Το γραφείο που ανέλαβε την ανακαίνιση έκρινε ότι επιφανειακές αλλαγές δεν θα οδηγούσαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα και έτσι αποφάσισε να επανασχεδιάσει από την αρχή την κουζίνα. Τελικά με αυτή την απόφαση, οι σχεδιαστές κατάφεραν να ανανεώσουν σχεδόν όλο το σπίτι και να επεκτείνουν τις δυνατότητες κινήσεων από χώρο σε χώρο.
Τα δεδομένα
Σύμφωνα με την επιθυμία των πελατών, ο νέος χώρος της κουζίνας θα έπρεπε να έχει "ανοιχτή" κάτοψη και να είναι ενοποιημένος με το χώρο του καθιστικού. Ταυτόχρονα όμως θα έπρεπε να είναι διακριτός, τόσο λειτουργικά όσο και οπτικά ενώ θα έπρεπε να προσφέρει άμεση πρόσβαση προς τον κήπο και το χώρο της πισίνας.
Τέλος ένα σημαντικό κριτήριο, ήταν η λειτουργικότητα της κουζίνας, καθώς οι ιδιοκτήτες δέχονταν συχνά φίλους, και διοργάνωναν τακτικά γιορτές.
Ενα από τα ζητούμενα του σχεδιασμού ήταν η άμεση πρόσβαση από την κουζίνα προς τον εξωτερικό χώρο και την πισίνα.
Η πρώτη σχεδιαστική απόφαση
Η κουζίνα, πριν τον επανασχεδιασμό της, αποτελούσε ένα ξεχωριστό χώρο μέσα στην κατοικία και ήταν πλήρως αποκομμένη από τους υπόλοιπους χώρους. Συνεπώς, η πρώτη σχεδιαστική απόφαση αφορούσε την απομάκρυνση του τοίχου, που χώριζε το καθιστικό από την κουζίνα, έτσι ώστε να μπορέσει να δημιουργηθεί ένας ενιαίος χώρος.
Ο χώρος της κουζίνας ενοποιήθηκε με το χώρο του καθιστικού. Δίπλα στο παράθυρο, δημιουργήθηκε ένας πάγκος ανάπαυσης.
Η κουζίνα επανασχεδιάστηκε σαν ένα σύγχρονο μαγειρείο. Η κίνηση μέσα στο χώρο είναι άνετη και η είσοδος γίνεται σχεδόν από όλες τις γωνίες. Η κουζίνα άνοιξε προς τον κήπο και προς το καθιστικό και έπαψε να είναι ένα αποκομμένος και περίκλειστος χώρος.
Η κουζίνα μετατράπηκε σε ένα κεντρικό χώρο με σημαντική θέση μέσα στην κατοικία.
Η δημιουργία μιας κεντρικής νησίδας
Στο κέντρο του διατιθέμενου χώρου, σχηματίστηκε μια νησίδα σε σχήμα L. Η νησίδα αυτή έχει πολλαπλούς ρόλους: αφενός εξυπηρετεί την προετοιμασία του φαγητού αφετέρου λειτουργεί ως πάγκος (τύπου μπαρ) για πρόχειρο φαγητό.
Γύρω από αυτην τη νησίδα αναπτυχθηκαν τα υπόλοιπα έπιπλα και τοποθετήθηκαν οι συσκευές.
Η επένδυση της νησίδας είναι από ξύλο (καπλαμάς με λάκα) και το χρώμα (λευκό της κιμωλίας) δημιουργεί έντονη αντίθεση με τις υπόλοιπες γκρι επιφάνειες. Τα ντουλάπια είναι και αυτά βαμμένα με λάκα και το δάπεδο επενδεδυμένο με γκρί πλακάκια.
Γύρω απο τη νησίδα, τοποθετήθηκε μια κάθετη ξύλινη επιφάνεια, το ύψος την οποίας είναι αρκετά μεγαλύτερο από το ύψος του πάγκου. Ο ρόλος αυτή της επιφάνειας είναι τόσο μορφολογικός όσο και λειτουργικός, καθώς "κρύβει" το νιπτήρα και πιθανώς τα λερωμένα σκέυη από τα βλέμματα των επισκεπτών.
Μια ξύλινη επιφάνεια, τοποθετήθηκε περιμετρικά του πάγκου για να κρύβει το νιπτήρα και τα λερωμένα σκέυη.
Η δημιουργία ενός τοίχου για συσκευές και αποθηκευτικούς χώρους
Παράλληλα με τα υαλοστάσια, δημιουργήθηκε ένας τοίχος από ντουλάπια, ερμάρια και ηλεκτρικές, εντοιχισμένες συσκευές (Miele). Προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι συσκευές στο οριζόντιο επίπεδο, δημιουργήθηκε ένα συρτάρι (κάτω απο αυτές τις συσκευές) σε μεταλλικό χρώμα, το οποίο μοιάζει να αποτελεί μέρος των συσκευών.
Παράλληλα με τη νησίδα, δημιουργήθηκε ένας "τοίχος' μέσα στον οποίο σχηματίστηκαν οι αποθηκευτικοί χώροι και τοποθετήθηκαν οι ηλεκτρικές συσκευές.
Στον "τοίχο" δημιουργήθηκε ένα ντουλάπι με συρόμενη βάση προκειμένου να τοποθετούνται μικρές συσκευές (τοστιέρα, βραστήρας, κλπ). Έτσι, οι συσκευές παραμένουν αθέατες ενώ είναι πλήρως προσβάσιμες για καθημερινή χρήση. Επίσης τα ράφια ανοίγουν με ειδικούς μηχανισμούς, με την πίεση του χεριού και χωρίς πόμολα.
Έκτός από τα λειτουργικά και αισθητικά ζητήματα, υπήρχε και μια σειρά από κατασκευαστικά θέματα που έπρεπε να επιλυθούν. Για παράδειγμα, η πλάκα του δαπέδου ήταν κατασκευασμένη από σκυρόδεμα και κατά συνέπεια έπρεπε να σκαφτεί προκειμένου να μπορέσουν να τοποθετηθούν μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις.
Ενα άλλο ζήτημα ήταν τα δάπεδα. Στο χώρο της κουζίνας τα δάπεδα αντικαταστάθηκαν από πλακάκια (600Χ600) σε γκρί χρώμα. Όμως στο καθιστικό έπρεπε να διατηρηθεί το υφιστάμενο παρκέ και να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο ένωσης των δαπέδων μεταξύ τους.
Το έργο, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζονται οι ανακαινίσεις συγκεκριμένων δωματίων. Δηλαδή, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μεμονωμένα δωμάτια, αλλα ως μέρη μιας ολόκληρης κατοικίας. Έτσι, για παράδειγμα, ο ανασχεδιασμός της κουζίνας ή του μπάνιου μπορεί να αποτελέσει μια καλή αφορμή για να αναζωογονηθεί και ο υπόλοιπος χώρος μιας κατοικίας.