Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: τεχνικα αρθρα

Σήμερα οι απαιτήσεις σχεδιασμού, λειτουργικότητας και αισθητικής στις σύγχρονες κατασκευές, έχουν δημιουργήσει την ανάγκη διαμόρφωσης στοιχείων κατάλληλων για τις οροφές των χώρων. Πρόκειται ουσιαστικά για επίπεδα ή καμπυλόμορφα τρισδιάστατα στοιχεία από διάφορα υλικά που τοποθετούνται χαμηλότερα από την πλάκα οροφής σκυροδέματος, δημιουργώντας ένα κενό ανάμεσα τους. Μάλιστα σε ειδικά κτίρια, όπως σε νοσοκομεία το κενό ανάμεσα στην πλάκα σκυροδέματος και την ψευδοροφή, έχει τέτοιο ύψος ώστε να σχηματίζει ένα ολόκληρο όροφο για την εγκατάσταση του μηχανολογικού εξοπλισμού.

Εκτός από την καθοριστική συμβολή τους στη διαμόρφωση της αισθητικής του χώρου, στην ανάκλαση, απορρόφηση και διάχυση του φυσικού φωτισμού των χώρων, με τη χρήση των ψευδοροφών λύνονται πολλά κατασκευαστικά προβλήματα.

Οι ψευδοροφές προσφέρουν επιπλέον δυνατότητες

Οι ψευδοροφές προσφέρουν κάλυψη των δικτύων ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων, των συστημάτων ανίχνευσης και κατάσβεσης φωτιάς, των καναλιών εξαερισμού κ.λ.π. Επίσης δίνουν τη δυνατότητα τοποθέτησης θερμομονωτικών, ηχομονωτικών και πυράντοχων υλικών στο ενδιάμεσο κενό με την οροφή.

Ελαττώνουν το ύψος των χώρων και έτσι μειώνεται το κόστος θέρμανσης και βελτιώνεται η ακουστική τους. Χρησιμοποιούνται για προστασία σε συνθήκες υψηλής υγρασίας (πισίνες, λουτρά ξενοδοχείων).

Γενικά, ένας από τους σημαντικότερους λόγους, που γίνονται οι οροφές σε απόσταση από την κάτω πλευρά της πλάκας είναι για να μπορούν να ενταχθούν στο κενό οι διάφορες ηλεκτρο-μηχανολογικές εγκαταστάσεις. Σε αυτήν την περίπτωση, τα τμήματα της οροφής θα πρέπει να είναι αφαιρούμενα έτσι ώστε οι εγκαταστάσεις να είναι επισκέψιμες.

Ανάλογα με το υλικό, η ψευδοροφή μπορεί να έχει και ηχοαπορροφητικές ιδιότητες. Η δυνατότητα αυτή χρειάζεται σε χώρους μουσείων, ωδείων, συνεδριακών χώρων, αιθουσών εκδηλώσεων, θεάτρων, κλπ.

Τέλος οι ψευδοροφές δίνουν μεγαλύτερη ελευθερία στην εγκατάσταση των φωτιστικών σωμάτων. Τα φωτιστικά σώματα μπορούν:

Photo by Elad Gonen - More modern living room photos

Προσοχή στην ηχομόνωση

Οι ψευδοροφές τοποθετούνται συχνά για να προσφέρουν ηχομόνωση μεταξύ δυο οροφών. Όμως, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί όταν η ψευδοροφή διέρχεται από δυο οριζόντιους χώρους και το κάθετο διαχωριστικό που χωρίζει τους δύο χώρους μεταξύ τους, σταματάει στην ψευδοροφή. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να τοποθετηθεί κάθετο ηχομονωτικό φράγμα πάνω από την ψευδοροφή. Πριν την ανακαίνιση σπιτιού σας και την κατασκευή ψευδοροφών ερευνηστε προσεκτικά τα θέματα ηχοπροστασίας.

Πυροπροστασία

Ανάλογα με τη χρήση του χώρου η ψευδοροφή θα πρέπει να έχει αντοχή στην φωτιά, να μην αναφλέγεται εύκολα και ενδεχόμενα να χρειάζεται να προστατεύει την υπερκατασκευή ή να πρέπει να εμποδίζει την επιφανειακή μετάδοση της φωτιάς.

Προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην περίπτωση μετάδοσης της φωτιάς μέσα από το κενό, καθώς τα συστήματα πυρόσβεσης αφορούν το χώρο κάτω από την ψευδοροφή. Προσοχή θα πρέπει να δοθεί και στην αντοχή του συστήματος ανάρτησης για να μην καταρρεύσει η οροφή από τη φωτιά.

Τύποι ψευδοροφών

Ανάλογα με τον τρόπο στήριξης του, οι ψευδοροφές διακρίνονται σε σταθερές (απευθείας στερέωση στην οροφή με δοκούς), αναρτημένες (ανάρτηση με ειδικά εξαρτήματα από την οροφή) και αυτοφερόμενες (στερέωση στους περιμετρικούς τοίχους με δικό τους σκελετό). Ανάλογα με την μορφή τους διακρίνονται σε επίπεδες, καμπύλες, κυψελωτές. Ανάλογα με την εμφάνισή τους διακρίνονται σε ενιαίες και εμφανούς σκελετού.

