Οι επιφάνειες του μπάνιου πρέπει να επενδύονται με υλικά που αποτρέπουν την εισχώρηση νερού στο υπόστρωμα του δαπέδου και στους τοίχους. Επιπλέον, αυτά τα υλικά πρέπει να είναι ανθεκτικά στην υγρασία και να μην ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων και βακτηρίων. Το δημοφιλέστερο ίσως υλικό για την επένδυση των τοίχων και των δαπέδων του μπάνιου είναι φυσικά το κεραμικό πλακάκι με υάλωση καθώς και οι κεραμικές ψηφίδες. Τα κεραμικά πλακάκια είναι ανθεκτικά στις γρατσουνιές, στη φθορά και στο νερό, ενώ διατίθενται σε τεράστια ποικιλία χρωμάτων και υφών.

Ας δούμε μερικούς μερικές ιδέες για το πώς μπορούν να συνδυαστούν τα πλακάκια μεταξύ τους, ώστε το αποτέλεσμα να είναι πιο ενδιαφέρον και πρωτότυπο.

• Με πλακάκι επενδύθηκαν μόνο οι τοίχοι πίσω από την μπανιέρα. Ο χώρος του λουτρού προστατεύεται με κουρτίνα μπάνιου. Η επιφάνεια μπροστά από την μπανιέρα επενδύθηκε με γκρι τουβλάκια. Οι υπόλοιπο τοίχοι βάφτηκαν με γκρι πλαστικό χρώμα.

Το ντιζάιν είναι ανεξάντλητο και αφορά σε όλους του τομείς της ζωής μας. Για αυτόν το λόγο, σχεδιαστές, αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο δε διστάζουν να πειραματιστούν με κάθε είδους αντικείμενο. Ο σκοπός φυσικά είναι η βελτίωση των καθημερινών μας συνηθειών, ακόμη και του τρόπου που πίνουμε το ποτό μας.

• Ποτήρια κονιάκ που αναδεικνύουν το άρωμα του ποτού.

Τα ποτήρια κονιάκ της Normann Copenhagen κατασκευάζονται σε ιδιαίτερο σχήμα έτσι ώστε να αυξάνουν την εμπειρία απόλαυσης του ποτού. Τα ποτήρια λειτουργούν ως εξής: τοποθετούνται στο τραπέζι και κινούνται ελαφρά αναδεικνύοντας το άρωμα του κονιάκ.

Το κόστος τους είναι 40 ευρώ τα δύο ποτήρια. Αγοράστε το προϊόν από εδώ.

Δύο νέα επώνυμα έργα κλωστοϋφαντουργίας αποτελούν μέρος της συλλογής χαλιών της Nodus για το 2015, που θα παρουσιαστεί τον ερχόμενο Απρίλιο στο Fuori Salone στο Μιλάνο.

Η κουζίνα αποτελεί ίσως το πιο χρήσιμο χώρο του σπιτιού και πρέπει να ταιριάζει με τον τρόπο ζωής του ιδιοκτήτη, τις συνήθειες του, αλλά και με την προσωπική του αισθητική. Αν σκοπεύετε να ανακαινίσετε το χώρο της κουζίνας ή να συμβάλλετε ενεργά στη διαμόρφωσή της νέας κατοικίας, θα πρέπει να σκεφτείτε κάποια βασικά ζητήματα.

Τα ερωτήματα και οι απαντήσεις που θα δώσετε θα σας βοηθήσουν αφενός να σκιαγραφήσετε τις ανάγκες σας και αφετέρου θα χρησιμεύουν ως κατευθυντήριοι οδηγοί, είτε για εσάς είτε για τον επαγγελματία σχεδιαστή που έχει αναλάβει το χώρο σας. Όποτε καλό είναι να συζητήσετε τα θέματα αυτά και με τους υπόλοιπους κατοίκους του σπιτιού, καθώς και με τους διάφορους επαγγελματίες που θα επισκεφτείτε (σχεδιαστές, επιπλοποιούς, πωλητές ηλεκτρικών συσκευών, κλπ).

Πριν ξεκινήσετε τα σχέδια και τις επισκέψεις στα ειδικά καταστήματα, αρχίστε να σκέφτεστε τα παρακάτω ερωτήματα:

Ερώτημα 1: Πόσοι είναι οι πραγματικοί χρηστές της κουζίνας;

Αρκετά μέλη ενός νοικοκυριού, περνούν ελάχιστο χρόνο στην κουζίνα, μόνο και μόνο για να πάρουν νερό ή τροφή, ενώ δεν χρησιμοποιούν ποτέ τις συσκευές μαγειρικής, τους πάγκους, τα ντουλάπια, κλπ. Σε άλλα πάλι νοικοκυριά, τα περισσότερα μέλη μαγειρεύουν συχνά, περνούν πολύ χρόνο στην κουζίνα, συμμετέχουν στην προμήθεια τροφίμων, κλπ. Αν για παράδειγμα, στη δική σας οικογένεια, δυο μέλη είναι φανατικοί μάγειρες και μάλιστα τους αρέσει να μαγειρεύουν ταυτόχρονα, τότε θα πρέπει να προβλέψετε έναν ευρύχωρο πάγκο εργασίας που να μπορεί να εξυπηρετεί και τους δύο.

