος δεν είναι καλής ποιότητας, σε περίπτωση που πλυθεί ένα κομμάτι του τοίχου φαίνεται έντονη η διαφορά μεταξύ πλυμένου και μη πλυμένου κομματιού.
Ποιό είδος βαφής είναι πιο κατάλληλο για σκοτεινούς χώρους;
Οι γυαλιστερές βαφές αντανακλούν περισσότερο φώς και για αυτόν το λόγο είναι ιδανικές για σκοτεινούς και υποφωτισμένους χώρους.
Ποιό είδος βαφής είναι καταλληλότερο σε περίπτωση τραχύ τοίχου ή τοίχου με ρωγμές;
Ένα από τα πιο πλεονεκτικά χαρακτηριστικά των ματ βαφών είναι ότι μπορούν να «καμουφλάρουν» μικρές ρωγμές και ανωμαλίες. Οι γυαλιστερές βαφές από την άλλη μεριά, αντανακλούν το φώς και αναδεικνύουν ακόμη και τις πιο μικρές τρύπες και ανωμαλίες του τοίχου. Επιπλέον, οι ματ βαφές δεν απαιτούν μεγάλη προετοιμασία του υποβάθρου ενώ αντίθετα οι γυαλιστερές βαφές απαιτούν ένα καλά τριμμένο και ομαλό υπόβαθρο.
Κατασκευή/ Φωτογραφίες: Αριάδνη Συμεωνίδου (φοιτήτρια γραφιστικής)
Η συγκεκριμένη κατασκευή αφορά στη δημιουργία μιας χαμηλής πλατφόρμας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κρεβάτι. Η κατασκευή έχει χαρούμενο ύφος και μπορεί να τοποθετηθεί σε νεανικά δωμάτια με λιτή διακόσμηση.
Acca- Μια ξύλινη βιβλιοθήκη από τον Marco Ferreri.
To Acca είναι μια ξύλινη κατασκευή που επίσης περιλαμβάνει δύο μεταλλικές λαμαρίνες με πτυχώσεις. Η συναρμολόγηση είναι πολύ εύκολη και γίνεται με βίδες. Πολλές τέτοιες μονάδες μπορούν να συναρμολογηθούν μαζί προκειμένου να μετατραπούν σε βιβλιοθήκη, σε τραπέζι, σε τραπεζάκι του καφέ, σε διαχωριστικό χώρου, ακόμη και σε γέφυρα.
Η Stephanie Marin είναι σχεδιάστρια, γεννημένη στη Μασσαλία και εργάζεται στη Νίκαια της Γαλλίας. Τα αντικείμενα που σχεδιάζει είναι μοναδικής ομορφιάς και χρηστικότητας με αναφορές στον οικολογικό τρόπο ζωής και στην αγάπη για το περιβάλλον. Οι μαλακές φόρμες και οι απλές γραμμές συνδυάζονται για να δώσουν αντικείμενα τέχνης και για να διαμορφώσουν τον εσωτερικό χώρο σε ένα μοναδικό, φανταστικό περιβάλλον.
Ερώτηση αναγνώστριας:
Το παιδικό δωμάτιο είναι υπό κατασκευή αλλά για να προχωρήσουν οι εργασίες πρέπει να ξέρω που θα τοποθετηθούν οι ντουλάπες, το κρεβάτι και το γραφείο για να βάλω τις πρίζες σωστά. Επίσης θα ήθελα και ράφια ή βιβλιοθήκη διότι έχω πολλά βιβλία. Η πόρτα θα γίνει πάνω δεξιά και θα γίνει παράθυρο στον τοίχο που πρόκειται να κτιστεί. Το μέγεθος δεν το έχω αποφασίσει ακόμα. Σκέφτομαι να είναι ορθογώνιο (2,00Χ1,60).
Την απάντηση δίνει η Αναστασία Καραβασίλη (Msc Interior Designer)
Αγαπητή αναγνώστρια. Βλέποντας τις διαστάσεις του χώρου που μας έχεις στείλει αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για ένα ευρύχωρο παιδικό δωμάτιο 17 τ.μ. περίπου. Κατανοώντας την ανάγκη σου για αποθήκευση βιβλίων γεννήθηκε η ιδέα ενός χώρου γραφείου μέσα στο ίδιο το παιδικό υπνοδωμάτιο.
