Μάλιστα, οι κληρονόμοι ήταν έτοιμοι να πουλήσουν το οίκημα αλλά τελικά άλλαξαν γνώμη, καθώς αισθάνονταν συναισθηματικά δεμένοι με αυτό. Έτσι αποφάσισαν να το συντηρήσουν, να το διακοσμήσουν, να το αποκαταστήσουν στην αρχική του κατάσταση και τέλος να του δώσουν μια εντελώς καινούργια χρήση.

Πλεόν, το κτίριο χρησιμοποιείται ως "ξενώνας" αλλά με μια πιο διευρυμένη έννοια, καθώς μαζί με άλλα παρόμοια κτίρια, αποτελούν μέρος ενός ταξειδιωτικού προγράμματος, που στόχο έχει να ξεναγήσει τον επισκέπτη στην αυθεντική ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής. Δηλαδη, οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να μείνουν σε ένα αυθεντικό, ψαράδικο σπίτι, να γνωρίσουν τους κατοίκους και τις συνήθειες τους, να βιώσουν τον τρόπο ζωής της περιοχής.

Τα περισσότερα στοιχεία, όπως τα παράθυρα, οι κάσες των παραθύρων, η ξυλεία, κλπ διατηρήθηκαν ως είχαν.

Ένα τοπικό στοιχείο διακόσμησης που χαρακτήριζε σχεδόν όλα τα σπίτια ήταν τα φωτεινά και έντονα χρώματα στους τοίχους και στις πόρτες. Ως εκ τούτου, οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να διατηρήσουν την ίδια χρωματική παλέτα και μάλιστα τα ίδια χρώματα που είχαν επιλεγεί από τους προηγούμενους ενοίκους.

Λόγω του ότι η παράκτια αυτή περιοχή αποτελούσε αγγλικό φυλάκιο μέχρι το 1949 τα περισσότερα σπίτια είχαν αναρτημένες φωτογραφίες της Βασιλισσας.

Αν και πολλά από τα έπιπλα φαίνονται παλιά και ξεφλουδισμένα, εντούτοις όλα είναι καθαρά και εξαιρετικά επιμελημένα. Τα λευκά είδη είναι καινούργια και έτσι στον εσωτερικό χώρο καταφέρνουν να συνυπάρχουν η φρεσκάδα με το άρωμα του παρελθόντος.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι για την κατασκευή του οικοδομήματος του 1930 χρησιμοποιήθηκαν παλαιότερα υλικά, από δύο κατεστραμμένα σπίτια που προϋπήρχαν στην περιοχή.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί, ότι οι περισσότερες κατοικίες έχουν στραμμένη την πλάτη τους στη θέα, δηλαδή δεν βλέπουν προς την ανοιχτή θάλασσα, καθώς ο αέρας του ωκεανού έφερνε κρύο και υγρασία στις κατοικίες τους.

Πληροφορίες: CapeRace

Περισσότερες φωτογραφίες