Ερώτημα 2: Πως χρησιμοποιείτε το χώρο;

Εκτός από τον πραγματικό αριθμό των χρηστών θα πρέπει να σκεφτείτε με ποιον τρόπο χρησιμοποιείτε τον χώρο της κουζίνας και πώς κινήστε μέσα σε αυτόν. Για παράδειγμα, κάποια νοικοκυριά δεν τρώνε καθόλου στην κουζίνα παρά μόνο στην τραπεζαρία. Αντίθετα, άλλες οικογένειες, έχουν τοποθετήσει ακόμα και καναπέ προκειμένου να συζητούν, να βλέπουν τηλεόραση, να πίνουν καφέ, να προσκαλούν φίλους, κλπ. Άλλοι πάλι χρήστες αρέσκονται να μελετούν την εφημερίδα τους, να 'σερφάρουν' στο ίντερνετ,ή να πίνουν το ποτό τους στην κουζίνα.

Ερώτημα 3: Τι είδους συσκευές χρησιμοποιείτε;

Γενικά, οι ηλεκτρικές συσκευές διαφέρουν από νοικοκυριό σε νοικοκυριό. Για παράδειγμα, ο φούρνος μικροκυμάτων θεωρείται από αρκετούς μια άχρηστη συσκευή ενώ από άλλους άκρως απαραίτητη. Μερικά νοικοκυριά, χρησιμοποιούν πολλές συσκευές όπως τοστιέρα, φρυγανιέρα, μίξερ, καφετιέρα, κλπ

ενώ αλλά δεν χρησιμοποιούν τίποτα από αυτά. Σκεφτείτε επίσης αν θα θέλατε το φούρνο μαγειρέματος τοποθετημένο σε στήλη ή κάτω από τον πάγκο. Από άποψη εργονομίας η πρώτη επιλογή είναι σωστότερη καθώς δεν χρειάζεται να σκύβετε.

Στη συνέχεια, σκεφτείτε αν χρησιμοποιείτε συχνά φούρνο μικροκυμάτων. Αν απλά τον χρησιμοποιείτε για να ζεσταίνετε νερό τότε απλά δεν σας χρειάζεστε. Το ίδιο ισχύει για όλες τις συσκευές. Κρατήστε μόνο τις απαραίτητες, και μάλιστα τοποθετήστε τες σε εύκολα προσβάσιμες θέσεις και ξεφορτωθείτε όλες τις υπόλοιπες. Η κουζίνα σας πρέπει να αποπνέει ηρεμία και καθαριότητα και δυστυχώς οι πολλές ηλεκτρικές συσκευές προκαλούν σύγχυση. Γενικά θα πρέπει να δώσετε προτεραιότητα σε εκείνες τις συσκευές που πραγματικά χρειάζεστε.

Ερώτημα 4: Πόση και τι είδους τροφή αποθηκεύετε;

Το θέμα αυτό αφορά κυρίως στον σχεδιασμό των ντουλαπιών και των ραφιών όσο και στην επιλογή του σωστού ψυγείου. Γενικά, οι πολυμελής οικογένειες έχουν μεγαλύτερες ανάγκες για χώρους αποθήκευσης και συντήρησης τροφών, αλλά ο κανόνας αυτός δεν είναι απόλυτος. Ένα μεγάλο ψυγείο καταναλώνει πολύ ενέργεια και θα πρέπει να είστε σίγουροι ότι το χρειάζεστε. Επίσης ο ξεχωριστός καταψύκτης είναι εξυπηρετικός μόνο αν καταναλώνετε συχνά κατεψυγμένα τρόφιμα.

Οι αρχιτέκτονες εσωτερικού χώρου, αντιμετωπίζουν καθημερινά τεράστιες αντιθέσεις μεταξύ των πελατών τους. Μερικοί, τρώνε λιγοστά κατεψυγμένα προϊόντα ενώ κάποιοι άλλοι αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες κρεάτων, λαχανικών, ετοίμων φαγητών στην κατάψυξη. Για τους πρώτους, το απλό ψυγείο με ενσωματωμένο καταψύκτη θα ήταν υπεραρκετό ενώ για τους δεύτερους θα απαιτούνταν ακόμα και ξεχωριστός καταψύκτης.

Πολλές σύγχρονες κουζίνες έχουν ειδικό κάθετο ντουλάπι (τροφό-αποθήκη), που τοποθετείται συνήθως δίπλα στο ψυγείο, και χρησιμεύει για την αποθήκευση εκείνων των τροφίμων που δεν μπαίνουν στο ψυγείο (όσπρια, πατάτες, ρύζι, κλπ).