Εικ. 1
Περιγραφή ιδέας
Το δωμάτιο χωρίζεται νοητά σε δύο ζώνες (εικ.1) α) ζώνη μελέτης και β) ζώνη ύπνου. Το αντικείμενο που χωρίζει τους δύο χώρους είναι μία βιβλιοθήκη παράλληλα τοποθετημένη με τους τοίχους των ανοιγμάτων (πόρτα εισόδου, παράθυρο). Η ιδέα είναι να δημιουργηθούν δύο χώροι οι οποίοι να συνυπάρχουν στο ίδιο δωμάτιο, αλλά να έχει παράλληλα ο καθένας την ανεξαρτησία του.
Δηλαδή ενώ το παιδί κοιμάται στη «ζώνη ύπνου» να υπάρχει η δυνατότητα χρήσης της «ζώνης μελέτης» (ενασχόληση στον υπολογιστή ή ανάγνωση κάποιου βιβλίου).
Εικ.2. Προτεινόμενη κάτοψη δωματίου
Περιγραφή σχεδιασμού
1) Η «ζώνη μελέτης» αναπτύσσεται κατά την είσοδο στο δωμάτιο ώστε να μην ενοχλεί αυτόν που ξαπλώνει στη «ζώνη ύπνου». Η ζώνη μελέτηςπεριλαμβάνει το γραφείο 1.50 x 0.60μ. με τις περιμετρικές βιβλιοθήκες.
2) Η «ζώνη ύπνου» βρίσκεται στο τέλος του δωματίου και αποτελείται από το κρεβάτι 1.20 x 1.90μ., τα δύο κομοδίνα 0.55x0.40μ. και απέναντι τη συρταριέρα με τον καθρέφτη. Στην περίπτωση που μελλοντικά το κρεβάτι γίνει διπλό 1.60 x 2.00μ. αφαιρείται απλά το κομοδίνο που βρίσκεται δίπλα στη βιβλιοθήκη.
Στη μέση όλων, στην εσοχή δεξιά του δωματίου, βρίσκεται μία ευρύχωρη ντουλάπα 2.78 x 0.65μ.
Εικ.3. Άποψη του δωματίου από την πόρτα της εισόδου
Στις εικ.3 και 4 φαίνεται πως χωρίζεται νοητά ο χώρος με μία σύνθεση ντουλαπιών βιβλιοθήκης. Εάν εσύ το επιθυμείς μπορεί αυτή η σύνθεση να είναι ψηλότερη μέχρι τα 2.00 μέτρα ή ακόμα πίσω από αυτήν να τοποθετήσεις και μία ρολοκουρτίνα ή περσίδα ώστε να καλύψεις τελείως την ορατότητα προς το κρεβάτι.
Εικ.4.Άποψη του δωματίου από την γωνία του παραθύρου
(Η χρήση των υλικών και χρωμάτων καθώς και ο σχεδιασμός επίπλων παρουσιάζονται ενδεικτικά και δεν αποτελούν τμήμα μελέτης).
Το πιο χρήσιμο σχέδιο στην περίπτωσή σου είναι η εικ.2 με την κάτοψη του δωματίου στην οποία μπορείς να βγάλεις τις ηλεκτρολογικές παροχές που χρειάζεσαι. Η διάσταση για το παράθυρο 1.60 x 0.90μ. είναι αρκετή!
Από τη μεριά μας ελπίζω να σου φανήκαμε χρήσιμοι. Αυτό που σουευχόμαστε είναι καλή συνέχεια στις εργασίες σου!
Αναστασία Καραβασίλη
Msc Interior Designer
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
blog: www.karavasilidesign.blogspot.gr
web: www.karavasilisgroup.gr
Ερώτηση αναγνώστριας:
Καλησπέρα. Θα ήθελα τη γνώμη σας. Σε λίγο καιρό θα μπώ με τον άντρα μου στο καινούργιο μας σπίτι που είναι διαμέρισμα. Για ένα αρμονικό σύνολο σκεφτόμουνα να βάψω τους τοίχους σε γήινα χρώματα, όπως μπεζ-ζαχαρί ή το χρώμα της καραμέλας σε μπεζ τόνο, μιας και η κουζίνα είναι σε καφέ σκούρο με άσπρο προς μπεζ και οι πόρτες καφέ. Ακόμη, τι χρώμα να είναι ο καναπές μου και οι κουρτίνες. Το σαλόνι με την κουζίνα είναι ενιαία.
