Έργο για δύο μονοκατοικίες στο Vandorno, στους πρόποδες των Άλπεων του Biellese (Piedmont, Ιταλία). Η σχέση ανάμεσα στην Αρχιτεκτονική και τη Φύση είναι σαν μια αβέβαιη και δυναμική ισορροπία. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο όταν το αντικείμενο της αρχιτεκτονικής βρίσκεται στην πατρίδα του αρχιτέκτονα.

ΔΙΘΕΣΙΟΣ ΚΑΝΑΠΕΣ: τυπικές διαστάσεις

ΤΡΙΘΕΣΙΟΣ ΚΑΝΑΠΕΣ: τυπικές διαστάσεις

Ο καναπές απαιτεί ελεύθερο χώρο μπροστά του περίπου 25 εκ., προκειμένου οι χρήστες να κάθονται με άνεση και να κινούν ελεύθερα τα πόδια τους.

Στις συνολικές διαστάσεις του καναπέ συμπεριλαμβάνονται τα μπράτσα και η πλάτη. Το πλάτος των μπράτσων και της πλάτης διαφέρει ανάλογα με το συγκεκριμένο σχέδιο του καναπέ.

Η πρώτη δημιουργία του στούντιο Toton κατασκευασμένη από την Borella Design, που παρουσιάστηκε μεταξύ των νέων έργων design κατά τη διάρκεια της έκθεσης MAISON & OBJET τον Ιανουάριο 2013, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι.

"Πώς θα θέλατε τη μπριζόλα σας;" “Διακοσμημένη"

Η συλλογή Dressed, που σχεδιάστηκε από τον παγκοσμίου φήμης σχεδιαστή Marcel Wanders για την ιταλική εταιρεία Alessi, αποτελεί ένα εντελώς νέο τρόπο μαγειρέματος και σερβιρίσματος με στυλ.

Οι Miró Rivera Architects με έδρα το Austin του Τέξας είναι οι σχεδιαστές των κτιρίων αναφοράς στο Circuit of the Americas, που κατασκευάστηκε με σκοπό την εξυπηρέτηση των εγκαταστάσεων της Formula 1 Grand Prix ™ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα αρχιτεκτονικά στοιχεία αυτής της νέας παγκόσμιας κλάσης εγκατάστασης μηχανοκίνητου αθλητισμού και χώρου ψυχαγωγίας περιλαμβάνουν τη Μεγάλη Πλατεία, το 6.500 θέσεων Αμφιθέατρο του Πύργου, την Κεντρική Εξέδρα, τον Πύργο Παρατήρησης ύψους 76,5μ, κτίρια έκδοσης εισιτηρίων, περίπτερα εξυπηρετήσεων και δύο γέφυρες πάνω στην πίστα. Ως σχεδιαστές των βασικών δημόσιων χώρων και των κτιρίων γύρω από την πίστα μήκους 5.472 χλμ., οι Miró Rivera Architects υπέγραψαν την αισθητική και την ανάπλαση του χώρου.

Η Fortuny είναι μια ιστορική εταιρεία υφασμάτων επιπλώσεων, που ξεκίνησε το 1921 στη Βενετία, στα ερείπια ενός παλιού μοναστηριού στο νησί Giudecca. Ιδρύθηκε από τον Mariano Fortuny y Madrazo, ζωγράφο, σκηνογράφο, φωτογράφο, συλλέκτη και ιδιαίτερα σχεδιαστή ρούχων που έγιναν ακρογωνιαίοι λίθοι στην ιστορία της μόδας, όπως το φόρεμα Delphos (εμπνευσμένο από τον Ηνίοχο των Δελφών) ή το κασκόλ της Κνωσού (με γεωμετρικά και ασύμμετρα μοτίβα εμπνευσμένα από την Κνωσό).

Το καθιστικό είναι ο χώρος στον οποίο χαλαρώνουμε, υποδεχόμαστε φίλους, συζητάμε, διαβάζουμε, ψυχαγωγούμαστε κτλ ενώ συνήθως αποτελεί και τον πιο εμφανή χώρο σε μια κατοικία.