Ερώτημα 5: Τι ανάγκες έχετε σε αποθηκευτικούς χώρους;

Αρκετοί άνθρωποι, διαθέτουν δυο ή τρία σερβίτσια φαγητού, ποικίλα σκεύη μαγειρικής, ένα πλήθος από τραπεζομάντηλα και πετσέτες. Για αυτήν την κατηγορία χρηστών, τα πολλά ντουλάπια και συρτάρια είναι απαραίτητα. Σκεφτείτε μόνο, ότι η κατσαρόλα καταλαμβάνει μια ολόκληρη θέση στο ράφι του ντουλαπιού. Αντιθέτως, υπάρχουν χρηστές που ζουν με πιο λιτό τρόπο και δε χρειάζονται πολλούς αποθηκευτικούς χώρους.

Ερώτημα 6: Έχουν κάποιοι χρήστες ιδιαίτερες ανάγκες;

Αν η οικογένειά σας έχει ηλικιωμένα άτομα ή άτομα με αναπηρίες τότε ο σχεδιασμός πρέπει να είναι ανάλογος. Αν για παράδειγμα, κάποιο μέλος χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι τότε οι διάδρομοι κίνησης πρέπει να είναι σαφώς μεγαλύτεροι. Τα ηλικιωμένα άτομα επίσης, δεν μπορούν να κατεβάσουν βαριά αντικείμενα από ψηλά ράφια. Αν η οικογένεια έχει μικρά παιδιά, τότε θα πρέπει να ληφθούν μέτρα προστασίας στα ντουλάπια, στις πρίζες, στα συρτάρια, κλπ.

Οι αρχιτέκτονες εσωτερικού χώρου, συνήθως δίνουν στους πελάτες τους σχετικά ερωτηματολόγια, προκειμένου να ανιχνεύσουν τις προτιμήσεις και τον τρόπο ζωής τους. Ενα τυπικό ερωτηματολόγιο, περιλαμβάνει μερικές από τις παρακάτω ερωτήσεις.

Αν απαντήσετε με σύνεση στα παραπάνω ερωτήματα, συζητώντας παράλληλα με τους υπόλοιπους χρήστες του χώρου, είναι σίγουρο πως η ανακαίνιση κουζίνας θα είναι απόλυτα λειτουργική και προσαρμοσμένη στις ανάγκες σας.

Η Ολλανδή σχεδιάστρια Margje Teeuwen σε συνεργασία με το Erwin Zwiers, δημιούργησαν ένα φωτιστικό σε σχήμα τσαλακωμένου χαρτιού. Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε είναι μη-υφαντό και βιοδασπώμενο. Οι σχεδιαστές έχουν δώσει μορφή σε όλα τα φωτιστικά. Ωστόσο, το υλικό κατασκευής επιτρέπει να τσαλακωθούν ξανά και ξανά από τον αγοραστή. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φωτιστικό είναι μοναδικό και μπορεί να αλλάζει συνεχώς μορφή.

Art Deco: ένα στυλ πέρα από τα όρια, ένας κόσμος πολυτέλειας και ουτοπίας, η χρυσή εποχή του ’20 και του ’30. Ο όρος φαντασιώνει πλήθος ρομαντικές εικόνες: ο ήχος από κρυστάλλινα ποτήρια κοκτέιλ ανακατωμένος με τη βραχνάδα μιας τζαζ μπάντας σε μεγαλόπρεπα διακοσμημένες αίθουσες χορού, η Αμερικανίδα χορεύτρια Josephine Baker να παρουσιάζει, στο Παρίσι φυσικά, τον «Άγριο Χορό» με την ερωτική συνένωση πρωτόγονων και ευγενών στοιχείων και το κοινό να την αποθεώνει.Ένα ζεστό βράδυ του καλοκαιριού του 1930 έξω από ένα θέατρο του Παρισιού η Josephine μέσα στο υψηλής ραπτικής Vionnet φόρεμα της παρέα με το τσιτά της πηδά στην απαστράπτουσα ασημόλευκη Rolls Royce. Στη συνέχεια αποχωρούν με στυλ και ταχύτητα μέσα στο πνεύμα των καιρών της εποχής Art Deco.

Το γενικότερο ιστορικό, κοινωνικό πλαίσιο

Στο ξημέρωμα του 20ου αιώνα, ο θάνατος της βασίλισσας Βικτώριας το 1901, σηματοδότησε το τέλος της βικτωριανής εποχής, από την άλλη πλευρά η τεχνολογία ανάγκασε το ρυθμό της ζωής να επιταχύνει. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε το 1911 και τότε η ζωή άλλαξε δραστικά. Ο ενθουσιασμός και η αισιοδοξία της μεσοπολεμικής Ευρώπης και της Αμερικής έδωσαν ζωή σ’ ένα νέο γοητευτικό και κομψό ύφος διακόσμησης για όλους, που δεν ήταν άλλο από την Art Deco, τη διακοσμητική τέχνη.

