Ένα ιδιαίτερο μορφολογικό και λειτουργικό στοιχείο του χώρου, η σκάλα συμμετέχει καθοριστικά στην οργάνωση του χώρου λειτουργικά και αισθητικά. Οι σύγχρονες τάσεις στο σχεδιασμό απαιτούν έμπνευση, ποιότητα και κατασκευαστική αρτιότητα στο σημαντικό αυτό στοιχείο του χώρου.

Ένα πρακτικό προϊόν για τις κρύες νύχτες του χειμώνα από τα Pennie.gr. Το δοκιμάσαμε και σας το προτείνουμε.

γράφει η Μαρία Κακουλίδου - Μηχανικός Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων

Υπάρχουν ακόμα κτίρια στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε άλλες πόλεις που διατηρούν ακόμα στοιχεία Νεοκλασικού ρυθμού.

Κατοικίες απλές των μέσων και φτωχότερων Αθηναίων, που έφεραν ωστόσο κάτι από τη διακοσμητική τάση της εποχής, ένα γείσο, κάποιο ανάγλυφο κόσμημα, ένα διακοσμητικό θέμα, ακροκέραμα. Τα περισσότερα στέκουν αγέρωχα, μισοερειπωμένα μέχρι να αποκατασταθούν ή να κατεδαφιστούν.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα των διατηρητέων κτιρίων είναι οι προεξοχές των κονιαμάτων. Πώς όμως έφτιαχναν αυτές τις προεξοχές?

Από τραβηχτό επίχρισμα γινόταν ότι προεξείχε από τα τριπτά επιχρίσματα δηλαδή όλα τα σχέδια που προεξείχαν, οι λεγόμενες κορνίζες στα ανοίγματα, τα γείσα, η χαρακτηριστική ταινία διαχωρισμού του ισογείου από τον όροφο, οι ψευτοπαραστάδες, τα κιονόκρανα, τα θωράκια, οι σταγόνες κλπ.

Το τραβηχτό επίχρισμα δημιουργείται πριν την τελική στρώση των τριπτών- τριβιδιστών επιχρισμάτων με μαρμαροκονία. Αφού λοιπόν έχει τελειώσει το πρώτο χέρι (πεταχτό) επίχρισμα, για να κατασκευάσει ο τεχνίτης τα τραβηχτά πρέπει να τοποθετήσει οδηγούς στο σημείο που θα γίνει το τραβηχτό και να χαράξει το σχέδιο σε λαμαρίνα ή σε ξύλο όπως παλαιότερα. Έπειτα, στρώνει μία παχιά στρώση από σοβά ανάμεσα στους οδηγούς και μετά τοποθετώντας επάνω στους οδηγούς τη λαμαρίνα «τραβάει» το σοβά προς την κατεύθυνση που εκείνος ορίζει δημιουργώντας έτσι το σχέδιο (αυτό μπορεί να χρειαστεί και επανάληψη ανάλογα με το πόσο προεξέχει το τμήμα). Αφού στεγνώσει φτιάχνει ένα πιο ρευστό επίχρισμα (τσιμέντο – νερό) το οποίο κατά τον ίδιο τρόπο το τοποθετεί πάνω στο υπάρχον τραβηχτό και τέλος την στρώση από πούδρα μάρμαρο και τσιμέντο ώστε να μπορεί να γίνει λείο. Έπειτα ακολουθεί καλό τρίψιμο της επιφάνειας ώστε να μην ρηγματωθεί.

Όταν τα τραβηχτά προεξέχουν πάνω από 20 εκ από την όψη τότε βλητρώνουν οπλισμό ή ακόμα χτίζουν με τούβλα όπως παλιά ώστε να μην υπάρχει πολύ βάρος στο προεξέχον τμήμα.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον κομμάτι της όψης είναι οι περίτεχνες φιγούρες που παριστάνουν ανθέμια, αγγέλους κλπ. Αυτά συνήθως ήταν γύψινα κατασκεύαζαν το πατρόν έκαναν την χύτευση με γύψο και όταν στέγνωνε το τοποθετούσαν στην όψη του κτιρίου γι αυτό το λόγο δεν αντέχουν στο χρόνο.