Ο καναπές είναι ένα έπιπλο που΄έχει μεγάλες διαστάσεις και έτσι πριν αποφασίσουμε τη διάταξη και τη διακόσμηση του καθιστικού θα πρέπει να πρώτα να απαντήσουμε στο ερώτημα "Που θα τοποθετηθεί ο καναπές". Ωστόσο, για να δημιουργήσουμε ένα φιλόξενο και άνετο καθιστικό δεν αρκεί μόνο να αποφασίσουμε πού θα τοποθετήσουμε τον καναπέ, αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε μια σειρά ζητημάτων όπως τη διάταξη του καθιστικού. Με απλά λόγια, θα πρέπει να αποφασίσουμε αν οι καναπέδες και οι πολυθρόνες θα δημιουργούν γωνία (σχήμα Γ), αν θα τοποθετηθούν ο ένας απέναντι από τον άλλον, αν θα σχηματίζουν Π, κ.α

Τι διαστάσεις έχουν οι καναπέδες:

Τα περισσότερα έπιπλα κατασκευάζονται σε τυπικές διαστάσεις. Έτσι, παρόλο που υπάρχουν καναπέδες σε διάφορα στυλ, χρώματα, υφάσματα, σχήματα κτλ, οι περισσότεροι έχουν περίπου τις ίδιες διαστάσεις. Ωστόσο, υπάρχουν μικροδιαφορές και έτσι πριν προβείτε σε οποιαδήποτε αγορά θα πρέπει πάντα να εξακριβώνετε ότι ο καναπές που σκοπεύετε να αγοράσετε χωράει στο καθιστικό σας.

Η διάταξη των επίπλων είναι για κάθε χώρο διαφορετική και ο κάθε χώρος πρέπει να μελετηθεί διαφορετικά. Συνήθως ξεκινάμε από τα μεγάλα έπιπλα και στη συνέχεια αποφασίζουμε για τα μικρότερα, όπως είναι τα καθίσματα, τα τραπεζάκια κτλ. Ανεξάρτητα, από τη διάταξη οι καναπέδες πρέπει να βρίσκονται σε τέτοια απόσταση που να διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ των χρηστών. Το ίδιο ισχύει και για τα τραπεζάκια που πρέπει να είναι προσβάσιμα από όλους τους χρήστες.

Τραπεζάκια μπορούν να τοποθετηθούν τόσο στις άκρες των καναπέδων όσο και στο κέντρο.

ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ ΣΕ ΣΧΗΜΑ Γ: Οι πιο τυπικές περιπτώσεις

1) Καναπές-γωνία: Ο καναπές-γωνία είναι συνήθως ένα έπιπλο που αποτελείται από πολλά τμήματα. Ανάλογα, με τα τμήματα που θα επιλεγούν επιτυγχάνονται και διαφορετικοί συνδυασμοί. Επιπλεόν, μπορείτε να επιλέξετε αν οι άκρες θα έχουν μπράτσα, αν η κορυφή της γωνίας θα είναι ορθογώνια ή κυκλική, αν θα συμπεριλάβετε υποπόδια, κ.α. Το πλεονέκτημα της διάταξης αυτής είναι η άνεση και η ευρυχωρία. Παρόλα αυτά, οι καναπέδες-γωνία είναι συνήθως ογκώδεις και καταλαμβάνουν πολύ χώρο.

2) Γωνία με τριθέσιο καναπέ και διθέσιο: Μια συνηθισμένη περίπτωση είναι η δημιουργία γωνίας με έναν τριθέσιο και με ένα διθέσιο καναπέ. Οι καναπέδες μπορούν να έχουν το ίδιο στύλ ή να είναι διαφορετικοί. Η κορυφή της γωνίας παραμένει κενή και έτσι μπορεί να τοποθετηθεί ένα τραπεζάκι ή ένα φωτιστικό. Το πλεονέκτημα αυτής της διάταξης είναι η ευελιξία καθώς οι καναπέδες μπορούν να τοποθετηθούν και με άλλους τρόπους για παράδειγμα ο ένας απέναντι από τον άλλον ή να σχηματίζουν αμβλεία γωνία.

3) Γωνία με δύο τριθέσιους καναπέδες: Η διάταξη αυτή απαιτεί αρκετό χώρο. Επίσης, οι καναπέδες μπορούν να είναι ίδιοι ή διαφορετικοί. Το πλεονέκτημα της επιλογής αυτής είναι ότι μπορούν να ξαπλώσουν δύο άτομα.