Βασικά μου αρέσουν τα γήινα και πιο απαλά χρώματα στα δωμάτια, τα ζεστά κυρίως όπως καφέ, μπέζ. Θέλω να συνδυάσω το μοντέρνο με το κλασικό. Όπως θα δεις και στις εικόνες η κουζίνα με το σαλόνι είναι ενιαία. Σκεφτόμουν τον ένα τοίχο να το βάψω σε πιο ανοιχτό χρώμα για να τονίσει το δωμάτιο. Ακόμη θέλω να σε ρωτήσω τα εξής:1 πώς μπορώ να διαχωρίσω στο μέλλον τη κουζίνα από το σαλόνι εκτός από πάσο ξύλινο και 2 στην είσοδο του σπιτιού τι να βάλω. Σκεφτόμουν να βάλω μια παπουτσοθήκη με έναν καθρέφτη από πάνω. Θα περιμένω την απάντηση σου.
Την απάντηση δίνει η Νάσια Καραγιώτα από το εργαστήρι
Αρχικά να ευχηθώ καλορίζικο!!!! Με το καλό να μπείτε στο καινούριο σας σπίτι!
Ευτυχώς δε, που μου έστειλες τις φωτογραφίες γιατί αλλιώς θα ήμουν….. εκτός θέματος.
Πρώτα-πρώτα μου αρέσει το φως του σπιτιού σου και μου αρέσει που ακόμη είναι παρθένο! αφού δεν έχεις ακόμη αγοράσει τα έπιπλα, εγώ θα ξεκινούσα πρώτα από αυτά και τις κουρτίνες και μετά τους τοίχους. Όχι ότι δεν ξέρουμε από τώρα που θα κινηθούμε αλλά θα μας βοηθήσουν πολύ τα υφάσματα στη ακριβή απόχρωση.
Η εντύπωση που δίνει όλο το σπίτι είναι αρκετά μπεζ καφέ ( τουλάχιστον από τις φωτογραφίες), αρκετά μπεζ και το πλακάκι με ακόμη πιο καφέ όσο πάμε προς τη μπαλκονόπορτα. Εγώ θα ήθελα να το σπάσω λίγο… και αφού μου εξήγησες ότι δεν είσαι του χρώματος, αλλά σου αρέσουν τα πιο γήινα χρώματα, ναι θα τον έκανα μονόχρωμο σε πιο ανοιχτές ή πιο σκούρες από το πλακάκι και θα τον κρύωνα λίγο (αντί να βάλω χρώμα ). Δηλαδή θα σε πήγαινα, στης άμμου ή σπαγγί και σίγουρα θα διάλεγα ένα πανί με ύφανση, το πιο εύκολο σε ύφανση είναι να πάρεις ψάθα. Θα έβαζα στον χώρο και μια πολυθρόνα ή ένα σκαμπό εμπριμέ… αλλά όχι με μεγάλες αντιθέσεις εμπριμέ, υπαρκτή αλλά όχι κραυγαλέα!
Πάμε στην κουρτίνα. Ο χώρος ενδείκνυται για αρκετό ύφασμα. Ή μια σκέτη μόνη της ήσυχη, με μια ρίγα φαρδιά ( όχι ψιλή ρίγα είναι πολύ μεγάλο το άνοιγμα) ή ένα μοτίβο. Σίγουρα δε, όσο πιο ψηλά μπορείς, αν ήταν σπίτι μου θα πήγαινα από ταβάνι. Ή μια σύνθεση από ρόμαν εσωτερικά και 2 πλαϊνά (ίσια κάτω ), που μπορούν να έχουν σχέδιο, σίγουρα πάνω σε λευκή ή υπόλευκη βάση, όχι όμως πολύ χρώμα.
Τέλος η κουζίνα μπορεί πολύ εύκολα να χωριστεί ή με μεταλλικό-ξύλινο πάνελ ή με μια ξύλινη περσίδα. Ενώ στην είσοδο επειδή εγώ είμαι του χρηστικού… κάτι για τα κλειδάκια, τις τσάντες και τα μπουφάν???
(οι παλέτες χρωμάτων είναι από τη σειρά historical colors της Benjamin Moore από όπου μπορείς να πάρεις και άλλες ιδέες)
Ερώτηση αναγνώστριας:
Καλημέρα! θα ήθελα την γνώμη σας και εγώ. Τα έπιπλα μου είναι συνδυασμός χρωμάτων καρυδιάς και wenge. Τι χρώμα σαλόνι και κουρτίνες θα ταίριαζαν και τι χρώματα οι τοίχοι? Ευχαριστώ!
Την απάντηση δίνει η Νάσια Καραγιώτα από το εργαστήρι
Νομίζω ότι την ερώτηση σου θα ήθελαν να την κάνουν πολλοί. Έχουμε μια βάση λοιπόν για να χτίσουμε πάνω της , τα σκούρα έπιπλα. Αρχικά θα εξέταζα τον όγκο των επίπλων σε σχέση με το χώρο που έχουμε. Είναι ευρύχωρα ή είναι κάπως στριμωγμένα; Εάν δεν έχουν έρθει ακόμη μπορείτε να φανταστείτε το χώρο που θα πιάνουν χρησιμοποιώντας ταινίες στο πάτωμα. Και λέγοντας πάτωμα…. Τι χρώμα είναι; είναι σκούρο ή ανοιχτό?