Η εποχή της Art Deco ήταν γεμάτη αντιθέσεις: η οικονομική ύφεση, οι κοινωνικές συγκρούσεις, οι πορείες πείνας, η πολιτική μάχη μεταξύ του κομμουνισμού και του φασισμού από τη μία πλευρά. Από την άλλη πλευρά η ηλεκτρική ενέργεια, τα τηλέφωνα που κατέκλυσαν τον κόσμο, τα υπερωκεάνια που διέσχιζαν τον Ατλαντικό, η πρώτη πτήση πάνω από τη Μάγχη, τα τρένα που όργωναν τις ηπείρους, καθώς η ταχύτητα έγινε το must της νέας εποχής. Ο ρόλος των γυναικών άλλαξε με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Απόκτησαν το δικαίωμα ψήφου, πολλές έκοψαν κοντά τα μαλλιά τους, εμφανίστηκαν μακιγιαρισμένες σε δημόσιους χώρους. Άρχισαν να καπνίζουν και να οδηγούν αυτοκίνητα. Κόντρα σ’ αυτό το ταραγμένο και τραυματικό υπόβαθρο η Art Deco σφυρηλάτησε την ταυτότητα της.

Το καλλιτεχνικό ρέυμα Art Deco

Η Art Deco, γεννήθηκε το 1925 και αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής. Ο όρος Art Deco υιοθετήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν το στυλ γνώρισε την πρώτη του αναβίωση. Προήλθε από τη συντόμευση του τίτλου της έκθεσης του1925 ‘Exposition Internationale des Arts Decoratifs Industriels et Modernes’ στο Παρίσι, σε μια προσπάθεια της Γαλλίας να αναδειχθεί κυρίαρχη, σε θέματα γούστου και προϊόντων πολυτελείας. Δεκαέξι εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης, συνέρρευσαν στην «πόλη του φωτός», ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της για να γιορτάσουν τη ζωή στον μοντέρνο κόσμο. Σήμερα με τον όρο Art Deco αναφερόμαστε σε ένα συνδυασμό στυλ από τις δεκαετίες του 1920 και 1930. Διάσημοι καλλιτέχνες συνέβαλλαν στον καθορισμό του στυλ, όπως ο Erté, o Adolphe Mouron (aka Cassandre) και η Tamara de Lempicka.

Η Art Deco κατέκλυσε την αρχιτεκτονική, το σχεδιασμό εσωτερικών χώρων, τη μόδα, τα έπιπλα, το σχέδιο υφάσματος και εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, γιατί πρόσφερε διέξοδο για φυγή από την καθημερινότητα και ψευδαίσθηση πολυτελών απολαύσεων για όλους. Άντλησε έμπνευση από πολλές πηγές, χώρους και εποχές. Από το design, από στοιχεία παρμένα από το κίνημα του Art Nouveau από την υψηλή ραπτική και το Bauhaus.

"HotelEdenTagSmCrop" by Dafalias - Own work. Licensed under Public Domain via Wikimedia Commons - link

Ενσωμάτωσε την αφαιρετικότητα και την απλούστευση των avant-gard κινημάτων τέχνης, του κυβισμού, του ρωσικού κονστροκτιβισμού και του ιταλικού φουτουρισμού. Οι επιρροές δεν είναι όλες σύγχρονες της. Η ανακάλυψη των θησαυρών του Τουταγχαμών το 1922, διέγειραν μια γοητεία για την Αρχαία Αίγυπτο, που μαζί με το αυξανόμενο ενδιαφέρον για την Ανατολή, την Αφρική και τους πολιτισμούς των Μάγια και των Αζτέκων, αναγνωρίζεται στα χαρακτηριστικά του στυλ. Η αφομοίωση των τάσεων γινόταν πολύ εύκολα σχεδόν φυσικά.

Αυτή η συγχώνευση της ιστορίας και της μοντέρνας τέχνης έδωσε στην Art Deco το μοναδικό χαρακτήρα της. Τελικά, αυτός ο κόσμος της υπεραφθονίας, της ζωτικότητας και της ομορφιάς ήταν ένας κόσμος της φαντασίας, ένας κόσμος διαφυγής. Η Art Deco θεωρείται το στυλ της εκλεπτυσμένης φινέτσας. Δημιούργησε αντικείμενα πολυτελείας από ελεφαντοστούν και δέρμα καρχαρία αλλά και προϊόντα μαζικής παραγωγής από πλαστικό, καθρέπτη, αλουμίνιο.

Αξιοποιήθηκε στην υψηλή ραπτική, στο κόσμημα και στις διακοσμητικές τέχνες δημιουργώντας κατάλληλο σκηνικό για την πολυτελή χλιδάτη ζωή των πλουσίων της εποχής. Σχετίστηκε με εικόνες εξωτικών υλικών, jazz, αεροπλάνων, γυαλισμένων αυτοκινήτων. Η γραμμή της αναγνωρίστηκε σε υπερπολυτελή υπερωκεάνια και σε κομψά τρένα της Κράισλερ.