Οι σταγόνες γίνονταν και αυτές με το τραβηχτό επίχρισμα αρκεί λίγο πριν στεγνώσει να αφαιρούσαν από την λωρίδα εναλλάξ ίσα κομμάτια ώστε να δημιουργηθούν τα κενά.

Οι γεισίποδες και τα ακροκέραμα συνήθως είναι κεραμικά και απλά βάφονταν.

{youtube}g-6pK4mn0qA{/youtube}

Σερβίτσια, κούπες, σουπλά, κανάτια σχεδιασμένα και κατασκευασμένα από Έλληνες δημιουργούς.

Τίτλος ερευνητικής εργασίας
Deconstructivism & blobitecture: μια συγκριτική μελέτη

Σπουδάστρια: Καραμπάση Ζωή (ΑΚΤΟ, ΒΑ (Ηonours) degree in Interior Architecture, Μiddlesex University)
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Βασιλική Ασάρογλου
Ημερομηνία υποβολής: Ιανουάριος 2012

Περιεχόμενα

Εισαγωγικό σημείωμα
Μεθοδολογία

  1. 'Deconstructivism' στην αρχιτεκτονική
    1. Ορισμός
    2. Ιστορικά στοιχεία και επιρροές
    3. Εκπρόσωποι και χαρακτηριστικά κτίρια
      1. Έκθεση Deconstructivism Architecture - προτάσεις αρχιτεκτόνων
      2. Χαρακτηριστικά κτίρια του 21ου αιώνα
  1. 'Βlobitecture' στην αρχιτεκτονική
    1. Ορισμός
    2. Χαρακτηριστικά κτίρια και αρχιτέκτονες
  1. Η εξέλιξη της τεχνολογίας και των σύγχρονων προγραμμάτων στη δημιουργία νέων μορφών στην αρχιτεκτονική
    1. Ιστορία του CAD(Computer Aided Design)
    2. Ψηφιακός σχεδιασμός στην αρχιτεκτονική
  1. Deconstructivism & blobitecture: Oργάνωση χώρων με διάφορες λειτουργίες
    1. Μόδα και Αρχιτεκτονική
    2. Οργάνωση εφήμερων εκθεσιακών χώρων
    3. Οργάνωση εσωτερικών χώρων κατοικιών
    4. Οργάνωση επαγγελματικών χώρων

Επίλογος

Καναπές, σχεδιασμένος από τον Ιταλό Denis Guidone για την εταιρεία D3CO.

Tο αστικό τοπίο, στο οποίο που ζούμε αποτελείται από δημόσιους χώρους, χώρους πρασίνου και αναψυχής. Κάθε στοιχείο του τοπίου πρέπει να είναι τεχνικά άρτιο, καλαίσθητο και σε αρμονική συνύπαρξη με τα υπόλοιπα. Είναι αναγκαίο λοιπόν η διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου να είναι οργανωμένη.

Τα δάπεδα των εξωτερικών χώρων διαμορφώνονται, έτσι ώστε να ορίζουν διαδρομές και θέσεις στάσεων και να εντάσσονται αρμονικά στο ευρύτερο περιβάλλον.

Απαραίτητες ιδιότητες

Τα υλικά πρέπει να

  • παρέχουν ασφάλεια κατά τη χρήση
  • αντοχή σε καταπονήσεις
  • αντιολισθηρότητα
  • ανθεκτικότητα σε δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες

Τα υλικά επίστρωσης των εξωτερικών χώρων διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: με αρμούς και ολόσωμα.

Τα δάπεδα με αρμούς κατασκευάζονται από

  • Φυσικές και τεχνητές πλάκες
  • Φυσικούς και τεχνητούς κυβόλιθους
  • Συμπαγείς πλίνθους
  • Ειδικά κεραμικά πλακίδια
  • Βότσαλα
  • Ξύλο

Φυσικά πετρώματα

Κυκλοφορούν με τη μορφή πλακών και κυβόλιθων

Πρόκειται για μάρμαρα, σχιστόλιθους και γρανίτες, που αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησης. Είναι υλικά διαχρονικά, ανθεκτικά, με φυσική ομορφιά, που συνδυάζονται με τα υπόλοιπα δομικά υλικά.