Τα ρωτάω όλα αυτά καθώς, αυτά θα καθορίσουν τι θα κάνουμε στους τοίχους, τον καναπέ, τις κουρτίνες, τα χαλιά… όσο πιο σκούρο είναι το σύνολο τόσο πιο ανοιχτά και φωτεινά πρέπει να είναι όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή στις καρέκλες τις τραπεζαρίας χρησιμοποίησε ανοιχτόχρωμο ύφασμα, εκρού, ώχρα, κοραλλί. Τα χαλιά που θα είναι κάτω από τα σκούρα έπιπλα προτίμησε πάλι κάτι φωτεινό, όπως νιώθεις εσύ, δηλαδή σου αρέσουν τα εμπριμέ, πάρε εμπριμέ, σου αρέσουν τα μονόχρωμα πάρε μονόχρωμα, αρκεί να είναι ανοιχτά και να αναδεικνύονται και όλα τα έπιπλα.
Πάμε στον καναπέ, η αλήθεια είναι ότι προσωπικά δεν μου αρέσουν επίσης οι καναπέδες με σκούρο χρώμα, αλλά εφόσον ο χώρος είναι ευρύχωρος δεν έχεις πρόβλημα. Προσωπικά θα προτιμούσα ένα elephant ή ένα σπαγγί ή μια ώχρα. Οι μονόχρωμοι είναι η ασφαλής επιλογή που μπορεί να ζωντανέψει με διακοσμητικά μαξιλάρια επάνω και να προστεθεί ένα εμπριμέ σκαμπό ή πολυθρόνα.
Μετά θα πήγαινα στις κουρτίνες, ιδανικά βέβαια όλα τα υφάσματα του ίδιου χώρου θα τα διάλεγα παράλληλα. Ναι στις ανοιχτόχρωμες, έστω και εμπριμέ και ανοιχτή βάση. Μονές αν ο χώρος είπαμε δεν είναι ευρύχωρος, εάν είναι όμως ευρύχωρος , όπως αισθάνεσαι εσύ καλύτερα.
Και τέλος θα πήγαινα στους τοίχους. Θα έπαιρνα κάτι από όλα τα υπόλοιπα χρώματα και θα έβαφα ανάλογα το χώρο κάποιους διαφορετικούς και σε συμφωνία με το χρώμα μου θα διάλεγα και μια βάση για τους υπόλοιπους. Ή αν αγαπάς το χρώμα μπορείς να πάρεις ένα αρκετά ανοιχτό και να το βάλεις παντού.
Σίγουρα στο χώρο θα χρησιμοποιούσα παλέτες του κίτρινου, του πράσινου-λαδί, του πορτοκαλί και ίσως και του ροζ.
Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας ανήκουν στα επτά θαύματα του κόσμου και αποτελούν το δεύτερο κατά σειρά "θαύμα" μετά τις πυραμίδες του Χέοπα. Σύμφωνα με τις πηγές που αναφέρονται στην ύπαρξη των κήπων της Βαβυλώνας, το οικοδόμημα αυτό κατασκευάστηκε 2000 χρόνια μετά τις πυραμίδες του Χέοπα, στην πόλη Βαβυλώνα, ανατολικά του Ευφράτη ποταμού, στο σημερινό Ιράκ.
Από το εργοστάσιο φωτιστικών Κωστής
Ο πολυέλαιος, όντας το μακροβιότερο είδος διακοσμητικού φωτιστικού, αποτελεί και το πλέον δημοφιλές στοιχείο για το φωτισμό μεγάλων εσωτερικών χώρων.
Η πρώτη αναφορά για πολυέλαιους έγκειται τον 15οαιώνα και στην αρχή ως πηγή φωτός χρησιμοποιούσαν κεριά. Τον 18οαιώνα, με την έξαρση του Νεοκλασσικού κινήματος και την τεχνολογική πρόοδο στον τομέα της υαλουργίας, από απλό φωτιστικό μέσο μετατράπηκε σε τέχνη. Οι περιοχές της Βοημίας στην Τσεχία, άλλα και του Murano στην Ιταλία, διαθέτοντας εκπληκτικούς τεχνίτες με πρωτοποριακή αισθητική, επικράτησαν και εξακολουθούν να κυριαρχούν στο σχεδιασμό και την ποιότητα κατασκευής μέχρι σήμερα.