Διάκριση ψευδοροφών ανάλογα με το υλικό τους

Οι ψευδοροφές αποτελούνται συνήθως από τυποποιημένα στοιχειά και τις διακρίνουμε κυρίως:

πηγή εικόνας: https://www.american-acoustics.com/blog/types-of-acoustic-ceilings-and-how-to-choose-the-right-one

Υπάρχουν ψευδοροφές ειδικών απαιτήσεων από κατάλληλα υλικά για ορισμένους χώρους (ψευδοροφές χώρων υγιεινής, ηχοαπορροφητικές κτλ). Σε ειδικούς επαγγελματικούς χώρους υψηλών σχεδιαστικών απαιτήσεων με συνδυασμό υψηλής αισθητικής και ειδικές συνθήκες κλιματισμού - εξαερισμού – φωτισμού (εμπορικά κέντρα, αεροδρόμια, αίθουσες αθλητικών εγκαταστάσεων) προτιμώνται οι κυψελωτές ψευδοροφές. Τέλος μια ελκυστική, πρωτότυπη λύση με πολλές εφαρμογές είναι οι τεντωμένες ψευδοροφές (χρήση σε επαγγελματικούς χώρους, κατοικίες, ξενοδοχεία, εστιατόρια, πισίνες, μπάνια κτλ).

Τα πλακάκια (κεραμικά, μαρμάρινα, πέτρινα, κλπ) μπορούν να διαταχθούν με ποικίλους τρόπους στο δάπεδο. Μερικοί από τους πιο γνωστούς είναι οι παρακάτω:

Διάταξη πλακιδίων σε κάθετες και οριζόντιες γραμμές

Η διάταξη αυτή είναι η πιο συνηθισμένη και αφορά στην τοποθέτηση τετράγωνων πλακιδίων ή σπανιότερα ορθογώνιων πλακιδίων το ένα δίπλα στο άλλο, έτσι ώστε οι αρμοί τους να σχηματίζουν κάθετες και οριζόντιες γραμμές. Μια παραλαγγή του μοτίβου αποτελεί η σκακιέρα, όπου δύο πλακάκια διαφορετικού χρώματος, τοποθετούνται εναλλάξ το ένα δίπλα στο άλλο.

Photo by Woodmaster Kitchen & Bath Inc. - Search contemporary kitchen design ideas

Διαγώνια διάταξη πλακιδίων (συνήθως υπό γωνία 45ο)

Η διάταξη αυτή, αφορά την τοποθέτηση των πλακιδίων το ένα δίπλα στο άλλο, έτσι ώστε οι αρμοί τους να σχηματίζουν κάθετες και οριζόντιες σειρές, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση τα πλακάκια τοποθετούνται διαγώνια (σε σχέση με τους περιμετρικούς τοίχους) και συνήθως υπό γωνία 45ο.

Photo by The Furniture Guild - Search traditional bathroom pictures

Διάταξη πλακιδίων σαν τουβλοδομή:

Η διάταξη αυτή, αφορά στην τοποθέτηση των πλακιδίων σε σειρές, μόνο που η κάθε σειρά είναι μετατοπισμένη σε σχέση με την προηγούμενη (κατά μισό πλακάκι). Έτσι, κατα τη μία διεύθυνση σχηματίζονται ενιαίοι αρμοί ενώ κατά την άλλη οι αρμοί σχηματίζουν σκαλοπάτια. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές του μοτίβου αυτού. Για παράδειγμα οι σειρές μπορεί να έχουν διαφορετικό ύψος μεταξύ τους.

By stone4less.com - See more Home Design Photos

Διαγώνια διάταξη με μικρότερα πλακάκια στις γωνίες

Η διάταξη αυτή αφορά στην τοποθέτηση τετράγωνων πλακιδίων διαγώνια, ενώ ανά τακτά διαστήματα τοποθετούνται μικρότερα πλακάκια που τονίζουν τις γωνίες.

Photo by Vanguard Studio Inc. - Search Mediterranean bathroom design ideas

Ψαροκόκκαλο

Η διάταξη αυτή, επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση των πλακιδίων σε σχήμα Γ. Τα πλακάκια πρέπει να έχουν οθρογώνιο σχήμα και όχι τετράγωνο. Για πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα επιλέξτε μακριά και στενά πλακάκια.

Photo by Claudio Ortiz Design Group, Inc. - More rustic bathroom ideas

Διάταξη Φουρφούρι (Pinwheel)

Η διάταξη αυτή, αφορά στην τοποθέτηση ενός τετράγωνου πλακιδίου στη μέση και την τοποθέτηση τεσσάρων μεγαλύτερων πλακιδίων γύρω από το μικρότερο. Η βασική δυσκολία της διάταξης είναι η εύρεση πλακιδίων κατάλληλου μεγέθους και ο υπολογισμός του πλάτους του αρμού.