Τεχνητές πλάκες και κυβόλιθοι

Πλάκες πεζοδρομίου από σκυρόδεμα με υψηλή μηχανική αντοχή για κυκλοφορία βαρέων οχημάτων σε ποικιλία διαστάσεων, τύπων, αποχρώσεων και διαμόρφωσης τελικής επιφάνειας. Παρουσιάζουν εξαιρετική αντοχή, ευκολία στην τοποθέτηση και οικονομική τιμή.

Τεχνητοί κυβόλιθοι με ιδιότητες ανάλογες με τις τσιμεντόπλακες σε διάφορα σχήματα, χρώματα και υφές της τελικής επιφάνειας τους. Παρουσιάζουν ενδιαφέρουσες συνθέσεις, λόγω της ποικιλίας των μορφών τους και των ειδικών τεμαχίων για τη διαμόρφωση του δαπέδου.

Κεραμικά τούβλα επίστρωσης

Συνθέτουν εικόνες καλαίσθητες με αντοχή στο χρόνο. Συνήθως είναι συμπαγή, με μεγάλο πάχος.

Ειδικά κεραμικά πλακίδια

Διατίθενται σε ποικιλία υφών της τελικής επιφάνειας, χρωματισμών και διαστάσεων. Πρέπει να παρουσιάζουν αντοχή στη χρήση, σχεδόν μηδενική υδατοαπορροφητικότητα, επιπεδότητα, αντιολισθηρότητα.

Βότσαλα και ψηφίδες

Προέρχονται από παραλίες ή ποταμούς, ή παράγονται από πετρώματα λατομείων που σπάζονται και μετά βοτσαλοποιούνται. Διαμορφώνουν δάπεδα εξαιρετικά διακοσμητικά.

Προσφέρουν φυσική απορροή των όμβριων, είναι εύκολη, γρήγορη και οικονομική κατασκευή από φυσικά υλικά, χωρίς συντήρηση.

Ξύλινα δάπεδα (decks)

Προσφέρουν απεριόριστες δυνατότητες στη διαμόρφωση εξωτερικών χώρων, καθώς δίνουν αίσθηση φυσικού και ‘γήινου’ περιβάλλοντος. Βρίσκουν εφαρμογή σε ποικίλους εξωτερικούς χώρους: μπαλκόνια, πισίνες, βεράντες, καφέ, μαρίνες, πάρκα, κήπους.

Συνδυάζονται αρμονικά με τα υπόλοιπα υλικά, υπάρχει δυνατότητα ελεύθερης απορροής του νερού, και μπορούν να εφαρμοστούν σε υφιστάμενες κατασκευές και να αλλάξει η αισθητική του χώρου. Επιλέγεται ξυλεία υψηλής ποιότητας, που δεν σαπίζει, δεν παραμορφώνεται, αντέχει σε περιβαλλοντικές συνθήκες (Padauk, Merbau, Ipe, Tali, Bankirai)

Συνθετικά ξύλινα

Κατασκευάζονται από μείγμα ρητίνης πολυπροπυλενίου και πολτό φυσικού ξύλου σε ποσοστό 70%. Είναι ανθυγρά, αντιολισθηρά, σε πολλούς χρωματισμούς, με εξαιρετικά υψηλή αντοχή στη φθορά.

Τα είδη ολόσωμων δαπέδων είναι

  • Από σκυρόδεμα
  • Τσιμεντοκονίας
  • Βιομηχανικά αυτοεπιπεδούμενα
  • Διακοσμητική άσφαλτος

Σκυρόδεμα

Είναι πολύ διαδεδομένο, ευπροσάρμοστο και ανθεκτικό υλικό επίστρωσης. Στην επιφάνεια του επιδέχεται επεξεργασίες σε συνδυασμό με άλλα υλικά, που οδηγούν σε λύσεις αρκετά καλαίσθητες.