"1941 Packard 180 Formal Sedan". Licensed under CC BY-SA 3.0 via Wikimedia Commons - link

Μέσα από τα προϊόντα μαζικής παραγωγής και η μεσαία τάξη μπορούσε να απολαύσει το νέο στυλ στα καθημερινής χρήσης αντικείμενα, όπως τα επιτραπέζια σκεύη, τα ψυγεία, τα ραδιόφωνα Air-King, η ηλεκτρική σκούπα Electrolux, ακόμη και το μπουκάλι της coca cola, που σχεδιάστηκε από τον Raymond Loewy. Οι αφίσες και τα διαφημιστικά σποτ, οι γκλάμορους ταινίες του Χόλυγουντ, εισέβαλλαν στη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων, υπόσχοντας τους το όνειρο.

Το είδος των υλικών που χρησιμοποιούνται στην Art Deco είναι ανοξείδωτος χάλυβας, λάκα, αλουμίνιο, διακοσμημένο ξύλο, γυαλί, πλαστικό, δέρμα καρχαρία ακόμη και ζέβρας. Η χρήση αυτών των σκληρών, μεταλλικών υλικών αποθεώνει την εποχή των μηχανών.

Το Art Deco θεωρείται η νεωτεριστική απάντηση στο στυλ Art Nouveau που χαρακτηριστικό του είναι οι ρευστές φυσικές φόρμες. Η έκταση του Art Deco κυμαίνεται από το εξεζητημένο και το εξωτικό μέχριντα όρια του κιτς, από το σατέν και τις γούνες στο καλογυαλισμένο ξύλο και τις στιλπνές μαύρες λάκες. Πολυτελές και αεροδυναμικό, φαίνεται να αναδεικνύεται πέρα από αντίδραση στο Art Nouveau, αλλά και ως εξέλιξή του.

Διατηρεί τα ίδια κλασσικά και φυσικά μοτίβα, αλλά τα απλοποιεί ανάγοντας τα σε γεωμετρικά σχήματα, που εκφράζονται με παράλληλες ευθείες ή ζιγκ ζαγκ γραμμές. Ξεφορτώνεται το φλύαρο διάκοσμο και τα παστέλ χρώματα και στρέφεται στα μοντέρνα υλικά και τα τολμηρά χρώματα. Η χρήση της στιλπνής στυλιζαρισμένης φόρμας, η δυναμική απλότητα της γραμμής, η έκρηξη των ζωηρών χρωμάτων και τολμηρών γεωμετρικών σχημάτων είναι το σήμα κατατεθέν αυτού του στυλ.

"Municipal Auditorium art deco chandelier" by User:Charvex - Own work (Photo by author). Licensed under Public Domain via Wikimedia Commons - link

Ο μοντερνισμός, μια περισσότερο διανοούμενη και αυστηρή εκδοχή του design αυτής της περιόδου, αποτέλεσε πρόσφατα το αντικείμενο μεγάλης συζήτησης. Εστιάζοντας στις απόψεις περί λειτουργικότητας και οικονομίας, ο μοντερνισμός μοιράζεται πολλές από τις στιλιστικές τάσεις της Art Deco, αλλά η Art Deco πέτυχε να αξιοποιήσει το εφήμερο και να του δώσει διάρκεια.

Η ευελιξία του νέου στυλ και η ιδιότητα του να προσφέρει προϊόντα διαφορετικής ποιότητας σε διαφορετικό είδος κοινού το βοήθησαν να αποφύγει την οικονομική ύφεση της εποχής (κραχ του ’29). Αντίθετα το εδραίωσαν στην θλιβερή καθημερινότητα των ανθρώπων καθώς τους πρόσφερε τρόπους απατηλής πολυτελούς ζωής πίσω από τις λαμπερές επιφάνειες των φθηνών υλικών.

Το 1941 η ανθρωπότητα οδηγήθηκε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε σηματοδοτείται το τέλος αυτού του παγκόσμιου στυλ με το μοντέρνο πνεύμα, που συνδέθηκε με την τεχνολογία, την πρόοδο, την αισιοδοξία, το ελεύθερο πνεύμα. Η κληρονομιά του, εντούτοις, είναι μια κληρονομιά μεγάλης ομορφιάς, τέχνης και φαντασίας.

Φυσικοί λίθοι ονομάζονται τα προϊόντα που παράγονται από τη θραύση των πετρωμάτων που βρίσκονται στο επιφανειακό στερεό στρώμα του φλοιού της γης.

Διαστάσεις και σχήμα φυσικών λίθων: Οι φυσικοί λίθοι είναι στερεά σώματα και έχουν διάφορα σχήματα και διαστάσεις. Ωστόσο, για να χαρακτηριστεί ένα στερεό σώμα ως φυσικός λίθος θα πρέπει τουλάχιστον μία διάσταση του να είναι μεγαλύτερη από 15 εκ. Αν το κομμάτι είναι μικρότερο τότε κατατάσσεται σε άλλες κατηγορίες δομικών υλικών, για παράδειγμα στα χαλίκια. Παρά τον συγκεκριμένο περιορισμό, τα μεγέθη λίθων που χρησιμοποιούνται στις κατασκευές διαφέρουν αρκετά. Για παράδειγμα, στις επιστρώσεις δαπέδων χρησιμοποιούνται ορθογωνισμένες μαρμάρινες πλάκες με πάχος λίγα εκατοστά. Στις στέγες χρησιμοποιούνται σχιστόπλακες ακανόνιστου σχήματος και μικρού πάχους. Αντίθετα στα λιμενικά έργα χρησιμοποιούνται ογκόλιθοι με μέγεθος μεγαλύτερο από 1 μέτρο. Το σχήμα των φυσικών λίθων μπορεί να είναι κανονικό ή τελείως ακανόνιστο. Γενικά επιδιώκεται, οι πέτρες να έχουν ορθογώνιο σχήμα δηλαδή η μία διάσταση να είναι μεγαλύτερη από τις άλλες δύο, ή σχήμα πλάκας, δηλαδή οι δύο διαστάσεις να είναι μεγαλύτερες από την τρίτη.