4) Γωνία με έναν καναπέ και ένα ανάκλιντρο (chaise longue): Το ανάκλιντρο είναι ένα ενδιαφέρον έπιπλο που όμως δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο. Μπορεί να έχει τις διαστάσεις ενός καναπέ (συνήθως διθέσιου) ωστόσο σαν σχήμα μοιάζει με μακριά καρέκλα. Όσον αφορά στο στύλ, υπάρχουν κλασικά αλλά και μοντέρνα ανάκλιντρα.

5) Γωνία με έναν τριθέσιο καναπέ και δύο πολυθρόνες: Η διάταξη αυτή είναι ευκοϊκή όταν το καθιστικό χρησιμοποιείται από ένα άτομο και όταν δεν υπάρχει αρκετός χώρος ώστε να τοποθετηθούν δύο καναπέδες.

6) Γωνία με ένα διθέσιο καναπέ και μια πολυθρόνα: Η διάταξη αυτή είναι κατάλληλη για μικρά διαμερίσματα ή για την οργάνωση ενός βοηθητικού καθιστικού.

7) Γωνία με δύο ανάκλιντρα: Η δημιουργία μιας γωνίας στο καθιστικό με δύο ανάκλιντρα δεν αποτελεί μια συνηθισμένη επιλογή. Ωστόσο είναι κατάλληλη για ανθρώπους που που τους αρέσει να διαβάζουν, να ακούν μουσική και ταυτόχρονα να κάθονται άνετα. Άλλωστε το ανάκλιντρο δεν είναι ούτε καναπές αλλά ούτε και καρεκλα, παρά κάτι ενδιάμεσο.

Οι μπανιέρες κατασκευάζονται από διάφορα υλικά και όπως είναι φυσικό το κάθε υλικό έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά. Τα πιο γνωστά υλικά κατασκευής είναι: Το ακρυλικό, το fiberglass, o επισμαλτωμένος χάλυβας και το μαντέμι

Το ακρυλικό:

Προκειται για ένα συνθετικό υλικό, που μπορεί να χυτευτεί σε οποιοδήποτε σχήμα και μέγεθος μπανιέρας. Το χρώμα ενσωματώνεται σε όλο το υλικό (και όχι μόνο στην επιφάνεια όπως στην περίπτωση του fiberglass) και έτσι δε χάνει τη λάμψη του αλλά ούτε δημιουργούνται γρατζουνιές στην επιφάνεια.

Το Fiberglass:

Είναι οικονομικό και ελαφρύ υλικό ενώ η τελική επιφάνεια μπορεί να έχει πολλά χρώματα. Μορφοποιείται εύκολα και έτσι μπορούν να κατασκευαστούν θέσεις για το σαπούνι, ράφια για το σαμπουάν, καθίσματα, κτλ. Το μειονέκτημα του υλικού είναι ότι μπορούν να σχηματιστούν γρατζουνιές στην επιφάνεια και σταδιακά να χάσει τη λαμπρότητα το χρώμα.

Ο εμαγιέ χάλυβας

Κατασκευάζεται από φύλλα χάλυβα με επιφανειακή επισμάλτωση (απαιτείται ψήσιμο του σμάλτου). Η στρώση του σμάλτου είναι συνήθως λεπτή και συνεπώς ευαίσθητη στις φθορές.

Ο χυτοσίδηρος (μαντέμι)

Είναι το πιο ανθεκτικό υλικό για μπανιέρες. Ο σίδηρος χυτεύεται στο σχήμα της μπανιέρας και στη συνέχεια καλύπτεται με σμάλτο (απαιτείται ψήσιμο του σμάλτου). Η στρώση του σμάλτου είναι ανθεκτική στις γρατζουνιές και στους λεκέδες και διατηρεί ζωντανό το χρώμα. Παρά το πλεονεκτημα της ανθεκτικότητας το μαντέμι είναι πολύ βαρύ. Σε μερικές περιπτώσεις απαιτείται έλεγχος ή και ενίσχυση του δαπέδου προκειμένου να δεχτεί μαντεμένια μπανιέρα.

Πλεόν, το μαντέμι χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για την κατασκευή μπανιερών περίοπτου τύπου (freestanding tubs) που τοποθετούνται κεντρικά και όχι σε επαφή με τοίχο και έχουν εντυπωσιακές βάσεις (πόδια). Η επισμαλτωμένη επιφάνεια μπορεί να ξανασμαλτωθεί αλλά η διαδικασία δεν μπορεί να γίνει από ερασιτέχνη. Επιπλεόν, η επισκευή δε θα έχει την ίδια διάρκεια στο χρόνο όσο η αρχική στρώση σμάλτου.