Η εξέλιξη των πολυελαίων από ένα μέσο φωτισμού σε επίδειξη πλούτου και status symbol για την αριστοκρατία, είχε ως αποτέλεσμα την κατασκευή μεγάλου μεγέθους χειροποίητων αριστουργημάτων. Το γεγονός αυτό έδωσε ώθηση στους ταλαντούχους τεχνίτες, με αποτέλεσμα να σώζονται μέχρι και σήμερα πολλά “έργα τέχνης” σε παλάτια και πολυτελείς χώρους εκδηλώσεων. Ο μεγαλύτερος πολυέλαιος Βοημίας που κατασκευάστηκε ποτέ βρίσκεται στο «Dolmabahçe PalaceinIstanbul» και είναι δώρο από τηνQueen Victoria. Έχει 750 λυχνίες και ζυγίζει 4,5 τόνους.
Στην Ελλάδα πολυελαίους σχεδιάζει και δημιουργεί το εργοστάσιο φωτιστικών Κωστής το οποίο δραστηριοποιείται από το 1968 και αποτελεί μία από τις παλαιότερες κατασκευαστικές μονάδες της χώρας. Ειδικεύεται στην κατασκευή χειροποίητων πολυελαίων σε ποικιλία μεγεθών και σχεδίων. Με σχεδόν 50 χρόνια εμπειρία, σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και in-house σχεδιαστικό τμήμα, η εταιρία μπορεί να εγγυηθεί άρτια ποιοτικά και αισθητικά προιόντα.
Πολυέλαιος με κρύσταλλα/ πηγή εικόνας: kostislighting.gr
Πέραν της τυποποιημένης γκάμας του εργοστασίου, την δυναμική του συμπληρώνουν οι ειδικές κατασκευές που μπορούν να υλοποιηθούν για να καλύψουν τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε χώρου, τόσο σε μέγεθος ή σε χρώμα, όσο και στην ποιότητα των κρυστάλλων που θα τον εμπλουτίσουν. Σήμερα οι πολυέλαιοι του Εργοστασίου Φωτιστικών Κωστής, κοσμούν οικίες, ξενοδοχεία, χώρους εστίασης, χώρους εκδηλώσεων και διασκέδασης σε όλη την Ελλάδα.
Ως εποχή του λίθου (ή λίθινη εποχή) ονομάζεται η περίοδος κατά την οποία ο άνθρωπος κατασκεύαζε και χρησιμοποιούσε λίθινα εργαλεία. Η περίοδος αυτή χωρίζεται σε υποπεριόδους:
Σημειώνεται, ότι το τέλος της παλαιολιθικής εποχής και η αρχή της νεολιθικής δεν αποτελεί ένα ξεκάθαρο, γεωγραφικά και χρονικά, σημείο, αλλά διαφέρει από περιοχή σε περιοχή και από κοινωνία σε κοινωνία. Σε μερικές περιοχές του πλανήτη, όπως για παράδειγμα στη δυτική Ευρώπη, ο νεολιθικός τρόπος ζωής ξεκίνησε περί το 3000 π.Χ ενώ στην Ανατολή αναπτύχθηκε περί το 8000 π.Χ.
Η παλαιολιθική περίοδος υποδιαιρείται σε τρείς υπο-περιόδους ανάλογα με τη στρώση, μέσα στην οποία ανακαλύφθηκαν τα τεχνουργήματα του παλαιολιθικού ανθρώπου. Τα ευρήματα της ανώτερης στρώσης ορίζουν στην ανώτερη παλαιολιθική υπο-περίοδο. Αντίστοιχα ορίζεται η μέση και η κατώτερη παλαιολιθική υπο-περίοδος.
Ανθρώπινα τεχνουργήματα στην παλαιολιθική εποχή:
Την παλαιολιθική εποχή, οι άνθρωποι ζούσαν σε μικρές ομάδες, έφτιαχναν εργαλεία από πέτρες, οστά και ξύλο, κατεργάζονταν το δέρμα και κατασκεύαζαν ημι-μόνιμες κατοικίες. Ο άνθρωπος Νεάντερνταλ της Ευρώπης, ήδη από το 400.000 π.Χ κατασκεύαζε διάφορα εργαλεία και έθαβε τους νεκρούς προσεκτικά και με τελετουργικό τρόπο. Ωστόσο, ανθρώπινα δημιουργήματα που μπορούν να περιγραφούν ως "τέχνη", αρχίζουν να εμφανίζονται στην ανώτερη παλαιολιθική περίοδο (οι παλιότερες βραχογραφίες σπηλαίων χρονολογούνται περί το 38.000 π.Χ).