Οι ακανόνιστοί λίθοι αλλά και οι κανονικοί λίθοι που έχουν κυβικό ή σφαιρικό σχήμα θεωρούνται ακατάλληλοι για δομική χρήση. Βέβαια, τα κομμάτια αυτά χρησιμοποιούνται σε άλλες κατασκευές, όπως στο γέμισμα ορυγμάτων, στη δημιουργία αναχωμάτων και φραγμάτων, στην κατασκευή της θεμελιώσεως των κρηπιδωμάτων, σε λιμενικά έργα και τέλος στην παραγωγή δομικών υλικών από λίθο, όπως άμμο και σκύρα.

Οι φυσικοί λίθοι στην Ελλάδα: Στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες με παρόμοια γεωλογικά χαρακτηριστικά, οι φυσικοί λίθοι αφθονούν. Για αυτό το λόγο, οι πέτρες χρησιμοποιούνταν ευρέως στην κατασκευή γεφυριών, κτιρίων, δρόμων κτλ. Οι πέτρες επίσης έχουν χρησιμοποιηθεί σε μια πλειάδα έργων, όπως στις κατοικίες, στις εκκλησίες, στις επιχώσεις ορυγμάτων, στις αποθήκες αγροτικών προϊόντων, στην κατασκευή θεμελιώσεων και τοίχων αντιστήριξης, στην κατασκευή φρουρίων και προστατευτικών τειχών, σε λιμενικά έργα, σε δρόμους (καλντερίμια) κτλ. Αντίθετα σε περιοχές με εκτεταμένες πεδιάδες και ερήμους οι φυσικοί λίθοι σπανίζουν. Ως εκ τούτου, οι κάτοικοι των περιοχών αυτών έμαθαν να κτίζουν με άλλα υλικά, όπως με λάσπη, κλαδιά, ξύλο κτλ.

Από την αρχαιότητα ως σήμερα: Γενικά, οι φυσικοί λίθοι κατατάσσονται στα αρχαιότερα δομικά υλικά και συναντώνται σε διάφορες ιστορικές περιόδους, από τα προϊστορικά χρόνια, την Αίγυπτο, την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, μέχρι το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση. Με την πρόοδο όμως της τεχνολογίας, η βιομηχανία δομικών υλικών άρχισε να παράγει και να επεξεργάζεται νέα υλικά, όπως το σίδηρο, τα σκυροκονιάματα, τα ψημένα τούβλα και άλλα. Έτσι η χρήση της πέτρας άρχισε σταδιακά να παραμερίζεται. Σήμερα η πέτρα ως δομικό υλικό χρησιμοποιείται στους παραδοσιακούς οικισμούς, στην οικολογική αρχιτεκτονική, σε πολυτελείς κατοικίες και ως διακοσμητική επένδυση.

Συγκρίνοντας τη φυσική πέτρα με το σκυρόδεμα, συμπεραίνουμε ότι η πέτρα μειονεκτεί σε αρκετά σημεία. Για παράδειγμα, έχει μεγαλύτερο εργατικό κόστος, απαιτεί χρονοβόρα επεξεργασία, η τοποθέτηση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένους τεχνίτες, έχει μεγαλύτερο βάρος και μικρότερη μηχανική αντοχή. Από την άλλη μεριά ωστόσο, η πέτρα έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής αλλά και μοναδική αισθητική που δύσκολα αντιγράφεται από ένα τεχνητό υλικό.

Παρόλο που οι φυσικοί λίθοι αντικαταστάθηκαν από νέα σύγχρονα υλικά, θεωρούνται ακόμη και σήμερα αναντικατάστατοι στην κατασκευή σκύρων, χαλικιών και κονίας. Τα υπο-προϊόντα αυτά χρησιμοποιούνται με τη σειρά τους στην παραγωγή κονιαμάτων και σκυροδέματος.

Εξόρυξη και εξεργασία: Οι φυσικοί λίθοι εξορύσσονται από τα λατομεία, με εκρηκτικές ύλες ή μηχανικά μέσα. Μετά την εξόρυξη απαιτείται, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, η επεξεργασία των υλικών. Τα τυπικά στάδια επεξεργασίας των φυσικών λίθων είναι η λάξευση, η λείανση και η στίλβωση της πέτρας.