Photo by Stonebreaker Builders & Remodelers - More traditional entryway photos

Διάταξη Ανεμόμυλος (windmill)

Η διάταξη αυτή αφορά την τοποθέτηση ενός τετράγωνου πλακιδίου στη μέση και την τοποθέτηση τεσσάρων ορθογώνιων πλακιδίων περιμετρικά. Το συνολικό αποτέλεσμα μοιάζει με κάναβο από κουκίδες.

transitional tile

Διάταξη πλέξης καλαθιού (Basket weave)

Στη διάταξη αυτή χρησιμοποιούνται τετράγωνα και ορθογώνια πλακάκια, δημιουργώντας ένα μοτίβο που μοιάζει με την πλέξη καλαθιού.

Photo by Frederick + Frederick Architects - Browse traditional porch photos

Άλλες σύνθετες διατάξεις

Υπάρχουν και πιο σύνθετες διατάξεις πλακιδίων που χρησιμοποιούν τρία η τέσσερα πλακάκια διαφορετικού μεγέθους προκειμένου να δημιουργήσουν ένα σύνθετο μοτίβο (Versailles ή Opus Romano).

Για παράδειγμα, στην παρακάτω διάταξη η δημιουργία του μοτίβου απαιτεί συνολικά 12 πλακάκια.

Σύνθετη διαταξη πλακιδίων Versailles

Photo by My Uncommon Slice of Suburbia - Look for traditional kitchen pictures

Κατάταξη των δαπέδων ανάλογα με το υλικό τους.

Τα φυσικά δάπεδα, κατασκευάζονται από υλικά που λαμβάνονται από τη φύση. Οι πρώτες ύλες απαιτούν συνήθως μηχανική επεξεργασία (για παράδειγμα κοπή ή λείανση) προκειμένου να μεταποιηθούν σε τεμάχια, κατάλληλα για επένδυση δαπέδων.

Τυπικά φυσικά δάπεδα είναι:

Τα βιομηχανικά δάπεδα κατασκευάζονται με εργοστασιακό τρόπο: Μπορούν να είναι είτε πλήρως συνθετικά (πχ. βινυλικά δάπεδα, P.V.C) είτε να χρησιμοποιούν φυσικές πρώτες ύλες αλλά με χημική επεξεργασία (πχ. κεραμικά πλακάκια)

Τυπικά βιομηχανικά δάπεδα θεωρούνται:

Στα δάπεδα με αρμούς ανήκουν:

Τα ολόσωμα δάπεδα (χυτά) είναι αυτά που κατασκευάζονται από ρευστό υλικό, το οποίο μετά την επίστρωση στερεοποιείται, όπως είναι για παράδειγμα:

Τέλος υπάρχουν και τα δάπεδα ειδικών χρήσεων, όπως είναι τα υπερυψωμένα, τα πλωτά, τα μεταλλικά και τέλος τα δάπεδα από διαφανή υλικά.

Photo by Tatiana - Browse traditional staircase photos

Μαρμάρινο δάπεδο

Photo by DSA Architects - More Mediterranean entryway ideas

Φυσική πέτρα, κομμένη σε ορθογώνια σχήματα, σε εσωτερικό χώρο

Photo by Elad Gonen - Browse contemporary living room photos

Χυτό δάπεδο

Γνωρίζετε ότι το δάπεδο είναι το δομικό στοιχείο που επιβαρύνεται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο του εσωτερικού χώρου; Ποιά είναι όμως τα βασικά κριτήρια επιλογής του καταλληλότερου δαπέδου;

ΒΑΣΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΑΠΕΔΩΝ

Οι ιδιότητες του υποστρώματος και του φέροντος σκελετού

Πριν ξεκινήσουμε να αναζητούμε τον τύπο και το υλικό του δαπέδου, θα πρέπει πρώτα να εξασφαλίσουμε ότι το κτίριο, από άποψη στατικότητας, είναι κατάλληλο ώστε να "φέρει" το βάρος του δαπέδου. Στις σημερινές κατασκευές, το κριτήριο αυτό πληρείται πάντοτε. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο στις παλαιότερες κατασκευές και ιδίως στα παραδοσιακά κτίσματα, όπου το δάπεδο στηρίζονταν για παράδειγμα σε ξύλινα δοκάρια.

Μερικά υλικά δαπέδων, όπως η πέτρα είναι βαριά ενώ κάποια άλλα, όπως το βινύλιο είναι πολύ ελαφριά. Το δάπεδο, επίσης θα πρέπει να συνεργάζεται με το υπόστρωμα και ιδίως κατά τη συστολή/ διαστολή του.

Το κόστος του δαπέδου

Το κριτήριο αυτό είναι σύνθετο και περιλαμβάνει την αρχική αγορά του υλικού, το κόστος τοποθέτησης, τη διάρκεια ζωής και τέλος το κόστος συντήρησης. Για παράδειγμα, ένα δάπεδο, το οποίο είναι οικονομικό στην αγορά του, μπορεί να προκύψει τελικά ακριβότερο αν η διάρκεια ζωής του είναι μικρή ή απαιτεί συνεχώς συντήρηση και επισκευές.