Αξίνα χειρός / Πηγή εικόνας: Wikipedia
Ποιό είναι το παλιότερο δείγμα τέχνης στον κόσμο:
Το παλαιότερο δείγμα "τέχνης" στην ανθρώπινη ιστορία αποτελεί ένα ζεύγος τούβλων από κόκκινη ώχρα, που ανακαλύφθηκε στο σπήλαιο Blombos στη Νότια Αφρική. Οι πλευρές των τούβλων αυτών είναι χαραγμένες με αλληλοτεμνόμενες γραμμές. Οι αρχαιολόγοι ισχυρίζονται ότι η συγκεκριμένη διακοσμητική επέμβαση ήταν εσκεμμένη, επειδή έγινε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στα δύο τούβλα.
Τουβλα από ώχρα με εγχάρακτη διακόσμηση. Η ώχρα χρησιμοποιούνταν ως χρωστική ουσία από τους ανθρώπους για να βάφουν τα σώματά τους, τα εργαλεία τους, τις επιφάνειες, κτλ. / σπήλαιο Blombos, Νότια Αφρική / πηγή εικόνας: Wikipedia
Κατασκευή καταφυγίων:
Ο παλαιολιθικός άνθρωπος δεν κατοικούσε αποκλειστικά στα σπήλαια, όπως λανθασμένα ισχυρίζονταν για πολλά χρόνια οι ερευνητές. Αντίθετα κατασκεύαζε καταφύγια, που αν και απλοϊκά, απαιτούσαν γνώση, τεχνική και φαντασία.
Από τα δάση, ο άνθρωπος έπαιρνε ξυλεία για να φτιάχνει καταλύματα. Στη Ρωσία και στην Ουκρανία, οι άνθρωποι κατασκεύαζαν καταλύματα από οστά Μαμούθ και τα κάλυπταν με δέρμα ή φύλλα και κλαδιά. Εντός των κατασκευών αυτών βρέθηκαν ίχνη από εστίες φωτιάς.
Ωστόσο, όλα τα τεχνητά καταφύγια του ανθρώπου αποτελούσαν εφήμερες κατασκευές χωρίς σταθερά θεμέλια στο έδαφος. Μόνο με την αρχή της νεολιθικής εποχής, ο άνθρωπος ξεκινάει να κατασκευάζει σταθερά κτίσματα, θεμελιωμένα στη γη.
Υποθετική αναπαράσταση καλύβας, κοντά στην πόλη Nice, Γαλλία/ 380.000π.χ / πηγή εικόνας: Wikipedia
Καταφύγιο κατασκευασμένο από οστά Μαμούθ/ Mezhirich, Ουκρανία/
Βραχογραφίες σε σπήλαια
Οι δημιουργίες του ανθρώπου, φαίνεται ότι αρχίζουν να εξελίσσονται από το 30.000 πΧ και μετά. Ο άνθρωπος εκτός από την κατασκευή εργαλείων και καταφυγίων αρχίζει να αναπαριστά, κυρίως μέσω της ζωγραφικής, φιγούρες ανθρώπων, ζώων αλλά και γεωμετρικά σχήματα. Σε αυτήν την περίοδο χρονολογούνται και οι περισσότερες βραχογραφίες που εντοπίστηκαν σε σπήλαια της βόρειας Ισπανίας και της νότιας και κεντρικής Γαλλίας.
Σημειώνεται, ότι η ύπαρξη των βραχογραφιών ήταν παντελώς άγνωστη μέχρι το 1897, όπου ένα μικρό κορίτσι ανακάλυψε τυχαία μερικές βραχογραφίες στο σπήλαιο Αλταμίρα, στην Ισπανία. Ο πατέρας του κοριτσιού ενημέρωσε τις αρχές και δημοσίευσε τα ευρήματα αλλά δεν έγινε πιστευτός από τους επιστήμονες, που θεώρησαν το γεγονός απάτη. Ωστόσο, τα επόμενα χρόνια ανακαλύφθηκαν και άλλα σπήλαια με παρόμοιες βραχογραφίες, αποδεικνύοντας την αυθεντικότητα των βραχογραφιών.