Ιδιότητες φυσικών λίθων: Οι λίθοι είναι σώματα ανομοιογενή, δεν έχουν δηλαδή σταθερή χημική ή ορυκτολογική σύσταση. Αυτό σημαίνει ότι οι λίθοι δεν έχουν όλες τις ιδιότητες στον ίδιο βαθμό, γεγονός που δυσκολεύει τη χρήση τους στις σύγχρονες κατασκευές. Για παράδειγμα, υπάρχουν ασβεστόλιθοι με παρόμοια χημική σύσταση αλλά διαφορετική πυκνότητα, διαφορετικό ειδικό βάρος και γενικά διαφορετική εμφάνιση.

Επίσης οι λίθοι δεν είναι σώματα συμπαγή, όπως το μέταλλο και το γυαλί, αλλά πορώδη. Τέλος, ένα βασικό χαρακτηριστικό των λίθων είναι η μεγάλη διάρκεια ζωής.

Η διάρκεια του κύκλου ζωής των φυσικών λίθων εξαρτάται από:

• Τους εξωτερικούς παράγοντες (χρήση, καιρικές συνθήκες κτλ)
• Από τις ιδιότητες της πέτρας
• Από τα μέτρα προστασίας της κατασκευής.

Βιβλιογραφία:

Τα κεραμικά πλακίδια κολλιούνται στο υπόστρωμα με ειδικά συνδετικά υλικά. Πριν αγοράσετε κάποιο συγκεκριμένο υλικό θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον προμηθευτή ώστε να σας δώσει την καταλληλότερη κόλλα για τον συγκεκριμένο τύπο πλακιδίου. Γενικά, οι τύποι κολλών κατηγοριοποιούνται στα κονιάματα και στις μαστίχες. Οι συνηθέστεροι τύποι είναι:

Το βασικό υλικό των κεραμικών πλακιδίων είναι ο πηλός. Ωστόσο, στον πηλό προστίθενται και άλλα συστατικά όπως στεατίτης, βερμικουλίτης, γύψος και άμμος. Τα υλικά αναμιγνύονται με νερό και σχηματίζεται ένα μείγμα που ονομάζεται bisque. Το μείγμα τοποθετείται σε καλούπι και πιέζεται για να πάρει το σχήμα του καλουπιού, δηλαδή του πλακιδίου. Ο χρόνος που ψήνεται το πλακάκι στο φούρνο ποικίλει ανάλογα με το προϊόν που θα παραχθεί και τις απαιτούμενες ιδιότητες.

Τα κεραμικά πλακάκια χρησιμοποιούνται στην επίστρωση δαπέδων, ίσως συχνότερα από οποιοδήποτε άλλο υλικό. Τα συνήθη σχήματα είναι το τετράγωνο, το ορθογώνιο ενώ υπάρχουν και εξαγωνικά πλακάκια. Όσον αφορά στα μεγέθη, μπορείτε να βρείτε πολύ μικρά πλακάκια, για παράδειγμα 10Χ10cm, μέχρι πολύ μεγάλα 120Χ120 cm.

Εκτός από τα απλά κεραμικά πλακάκια υπάρχουν και τα πορσελάνινα. Τα συγκεκριμένα πλακάκια έχουν υαλώδη μάζα και είναι εξαιρετικά ανθεκτικά. Σε σχέση με τα απλά πλακάκια, τα πορσελάνινα ψήνονται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες και αυτό τα κάνει ανθεκτικότερα ακόμη και από το μάρμαρο και το γρανίτη. Επίσης το χρώμα προστίθεται στη μάζα του πλακιδίου, δεν είναι δηλαδή επιφανειακό, και ως εκ τούτου είναι πολύ ανθεκτικό.

Βέβαια τα περισσότερα πλακάκια είναι ανθεκτικά στις φθορές και στην υγρασία και για αυτό είναι κατάλληλα για δάπεδα που δέχονται μεγάλο φόρτο κυκλοφορίας. Με την προσθήκη διαφόρων συστατικών, κατασκευάζονται πλακάκια με "διακοσμητικές" υφές, που μοιάζουν με πέτρα, με γρανίτη, με ξύλο, έχουν ματ ή γυαλιστερή επιφάνεια κτλ.

Τα υαλωμένα πλακάκια: Τα πλακάκια αυτά, στην καλή τους πλευρά έχουν μια στρώση που μοιάζει με γυαλί. Το υάλωμα είναι είτε αδιαφανές οπότε δίνει και το χρώμα στο πλακάκι, είτε διαφανές οπότε αφήνει να φανεί το χρώμα του ψημένου πηλού. Το υάλωμα συνήθως προστίθεται μετά το πρώτο ψήσιμο του πλακιδίου. Μοιάζει με υγρή σκόνη, και επαλείφεται είτε με πινέλο είτε με ψεκαστήρα. Τα πλακάκια ξανά-ψήνονται για δεύτερη φορά και η σκόνη μετατρέπεται σε σκληρή και ανθεκτική γυάλινη επιφάνεια. Ένα υαλωμένο πλακάκι είναι ολισθηρό, ειδικά όταν είναι βρεγμένο. Για αυτό προστίθενται στο υάλωμα διάφορα συστατικά, που κάνουν την επιφάνεια μη-ολισθηρή.