Οι νιπτήρες μπάνιου διακρίνονται ανάλογα με τον τρόπο εγκατάστασης τους και στήριξης είτε στο τοίχο, είτε σε βάση, είτε σε πάγκο. Οι βασικοί τύποι είναι οι παρακάτω:

Νιπτήρας αναρτημένος στον τοίχο.

Ο νιπτήρας στερεώνεται απευθείας στον τοίχο με βίδες. Ο τύπος αυτός είναι κατάλληλος για μικρά μπάνια καθώς καταλαμβάνει λίγο χώρο και καθόλου δάπεδο. Το βασικό μειονέκτημα είναι οι ορατές υδραυλικές συνδέσεις του νερού και της αποχέτευσης. Ωστόσο σε περίπτωση βλάβης η πρόσβαση για επιδιόρθωση είναι πολύ εύκολη.

Νιπτήρας με βάση (κολώνα)

Ο τύπος αυτός αποτελεί υποκατηγορία της προηγούμενης κατηγορίας, προκειται δηλαδή για αναρτημένο νιπτήρα, καθώς η κολώνα έχει μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα και δεν προσφέρει πραγματική στήριξη. Ο ρόλος της βάσης είναι για να κρύβει τις υδραυλικές συνδέσεις του νερού και της αποχέτευσης. Το μειονέκτημα αυτού του τύπου είναι ότι δεν προσφέρει καθόλου αποθηκευτικό χώρο κάτω από το νιπτήρα.

Νιπτήρας κονσόλα

Πρόκειται για νιπτήρα που η μία πλευρά στηρίζεται στον τοίχο και η άλλη σε δύο πόδια (μεταλλικά, ξύλινα, κτλ). Συχνά, μια κατακόρυφη ποδιά κρύβει τις υδραυλικές συνδέσεις. Υπάρχει περίπτωση, η κονσόλα να περιλαμβάνει και ράφι, προσφέροντας αποθηκευτικό χώρο για τοποθέτηση καλαθιού ή συρταριού.

Χωνευτός νιπτήρας (ένθετος)

Για την τοποθέτησή του ένθετου νιπτήρα σχηματίζεται μια τρύπα στον πάγκο του επίπλου, μέσα στην οποία τοποθετείται ο νιπτήρας. Αν ο νιπτήρας είναι βαρύς τότε δεν χρειάζονται σύνδεσμοι καθώς το βάρος αρκεί για να παραμένει σταθερός στη θέση του. Σε αντίθετη περίπτωση ο νιπτήρας στερεώνεται με κλιπς κάτω από τον πάγκο. Το χείλος του νιπτήρα προεξέχει από το περίγραμμα της τρύπας.

Ολόσωμος νιπτήρας με πάγκο (μονολιθική κατασκευή)

Ο νιπτήρας αυτός, κατασκευάζεται συνήθως από συνθετικά υλικά, όπως ακρυλικό, corian, κτλ. Ο πάγκος και ο νιπτήρας αποτελούν μια ολόσωμη κατασκευή χωρίς ενώσεις. Το πλεονέκτημά του τύπου αυτού είναι ότι καθαρίζεται εύκολα ενώ μειώνονται τα σημεία διαρροών (για παράδειγμα μεταξύ πάγκου και νιπτήρα)

Υποκαθήμενος νιπτήρας

Οι νιπτήρες αυτοί τοποθετούνται κάτω από τον πάγκο και στερεώνονται με κλιπς. Ο πάγκος έχει οπή, μικρότερη από το περίγραμμα του νιπτήρα έτσι ώστε να υπάρχει αλληλοεπικάλυψη.

Επικαθήμενοι νιπτήρες.

Τοποθετούνται πάνω σε πάγκο. Στον πάγκο χρειάζεται να δημιουργηθούν δύο μόνο τρύπες, μία για το σιφώνι και μία για τη βρύση. Ωστόσο η βρύση μπορεί να τοποθετηθεί και στον τοίχο. Οι νιπτήρες αυτοί είναι συνήθως και οι πιο εντυπωσιακοί καθώς η θέση τους είναι περίοπτη.