Στο βιβλίο "Θέματα Οικοδομικής' του Ε.Μ.Π (1999) εντοπίσαμε μια γενική κατάταξη των δαπέδων ανάλογα με το κόστος τους (από το ακριβότερο προς το φθηνότερο) και αφορούν υλικά της ίδιας ποιότητας:

Οι ιδιότητες του δαπέδου

Το δάπεδο πρέπει να προσφέρει ηχοαπορροφητικότητα δηλ. να απορροφά τους παραγόμενους θορύβους (ηχομόνωση από αερόφερτους και χτυπογενείς θορύβους), θερμομόνωση να εμποδίζει δηλ. τη μετάδοση της θερμοκρασίας και μικρή απορροφητικότητα, δηλ. να μην απορροφά τα διάφορα υγρά που ενδεχόμενα χύνονται επάνω του.

Από τα υλικά δαπέδου, μόνο η μοκέτα έχει καλή ηχοαπορροφητικότητα καθώς απορροφά τους ήχους και μεγάλο μέρος των κρότων.

Αντοχή στη φθορά

Ο κάθε χώρος έχει διαφορετικές απαιτήσεις αντοχής. Για παράδειγμα, αν πρόκειται για την επένδυση μιας σκάλας σε ένα δημόσιο κτιρίου, από την οποία θα διέρχονται δεκάδες επισκέπτες καθημερινά, τότε το υλικό που θα επιλεγεί θα πρέπει να έχει μεγάλη αντοχή στις μηχανικές καταπονήσεις. Αντίθετα, αν πρόκειται για ένα δάπεδο στο υπνοδωμάτιο μιας κατοικίας, οι απαιτήσεις αντοχής είναι σαφώς μικρότερες.

Συνεπώς θα πρέπει να συνυπολογίζεται αφενός τη χρήση του χώρου και αφετέρου την αντοχή του δαπέδου στη φθορά, στις μηχανικές καταπονήσεις (βάδισμα ανθρώπων, μετακίνηση και χτυπήματα από διάφορα αντικείμενα κ.λπ.), στις χημικές επιδράσεις των απορρυπαντικών, των οξέων κ.λπ., στο χρόνο και τη φωτιά.

Αντοχή στην υγρασία

Στους υγρούς χώρους καθώς και στα δάπεδα που βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο, τα υλικά του δαπέδου θα πρέπει να έχουν αντοχή στην επίδραση του νερού και της υγρασίας. Η επιλογή του δαπέδου από υλικά αδιαπέραστα από το νερό (πλακάκια, μάρμαρο, βινυλικά δάπεδα) δεν επαρκεί. Ειδική προστασία χρειάζεται στους αρμούς, στα σοβατεπιά και στις βάσεις των ειδών υγιεινής.

Ασφάλεια και ολισθηρότητα

Το δάπεδο, δεν πρέπει να είναι ολισθηρό, είτε σε φυσιολογικές συνθήκες είτε όταν βρέχεται. Βέβαια, το κριτήριο γίνεται ακόμα πιο ισχυρό, όταν πρόκειται για υγρούς χώρους (πχ. Στο μπάνιο) ή για το χώρο γύρω από την πισίνα.

Η ολισθηρότητα του δαπέδου εξαρτάται από τα εξής στοιχεία:

Δυνατότητα ένταξης ηλεκτρολογικών/ μηχανολογικών εγκαταστάσεων

Αν σκοπεύετε να τοποθετήσετε ενδοδαπέδια θέρμανση τότε το δάπεδο πρέπει να υποστηρίζει αυτού του είδους την εγκατάσταση. Το ίδιο ισχύει και για πολλούς γραφειακούς χώρους, όπου κάτω από το δάπεδο θα πρέπει να διέρχονται τα κανάλια των καλωδίων.

Αισθητική

Το κριτήριο της αισθητικής πρέπει πάντα να συνυπολογίζεται μαζί με τα υπόλοιπα κριτήρια και ποτέ δεν πρέπει να αποτελεί το βασικό κριτήριο επιλογής δαπέδου. Δεν έχει νόημα για παράδειγμα, να τοποθετήσουμε ένα όμορφο αλλά ευαίσθητο δάπεδο σε ένα χώρο από τον οποίο διέρχονται πολλά άτομα καθώς το δάπεδο σύντομα θα χαλάσει.

Τα τελευταία χρόνια, στο σχεδιασμό του εσωτερικού χώρου παρατηρούμε αντικατάσταση της παραδοσιακής μορφής τοιχοποιίας (από τούβλα) με τη χρήση ελαφρύτερων τοίχων, μικρότερου πάχους και βάρους.

Πρόκειται για τους τοίχους από γυψοσανίδες. Η μέθοδος δόμησης με γυψοσανίδες συχνά ονομάζεται ξηρή δόμηση.

Το 1894 ο Αμερικανός Augustin Sacket δημιούργησε ένα νέο υλικό δόμησης χρησιμοποιώντας ορυκτό γύψο και κετσέ από χαρτί, που εξελίχθηκε στο πλέον σύγχρονο υλικό δόμησης. Σήμερα, οι γυψοσανίδες ή γυψόπλακες κατασκευάζονται με ορυκτό γύψο (ο οποίος ανακατεύεται με φυτικές ίνες ή πριονίδια ξύλου και νερό) και επενδύεται και από τις δύο πλευρές με πεπιεσμένο χαρτί.