Όταν επιστρώνουμε ένα δάπεδο με πλακάκια αυτό θα ανυψωθεί. Η ανύψωση περιλαμβάνει το υπόστρωμα σκυροδέματος που φτάνει και τα 1.20 cm, καθώς και το πάχος του πλακιδίου. Αυτό σημαίνει ότι, σε περίπτωση ανακαίνισης, μπορεί να δημιουργηθεί πρόβλημα με τις πόρτες, τις ντουλάπες αλλά και με την ένωση με άλλα δάπεδα.

Ενώ τα κεραμικά πλακάκια είναι ανθεκτικά στην υγρασία, εντούτοις το νερό μπορεί να διαπεράσει τους αρμούς. Αν το υπόστρωμα είναι ξύλινο, και ειδικά κόντρα πλακέ ή καπλαμάς, τότε η υγρασία που θα περάσει από τους αρμούς θα προκαλέσει φούσκωμα του δαπέδου και αποκόλληση υλικών. Για αυτό υπάρχουν ειδικά ρευστά σφραγιστικά προϊόντα, ενώ συνιστάται το υπόστρωμα να κατασκευάζεται από υλικό ανθεκτικό στην υγρασία, όπως είναι για παράδειγμα το σκυρόδεμα.

Πριν επιλέξετε πλακάκι θα πρέπει να γνωρίζεται ότι η επιφάνεια των γυαλιστερών πλακιδίων είναι ολισθηρή όταν βραχεί. Αυτό σημαίνει ότι σε χώρους, όπως στα μπάνια και στην κουζίνα αλλά και σε δημόσιους χώρους θα πρέπει να επιλέγονται μη-ολισθηρά πλακάκια.

Σε ποιούς χώρους μπορούμε να τοποθετήσουμε κεραμικά πλακάκια

Τα κεραμικά πλακάκια μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιοδήποτε χώρο. Ειδικά σε δάπεδα που δέχονται μεγάλη κυκλοφορία χρηστών, όπως για παράδειγμα σε διαδρόμους και χωλ εισόδου. Επίσης, επιλέγονται όταν τα δάπεδα κινδυνεύουν από την υγρασία και τους λεκέδες, όπως στο μπάνιο και στην κουζίνα. Επιπλέον, τα κεραμικά πλακάκια, ειδικά τα υαλωμένα δεν απορροφούν λεκέδες και καθαρίζονται πολύ εύκολα

Τα κεραμικά πλακάκια τοποθετούνται τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους, όπως σε μονοπάτια, σε βεράντες, σε ταράτσες, σε αυλές, στην περιοχή γύρω από την πισίνα κτλ. Σε μερικές περιοχές όπως για παράδειγμα στην Ισπανία, οι επιφάνειες ενός κτιρίου επενδύονται εξολοκλήρου με πλακάκια και ψηφίδες.

Το μέγεθος των πλακιδίων, η απόσταση μεταξύ των πλακιδίων και το χρώμα του αρμού επηρεάζουν σημαντικά το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα. Τα χρώματα και η υφή των πλακιδίων θα πρέπει να ταιριάζουν με το στυλ διακόσμησης, τα έπιπλα, τα υφάσματα και τα χρώματα των τοίχων και της οροφής.

Γενικά, τα πλακάκια μικρών διαστάσεων ταιριάζουν καλύτερα σε μικρούς χώρους ενώ τα πλακάκια μεγάλων διαστάσεων σε μεγάλους χώρους. Το χρώμα επίσης του αρμού παίζει σημαντικό ρόλο. Αν η απόχρωση του είναι όμοια με τα χρώματα των πλακιδίων, τότε το δάπεδο μοιάζει περισσότερο ενιαίο και οι αρμοί σχηματίζουν έναν αχνό κάναβο. Αν αντίθετα, το χρώμα των αρμών είναι αντίθετο από το χρώμα των πλακιδίων τότε ο κάναβος των αρμών γίνεται το κυρίαρχο στοιχείο και τα πλακάκια αποτελούν το φόντο.

Κεραμικά πλακάκια: Είδη

Προτού αγοράσετε πλακάκια, θα πρέπει να διευκρινίσετε στο προμηθευτή ότι αναζητάτε πλακάκια δαπέδου και όχι τοίχου, καθώς τα πλακάκια τοίχου είναι λεπτότερα από αυτά του δαπέδου. Τα κυριότερα είδη κεραμικών πλακιδίων είναι τα εξής:

Ο ερχομός του μωρού σας είναι γεγονός. Μην αφήσετε για την τελευταία στιγμή την διακόσμηση του βρεφικού δωματίου του μικρού σας πρίγκιπα ή της μικρής σας πριγκίπισσας. Η διακόσμηση και δημιουργία του βρεφικού δωματίου είναι μια εξαιρετικά δημιουργική διαδικασία η οποία απαιτεί την συνεργασία και των δύο γονιών.