Οι νιπτήρες μπάνιου διακρίνονται ανάλογα με τον τρόπο εγκατάστασης τους και στήριξης είτε στο τοίχο, είτε σε βάση, είτε σε πάγκο. Οι βασικοί τύποι είναι οι παρακάτω:
Νιπτήρας αναρτημένος στον τοίχο.
Ο νιπτήρας στερεώνεται απευθείας στον τοίχο με βίδες. Ο τύπος αυτός είναι κατάλληλος για μικρά μπάνια καθώς καταλαμβάνει λίγο χώρο και καθόλου δάπεδο. Το βασικό μειονέκτημα είναι οι ορατές υδραυλικές συνδέσεις του νερού και της αποχέτευσης. Ωστόσο σε περίπτωση βλάβης η πρόσβαση για επιδιόρθωση είναι πολύ εύκολη.
Νιπτήρας με βάση (κολώνα)
Ο τύπος αυτός αποτελεί υποκατηγορία της προηγούμενης κατηγορίας, προκειται δηλαδή για αναρτημένο νιπτήρα, καθώς η κολώνα έχει μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα και δεν προσφέρει πραγματική στήριξη. Ο ρόλος της βάσης είναι για να κρύβει τις υδραυλικές συνδέσεις του νερού και της αποχέτευσης. Το μειονέκτημα αυτού του τύπου είναι ότι δεν προσφέρει καθόλου αποθηκευτικό χώρο κάτω από το νιπτήρα.
Νιπτήρας κονσόλα
Πρόκειται για νιπτήρα που η μία πλευρά στηρίζεται στον τοίχο και η άλλη σε δύο πόδια (μεταλλικά, ξύλινα, κτλ). Συχνά, μια κατακόρυφη ποδιά κρύβει τις υδραυλικές συνδέσεις. Υπάρχει περίπτωση, η κονσόλα να περιλαμβάνει και ράφι, προσφέροντας αποθηκευτικό χώρο για τοποθέτηση καλαθιού ή συρταριού.
Χωνευτός νιπτήρας (ένθετος)
Για την τοποθέτησή του ένθετου νιπτήρα σχηματίζεται μια τρύπα στον πάγκο του επίπλου, μέσα στην οποία τοποθετείται ο νιπτήρας. Αν ο νιπτήρας είναι βαρύς τότε δεν χρειάζονται σύνδεσμοι καθώς το βάρος αρκεί για να παραμένει σταθερός στη θέση του. Σε αντίθετη περίπτωση ο νιπτήρας στερεώνεται με κλιπς κάτω από τον πάγκο. Το χείλος του νιπτήρα προεξέχει από το περίγραμμα της τρύπας.
Ολόσωμος νιπτήρας με πάγκο (μονολιθική κατασκευή)
Ο νιπτήρας αυτός, κατασκευάζεται συνήθως από συνθετικά υλικά, όπως ακρυλικό, corian, κτλ. Ο πάγκος και ο νιπτήρας αποτελούν μια ολόσωμη κατασκευή χωρίς ενώσεις. Το πλεονέκτημά του τύπου αυτού είναι ότι καθαρίζεται εύκολα ενώ μειώνονται τα σημεία διαρροών (για παράδειγμα μεταξύ πάγκου και νιπτήρα)
Υποκαθήμενος νιπτήρας
Οι νιπτήρες αυτοί τοποθετούνται κάτω από τον πάγκο και στερεώνονται με κλιπς. Ο πάγκος έχει οπή, μικρότερη από το περίγραμμα του νιπτήρα έτσι ώστε να υπάρχει αλληλοεπικάλυψη.
Επικαθήμενοι νιπτήρες.
Τοποθετούνται πάνω σε πάγκο. Στον πάγκο χρειάζεται να δημιουργηθούν δύο μόνο τρύπες, μία για το σιφώνι και μία για τη βρύση. Ωστόσο η βρύση μπορεί να τοποθετηθεί και στον τοίχο. Οι νιπτήρες αυτοί είναι συνήθως και οι πιο εντυπωσιακοί καθώς η θέση τους είναι περίοπτη.