Photo by Elad Gonen - Search contemporary dining room pictures

Με τη χρήση γυψοδανίδων, μπορούν να δημιουργηθούν εσοχές στους τοίχους και να τοποθετηθεί κρυφός φωτισμός (πίσω από τις γυψοσανίδες)

Οι γυψοσανίδες προσφέρουν γρήγορη, καθαρή και οικονομική δόμηση, φιλική στο χρήστη. Είναι υλικό πυράντοχο και μη αναφλέξιμο και μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε για πυροπροστατευτικά χωρίσματα, επενδύσεις τοίχων, προστατευτικές επενδύσεις μεταλλικών δομικών στοιχείων κλπ.

Οι τοίχοι από γυψοσανίδα έχουν περιορισμένο βάρος και δεν επιβαρύνουν το σκελετό των κτιρίων ιδιαίτερα στις ανακαινίσεις. Έχουν καλές μηχανικές αντοχές, που μπορούν να βελτιωθούν περισσότερο με ίνες, πλέγματα ινών ή ειδικά τεμάχια για την προστασία ακμών, γωνιών, κτλ.

Τα ελαφρά αυτά χωρίσματα, χρειάζονται ένα σκελετό (από μέταλλο ή ξύλο) πάνω στον οποίο να στερεωθούν οι γυψοσανίδες. Η τελική κατασκευή έχει μικρό πάχος και έτσι προσφέρεται περισσότερος ωφέλιμος χώρος στο εσωτερικό των κτιρίων.

Photo by Archipelago Hawaii Luxury Home Designs - Browse contemporary kitchen photos

Με γυψοσανίδες μπορούν να δημιουργηθούν σύνθετες κατασκευές με εσοχές και ράφια.

Στο ενδιάμεσο κενό (δηλαδή μεταξύ δύο γυψοσδανίδων) μπορούν να τοποθετηθούν κατάλληλα υλικά προσφέροντας θερμομόνωση, ηχομόνωση και πυροπροστασία. Εκεί ενσωματώνονται όλες οι μηχανολογικές, ηλεκτρολογικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις.

Οι επιφάνειες των τοίχων δε χρειάζονται σοβάτισμα και μπορούμε να τοποθετήσουμε πλακίδια, να βάψουμε, να επενδύσουμε με ταπετσαρία ή άλλα διακοσμητικά υλικά. Ακριβώς, επειδή ο τοίχος δεν χρειάζεται σοβάτισμα, το κτίσιμό του, είναι πολύ γρηγορότερο απο το κτίσιμο με τούβλα.

Οι γυψοσανίδες κόβονται εύκολα με κοινό κοπίδι ή ξυλοπρίονο, ανάλογα με το πάχος των σανίδων και οι οπές ανοίγονται με κυκλικό κοπίδι ή τρυπάνι. Οι γυψοσανίδες είναι ευπαθείς στην υγρασία, και για αυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε υγρούς χώρους, όπως για παράδειγμα στο χώρο του μπάνιου. Στην περίπτωση αυτή, επιλέγεται η τσιμεντοσανίδα.

Τα υαλότουβλα αποτελούν ένα υλικό τοιχοποιίας με πολλά πλεονεκτήματα και μπορούν να αντικαταστήσουν τα κοινά τούβλα.

Βέβαια, λόγω των μοναδικών ιδιοτήτων τους, όπως για παράδειγμα της φωτοδιαπερατότητας, έχουν πολύ περισσότερες εφαρμογές από τα κοινά τούβλα, τόσο στον εξωτερικό όσο και στον εσωτερικό χώρο.

Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι περιορίζουν την θέαση μεταξύ δύο χώρων, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπουν σε μεγάλο μέρος του φυσικού φωτός να διέρχεται μέσα από αυτά. Ακριβώς επειδή η μάζα τους είναι γυάλινη, τα υαλότουβλα μπορεί να είναι διαφανή, έγχρωμα, με αμμοβολή, με συνθέσεις fusing, χειροποίητα αλλά και να δημιουργούν μια ολόκληρη παράσταση.

Τα υαλότουβλα σπάνια είναι συμπαγή, καθώς στο εσωτερικό τους υπάρχει κενό αέρα. Το τυπικό τους σχήμα είναι αυτό του ορθογώνιου παραλληλεπιπέδου και η συνηθέστερη διάσταση 19Χ19Χ7εκ.

Συνήθως, τα υαλότουβλα τοποθετούνται έτσι ώστε να παραμένουν σε σταθερή θέση. Παρόλα αυτά υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας παραθύρου (με ανάκλιση) με 1,2 ή 4 υαλότουβλα.

Εκτός από τα κοινά υαλότουβλα, υπάρχουν και τα καμπύλα, τα γωνιακά (90 μοιρών) και τα τερματικά. Τα τερματικά υαλότουβλα χρησιμοποιούνται στην άκρη του τοίχου όταν αυτή πρέπει να είναι ελεύθερη μέσα στο χώρο.