Ζωγραφισμένος Βίσονας στην Αλταμιρα, Ισπανία
Ποιά εξήγηση δίνουν οι ερευνητές για τον σκοπό της δημιουργίας βραχογραφιών:
Ο σκοπός για τον οποίο ο παλαιολιθικός άνθρωπος ζωγράφιζε πάνω στους βράχους μεγάλες φιγούρες ζώων, δεν είναι γνωστός. Κάποιοι ερευνητές διατυπώνουν την άποψη ότι η συγκεκριμένη ζωγραφική ασκούσε κάποιου είδους μαγείας πάνω στα ζώα. Για παράδειγμα η αναπαράσταση ενός νεκρού βίσωνα στους βράχους πιθανόν να βοηθούσε τους ανθρώπους στο κυνήγι. Η άποψη αυτή, αμφισβητείται καθώς τα ζώα των βραχογραφιών δε ζωγραφίζονται απαραίτητα πληγωμένα ή νεκρά. Σε μερικές βραχογραφίες τα ζώα τρώνε, αναπαύονται, τρέχουν. Άλλωστε, πολλά είδη ζώων που αποτυπώθηκαν στις βραχογραφίες δεν αποτελούσαν απαραίτητα τροφή για τον άνθρωπο.
Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα σπήλαια ήταν χώροι λατρείας και προσευχής. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι οι βραχογραφίες γίνονταν για να διδάσκονται οι νεότεροι τα μυστικά του κυνηγιού. Νεότερες έρευνες πάνω σε σύγχρονες βραχογραφίες των Βουσμάνων της Αφρικής, συσχετίζουν τις παλαιολιθικές βραχογραφίες με σαμανιστικές τελετουργίες.
Ανεξάρτητα από την ερμηνεία και τον λόγο δημιουργίας των έργων αυτών, η σημασία και η δύναμη που ασκούσαν πάνω στον άνθρωπο φαίνεται ότι ήταν πολύ μεγάλη καθώς οι επισκέψεις στους χώρους των σπηλαίων συνεχίζονται για χιλιάδες χρόνια. Σε διάφορα σπήλαια βρέθηκαν αποτυπώματα ποδιών, ακόμα και ίχνη πρωτόγονων μουσικών οργάνων.
Παραδείγματα σπηλαίων με βραχογραφίες
Το παλιότερο δείγμα βραχογραφιών βρέθηκε στο Chauvet στην Νοτιοανατολική Γαλλία (ανακαλύφθηκε το 1994). Εντός του σπηλαίου, ανακαλύφθηκαν εκατοντάδες βραχογραφίες με ζώα που βόσκουν, τρέχουν, ξεκουράζονται, όπως άγρια άλογα, βίσωνες, μαμούθ, αρκούδες, πάνθηρες, κουκουβάγιες, ελάφια, βουβάλια, ρινόκερους και αγριοκάτσικα. Επίσης εμφανίζονται περιστασιακά ανθρώπινες φιγούρες αλλά και αποτυπώματα χεριών, και γεωμετρικά σχέδια όπως κάναβοι, κύκλοι, βούλες. Με τη μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης οι τοιχογραφίες χρονολογήθηκαν περίπου 32,410 (+ / 720) χρόνια πριν.
Αντίγραφο ζωγραφικού έργου από το σπήλαιο Chauvet, Γαλλία/ πηγή: Wikipedia.org
Το σπήλαιο Lascaux, ανακαλύφθηκε το 1940 στη Ν. Γαλλία και τα ζωγραφικά έργα χρονολογούνται περίπου το 15000 π.Χ. Μετά την ανακάλυψη του σπηλαίου, δηλαδή μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, ο χώρος του σπηλαίου μετατράπηκε σε δημοφιλές τουριστικό προορισμό. Η κοσμοσυρροή δημιούργησε συνθήκες ζέστης και υγρασίας και έτσι, το 1963 οι επιστήμονες αναγκάστηκαν να κλείσουν το σπήλαιο για να μπορέσουν να καταπολεμήσουν έναν επιθετικό μύκητα. Τελικά, αποφασίστηκε το σπήλαιο να παραμείνει κλειστό για το κοινό και να κατασκευαστεί ένα αντίγραφο του σπηλαίου σε παρακείμενη τοποθεσία.
Στο σπήλαιο Lascaux βρέθηκαν βραχογραφίες ακόμα και σε μικρά και δυσπρόσιτα δωμάτια του σπηλαίου. Τα ζώα αναπαρίστανται είτε μεμονωμένα, είτε σε ομάδες, το ένα πίσω από το άλλο, ή το ένα ζώο να κοιτά το άλλο. Τα κέρατα και τα μάτια τους πολλές φορές ζωγραφίζονται σε πρόσοψη ενώ το σώμα σε πλάγια όψη.