Photo by House + House Architects - Browse southwestern bathroom ideas

Διαχωριστικός τοίχος απο υαλότουβλα που δημιουργεί μια προστατευμένη περιοχή γύρω από το χώρο του ντούζ. Η μία άκρη του τοίχου είναι ελευθερη και έτσι χρησιμοποιήθηκαν τερματικά υαλότουβλα.

Τα βασικότερα πλεονεκτήματα των υαλότουβλων είναι:

Συνήθως τα υαλότουβλα αντικαθιστούν τα παράθυρα, ειδικά σε πλευρές κτιρίων όπου απαγορεύεται το άνοιγμα τυπικών παραθύρων. Όταν, για παράδειγμα, η πλευρά ενός κτιρίου συνορεύει με άλλο οικόπεδο τότε στην πλευρά αυτή απαγορεύεται η δημιουργία παραθύρων, μπαλκονιών, κλπ. Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να αντικατασταθεί ένα τμήμα της τουβλοδομής από υαλότουβλα.

https://topothetisisplakidionattiki.gr/el/topothetisis-plakidion-petras-plakes-marmara-galatsi-attiki-Fotografies#&gid=1&pid=17

Ένας ολόκληρος τοίχος στο μπάνιο κτίστηκε με υαλότουβλα. Τα υαλότουβλα εμποδίζουν τη θέα απο έξω προς τα μέσα, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπουν στο φυσικό φώς να εισέρχεται στο χώρο.

https://www.houzz.co.nz/photos/whelan-funston-phvw-vp~103419

Πολύ συνηθισμένη εφαρμογή, βρίσκουν τα υαλότουβλα, στις κουζίνες και ειδικά όταν απαγορεύεται η δημιουργία ανοιγμάτων για πολεοδομικούς λόγους.

Με τα υαλότουβλα, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε φέροντες τοίχους. Δηλαδή τα υαλότουβλα, δεν μπορούν να στηρίζουν για παράδειγμα την στέγη, ή ένα βατό πατάρι.

Ανάμεσα στα υαλότουβλα, δημιουργείται πάντα αρμός (5mm- 10mm). Το υλικό του αρμού πρέπει να είναι ελαστικό και ανθεκτικό στην υγρασία. Επειδή ο τοίχος από υαλότουβλα δεν σοβατίζεται, θα πρέπει οι οριζόντιοι και κάθετοι αρμοί να έχουν ίδιο πάχος. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται σταυροί αρμολόγησης, οι οποίοι μετά το τέλος της κατασκευής δεν αφαιρούνται.

Τέλος εκτός από τα υαλότουβλα, υπάρχουν και οι υαλόπλακες, που τοποθετούνται σε τμήματα δαπέδων, προκειμένου να επιτρέπουν στο φυσικό φώς να εισέρχεται σε σκοτεινούς υπόγειους χώρους. Οι υαλόπλακες είναι ανθεκτικές στην πίεση αλλά και στις καιρικές συνθήκες.

http://www.flickr.com/photos/shanegorski/2432292643

Τα στέγαστρα χρησιμοποιούνται για τον σκιασμό και την προστασία από τις καιρικές συνθήκες. Συνήθως τοποθετούνται πάνω απο τις εισόδους των κατοικιών, πάνω απο τους εξώστες, τα παράθυρα, τα κλιματιστικά μηχανήματα, κλπ.

Τα συνήθη υλικά κατασκευής:

Τα στέγαστρα αποτελούνται συνήθως από ένα σκελετό (ξύλινο, σιδερένιο, αλουμινίου, από μπετόν, κλπ) και από το υλικό επικάλυψης (ύφασμα, plexiglass, πλαστικό, πολυκαρβονικά φύλλα, μεταλλικά φύλλα, κεραμίδια, κλπ).

Τύποι στεγάστρων

Τα στέγαστρα διακρίνονται σε σταθερά και σε κινητά. Μάλιστα, υπάρχουν κινητά στέγαστρα που ανοιγοκλείνουν κατά βούληση, όπως τα περσιδωτά στέγαστρα αλλά και οι γνωστές τέντες. Επίσης τα στέγαστρα διακρίνονται ανάλογα με τον τρόπο στήριξης τους, σε αναρτημένα, πακτωμένα σε κάθετο τοίχο και σε αυτοφερόμενα.

Ορισμένα στέγαστρα έχουν επιπλέον δυνατότητες όπως:

Τι πρέπει να προσέχουμε πριν την κατασκευή του στέγαστρου

Το βινύλιο είναι ένα συνθετικό υλικό, που ανήκει στην κατηγορία των πλαστικών. Ως υλικό επίστρωσης δαπέδων, χρησιμοποιείται κυρίως με τη μορφή πλακιδίων.

Τα βασικά πλεονεκτήματα των βινυλικών πλακιδίων είναι:

Επειδή, το υλικό αυτό έχει χαμηλό κόστος και μεγάλη αντοχή στις καταπονήσεις, προτιμάται κυρίως για την επίστρωση εκείνων των δαπέδων που παραλαμβάνουν μεγάλη κυκλοφορία, όπως τα δάπεδα των εμπορικών καταστήματων, των θεάτρων, των νοσοκομείων, των γραφείων, κλπ. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται συχνά και στις κατοικίες.

Photo by W. David Seidel, AIA - Architect - Search farmhouse kitchen design ideas

Καθώς, τα βινυλικά πλακάκια είναι συνθετικά υλικά, μπορούν να παραχθούν σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και μοτίβων ή μπορούν να "μιμηθούν" διάφορα φυσικά υλικά, όπως το ξύλο, το μάρμαρο, το μωσαϊκό, κα.

http://www.gerflor.com/

Το πάχος των βινυλικών πλακιδίων είναι μικρό ενω η τοποθέτησή τους είναι απλή και δεν απαιτεί εξειδικευμένο συνεργείο. Για να τοποθετηθούν στο δάπεδο, θα πρέπει απλά να κολληθούν (με ειδική κόλλα) πάνω σε ένα σταθερό και ομαλό υπόστρωμα.

Παρόλο όμως, που τα βινυλικά πλακίδια είναι οικονομικά και πρακτικά, εντούτοις έχουν δεχθεί κριτική στο ζήτημα της οικολογικότητας τους, καθώς θεωρουνται ότι παράγουν επικίνδυνα αέρια (πχ. διοξίνες) σε περίπτωση πυρκαγιάς.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η ολοένα και μεγαλύτερη αντικατάσταση των παραδοσιακών μορφών τοιχοποιίας (όπως η οπτοπλινθοδομή) από τη χρήση ελαφρύτερων τοίχων μικρού πάχους και μεγάλων μονωτικών ιδιοτήτων.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ελαφριάς και μικρού πάχους εσωτερικής τοιχοποιίας είναι οι γυψοσανίδες, που στηρίζονται σε μεταλλικό ή ξύλινο σκελετό. Οι τοίχοι από γυψοσανίδα σε μεταλλικό σκελετό έχουν περιορισμένο βάρος και δεν επιβαρύνουν τον φέρων οργανισμό του κτιρίου, ενώ προσφέρουν γρήγορη, καθαρή και οικονομική δόμηση. Έτσι αποτελούν την πλεονεκτικότερη επιλογή στην περίπτωση των ανακαινίσεων. Επιπλέον το μικρό πάχος τους προφέρει περισσότερο ωφέλιμο χώρο στα κτίρια. Η κατασκευή ενός τέτοιου τοίχου είναι μεν απλή αλλά πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο συνεργείο.

Διαδικασία Κατασκευής τοίχου από γυψοσανίδες

Βήμα 1

Αρχικά χαράσσεται το ίχνος του τοίχου στο δάπεδο, στους τοίχους και στην οροφή. Στη συνέχεια, τοποθετούνται στο δάπεδο και στην οροφή οι μεταλλικοί οδηγοί.

Βήμα 2

Τοποθετούνται οι ορθοστάτες. Η απόσταση των κατακόρυφων ορθοστατών είναι ανάλογη με το μέγεθος των τεμαχίων των γυψοσανίδων. Συνήθως η απόσταση δεν ξεπερνάει τα 60 εκ. Στο στάδιο αυτό γίνεται η πρόβλεψη για την τοποθέτηση πόρτας ή παραθύρου.

Βήμα 3:

Κόβονται οι γυψοσανίδες περίπου 1-2 εκατοστά μικρότερες από την επιφάνεια που πρέπει να καλύψουν. Σημειώνεται, ότι η κοπή γίνεται πολύ εύκολα επιτόπου με ένα κοπίδι. Τοποθετούνται τα τεμάχια πάνω στον σκελετό και στερεώνονται με ειδικές βίδες.

Στο ενδιάμεσο κενό, δηάδη ανάμεσα απο τον σκελετό, μπορούν να τοποθετηθούν κατάλληλα υλικά που προσφέρουν θερμομόνωση, ηχομόνωση και πυροπροστασία. Εκεί, μπορούν να ενσωματωθούν και όλες οι μηχανολογικές, ηλεκτρολογικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις.

Βήμα 4

Οι αρμοί καλύπτονται με γυψόστοκο και στη συνέχεια καλύπτονται με χάρτινη κολλητική ταινία. Η επιφάνεια δεν χρειάζεται στοκάρισμα και μπορεί να βαφεί ή να επικαλυφθεί με πλακάκια, ταπετσαρία, διακοσμητικά τούβλα, κλπ.

Πηγή εικόνων: www.decobook.gr (επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση με αναγραφή της πηγής)

Μια δημοφιλής επιλογή στα δάπεδα του καθιστικού, της κουζίνας, του μπάνιου, του εξωτερικού χώρου.

Η παραγωγή και η τοποθέτηση πλακιδίων από άργιλο(κεραμικά) ξεκινά από το 6000 π. Χ (εποχή Ραμσή στην Αίγυπτο).

Κατά τον 19ο αιώνα με την ανάπτυξη της βιομηχανίας άρχισε η παραγωγή μεγάλης ποικιλίας πλακιδίων με χρήση λευκής μάζας πορσελάνης.