Μία βραχογραφία του σπηλαίου, ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες καθώς φαίνεται να διηγείται μια ιστορία. Μία αντρική φιγούρα, που θα μπορούσε να είναι ένας κυνηγός, έχει κεφάλι πουλιού (ή φοράει μάσκα στο σχήμα πουλιού) και είναι ξαπλωμένη στο έδαφος. Ένας μεγάλος βίσωνας σκύβει πάνω από τη φιγούρα. Τα πλευρά του ζώου φαίνεται να τα διαπερνάει ένα δόρυ. Στα αριστερά ένας μαλλιαρός ρινόκερος απομακρύνεται από την σκηνή.
Bραχογραφία που παρουσιάζει έναν άνθρωπο με κεφάλι πουλιού/ Lascaux, Γαλλία/ πηγή εικόνας: Wikipedia
Πώς έβλεπε ο ζωγράφος μέσα στο σκοτεινό σπήλαιο;
Ο παλαιολιθικός άνθρωπος κατασκεύασε λιχνάρια, στα οποία έκαιγε λίπος ζώου.
Με ποιές τεχνικές ζωγράφιζε ο παλαιολιθικός άνθρωπος;
Πολλές βραχογραφίες βρίσκονται σε δυσπρόσιτα και ψηλά σημεία των σπηλαίων, γεγονός που σημαίνει ότι κατασκευάζονταν σκαλωσιές μέσα στα σπήλαια. Όσον αφορά στα πινέλα αυτά τα κατασκεύαζε από τρίχες ζώων. Ωστόσο, εκτός από πινέλο ο ζωγράφος φαίνεται ότι χρησιμοποιούσε και μια άλλη τεχνική. Ρουφούσε, με το στόμα του ρευστό χρώμα και το φυσούσε πάνω στο βράχο (ακριβώς όπως τα σημερινά σπρέυ). Με το ένα ή και με τα δυό του χέρια δημιουργούσε μια μάσκα που εμπόδιζε το χρώμα να βάψει το βράχο. Έτσι για παράδειγμα αν ήθελε να ζωγραφίσει τη ράχη ενός βίσωνα, έβαζε το αριστερό του χέρι του, κάθετα στο βράχο με την παλάμη να δείχνει προς τα κάτω και φυσούσε το ρευστό χρώμα προς το βράχο. Αν ήθελε να ζωγραφίσει μια μαύρη γραμμή, έβαζε και τα δυό του χέρια το ένα δίπλα στο άλλο και φυσούσε στη "ρωγμή" ανάμεσα στα δύο του χέρια.
Γλυπτική
Μπορεί η παλαιολιθική εποχή να χαρακτηρίζεται από τις υπερμεγέθεις βραχογραφίες ωστόσο, βρέθηκαν και δείγματα περίοπτης, μικρογλυπτικής σκαλισμένα σε χαυλιόδοντες, οστά, ξύλα και πέτρα ή και από πηλό. Ένα περίεργο έργο είναι το λιοντάρι-άνθρωπος που βρέθηκε στην περιοχή Hohlenstein-Stadel της Γερμανίας. Το γλυπτό αυτό είναι σκαλισμένο σε χαυλιόδοντα από μαμούθ και έχει υψος περίπου 30 εκ. Αναπαριστά έναν άνθρωπο με κεφάλι λιονταριού. Πρόκειται άραγε για άνθρωπο που φορά μάσκα ή για έναν άνθρωπο που πήρε τη μορφή ζώου.
Από την ανώτερη παλαιολιθική περίοδο βρέθηκαν αρκετά θηλυκά αγαλματίδια όπως η γυναίκα του Willendorf. Είναι σκαλισμένη σε ασβεστόλιθο και αρχικά βαμμένη με κόκκινη ώχρα. Οι φιγούρες αυτές έχουν υπερτονισμένα στήθη, γοφούς και κοιλιά, στοιχεία που οδήγησαν πολλούς ερευνητές να συσχετίσουν τα αγαλματίδια αυτά με τη γονιμότητα.
Η Αφροδίτη του Willendorf / Αυστρία, 24000 π., ύψος 11 εκ/ πηγή εικόνας: Wikipedia. org
Ένα άλλο ενδιαφέρον αγαλματίδιο αποτελεί η γυναίκα από το Brassempouy (Γαλλία, πιθανόν το 30000 π.Χ). Πρόκειται για ένα γυναικείο κεφάλι σκαλισμένο σε ελαφαντόδοντο.
Η Αφροδίτη του Brassempouy, Γαλλία, πιθανόν το 30000 π.Χ/ πηγή εικόνας: Wikipedia. org
Βιβλιογραφία