Σήμερα αποτελούν το πιο διαδεδομένο υλικό για δάπεδα και επενδύσεις τοίχων.

Ποικιλίες πλακιδίων

Απλά πλακίδια γυαλιστερά ή ματ σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων

Πλακίδια με απεικονίσεις (σχέδια με το χέρι ή με διάφορες εκτυπώσεις που ολοκληρώνονται με ομάδες πλακιδίων, από καλλιτέχνες και αποτελούν ουσιαστικά έργα διακοσμητικής τέχνης)

Πλακίδια ειδικών χρήσεων (ανθεκτικά στη θερμότητα για τζάκια και φούρνους, για πολύ χαμηλές θερμοκρασίες)

Σε απομιμήσεις φυσικών λίθων, γρανίτη, αντιολισθηρά

Πλακίδια πολύ μικρών διαστάσεων (ψηφίδες από κεραμικό υλικό πορσελάνης)

Κατηγορίες πλακιδίων

Ανάλογα με το φινίρισμα τους

Ανυάλωτα: χωρίς σμάλτο στην επιφάνειά τους, με αυξημένη αντοχή στην καταπόνηση και τις χαμηλές θερμοκρασίες, με μικρό δείκτη απορροφητικότητας και υψηλή αντιολισθηρότητα. Είναι κατάλληλα για εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους υψηλής κυκλοφορίας

Υαλωμένα: επισμαλτωμένα, αδιάβροχα, σε γυαλιστερό, σατινέ ή ματ φινίρισμα της επιφάνειας τους

Ανάλογα με το ψήσιμο τους

Μονόπυρα (monocottura): έχουν βάση (μπισκότο) από άργιλο ή λευκή πορσελάνη και τελείωμα (σμάλτωση), τα οποία είναι ψημένα μαζί. Στην πίσω επιφάνεια φέρουν χαραγμένα τετράγωνα και μ’ αυτό τον τρόπο διακρίνονται από τα δίπυρα

Δίπυρα (bicottura): ψήνονται δύο φορές (μία το μπισκότο, πάντα αργιλικό και μία με το σμάλτο). Είναι μειωμένης αντοχής και ακατάλληλα για εξωτερικούς χώρους και χώρους μεγάλης κυκλοφορίας

Gres: έχουν βάση από πορσελάνη χωρίς σμάλτο, είναι μεγάλης αντοχής και είναι κατάλληλα για εξωτερικούς χώρους, πισίνες κ.λ.π)

Gres porcelanato: είναι τα λεγόμενα γρανιτοπλακακια υψηλής αντοχής

Κlinker: αποτελούνται από ενιαία μάζα λευκής πορσελάνης με επίστρωση χρώματος και ειδική υάλωση. Είναι αδιάβροχα, ανθεκτικά στα οξέα και τους ρύπους με μεγάλη μηχανική αντοχή. Κατάλληλα για εξωτερικούς χώρους με μεγάλη κυκλοφορία, για θερμοκρασιακές μεταβολές, κολυμβητήρια εξωτερικών χώρων κ.λ.π)

Cotto: κατασκευάζονται από αργιλοειδή μάζα σε χρώμα κεραμιδιού και ψήνονται σε ειδικά καλούπια. Είναι ανυάλωτα και κατάλληλα για εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους

Ποιότητες πλακιδίων

κατηγορία I (GROUP I): ελαφριάς καταπόνησης, μόνο σε τοίχους εσωτερικών χώρων

κατηγορία II (GROUP II): ελαφριάς καταπόνησης, σε εσωτερικούς τοίχους και δάπεδα λουτρών

κατηγορία III (GROUP III): μέτριας καταπόνησης σε εσωτερικούς χώρους μέτριας κυκλοφορίας

κατηγορία IV (GROUP IV): βαριάς καταπόνησης σε καταστήματα, τράπεζες, αεροδρόμια, σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους έντονης κυκλοφορίας

κατηγορία V (GROUP V): βαριάς και πολύ βαριάς καταπόνησης σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους υψηλής κυκλοφορίας με αυξημένη αντοχή στην απότριψη

Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορες διαλογές Α΄, Β΄, εμπορική, αλλά μόνο η Α΄ διαλογή είναι χωρίς ατέλειες

Κριτήρια επιλογής

Η αισθητική τους (μέγεθος, σχέδιο, χρώμα) βασικά, αλλά και

Η κατηγορία τους, ανάλογα με το χώρο και τη χρήση

Η διαλογή τους (Α΄, Β΄, εμπορική κλπ.)

Η τελική επιφάνεια (λεία ή αδρή, υαλωμένη ή όχι, αντιολισθηρή ή όχι)

Η Αντοχή τους σε χημική προσβολή (ανθεκτικά στα απορρυπαντικά)

Πλεονεκτήματα των πλακιδίων

Μεγάλη ποικιλία μεγεθών, χρωμάτων, υφών

Πολύ καλά τεχνικά χαρακτηριστικά

Εύκολη συντήρηση

Υψηλή υγιεινή

Μεγάλη αντοχή στο χρόνο

Τελικά η επιλογή είναι δική σας!

Πηγή φωτό