Οι επιφανειακές επεξεργασίες μετά τη συμπύκνωση και επιπέδωσή του συνίστανται στη λείανση της νωπής επιφάνειας ή στη, χάραξη αυλακώσεων με ξύλινη ή μεταλλική ράβδο ή με το μυστρί, ή στην ενσωμάτωση έγχρωμων διακοσμητικών αδρανών στην επιφάνειά του.

Hardscape
Photo by Stout Design-Build - Search contemporary landscape design ideas

Τσιμεντοκονίας

Η τσιμεντοκονία δίνει ξεχωριστή αισθητική στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, καθώς αναδεικνύει κάθε στυλ διακόσμησης. Εξαιρετικό πλεονέκτημα της η δυνατότητα της να συνδυαστεί με τα υπόλοιπα υλικά, όπως πλακίδια, βότσαλα, γυαλί, ξύλα, που μπορούν να ενσωματωθούν στην επιφάνειά της. Υπάρχει σε μεγάλη ποικιλία αποχρώσεων.

Η κερωμένη πατητή τσιμεντοκονία (beton ciré) παρουσιάζει αντιχαρακτικές ιδιότητες, στεγανότητα, αντοχή σε μηχανικές καταπονήσεις και στα χημικά.

Βιομηχανικά αυτοεπιπεδούμενα

Εφαρμόζονται σε χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, διυλιστήρια, πρατήρια βενζίνης, μπαλκόνια και ταράτσες, καθώς προσφέρουν απεριόριστες δυνατότητες στην αισθητική αναζήτηση.

Πλεονεκτήματα τους αποτελούν η υψηλή αντοχή στην πίεση, η εξαιρετικά χαμηλή τριβή και η εύκολη συντήρηση. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες (ρητινούχα, τσιμεντούχα) και επιλέγονται ανάλογα των απαιτήσεων του χώρου που θα εφαρμοστούν.

Σταμπωτά δάπεδα

Μοντέρνα, οικονομική και εύκολη λύση, όπου το κοινό σκυρόδεμα μετατρέπεται σε πλακόστρωτο αισθητικά εφάμιλλο με το παραδοσιακό.

Εφαρμόζονται σε πλατείες, πεζόδρομους, πεζοδρόμια, εισόδους κτιρίων, αυλές σπιτιών, αποβάθρες, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, πυλωτές.

Για την εφαρμογή των σταμπωτών δαπέδων απαιτείται ειδικός εξοπλισμός και εξειδικευμένο συνεργείο. Είναι αντιολισθηρά, με υψηλή αντοχή στις μηχανικές καταπονήσεις, στις χημικές καταπονήσεις (όξινο περιβάλλον, θαλασσινό νερό), ανθεκτικά σε απότομες θερμοκρασιακές μεταβολές (συστολές, διαστολές). Δεν ρηγματώνονται και το χρώμα τους δεν επηρεάζεται από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Διακοσμητική άσφαλτος (σύστημα StreetPrint™)

Μια μέθοδος για τη διαμόρφωση επιφανειών με άσφαλτο σε άπειρα σχέδια και χρώματα

Συνδυάζει την εμφάνιση των παραδοσιακών λιθόστρωτων, με την απαράμιλλη αντοχή και τις ιδιότητες της ασφαλτόστρωσης (ελαστικότητα, αντιολισθηρότητα, άριστη υγρομόνωση, ηχομόνωση). Προσφέρει οικονομία και ταχύτητα στην κατασκευή (έως 1500 μ2 την ημέρα), εύκολη απορροή των ομβρίων. Μπορεί να εφαρμοστεί σε πλατείες, πάρκα, παιδότοπους, πεζόδρομους, γήπεδα, δρόμους ελαφριάς κυκλοφορίας, πεζοδρόμια, υπαίθρια parking, και γενικά στους περισσότερους εξωτερικούς χώρους.

Το χρώμα, όχι μόνο μπορεί να κάνει ένα χώρο πιο όμορφο και ενδιαφέρον αλλά και να επηρεάσει άμεσα την ψυχολογία των χρηστών. Στον κύκλο των χρωμάτων μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι τα μισά περίπου χρώματα (κόκκινο, κίτρινο, πορτοκαλί) φαίνονται ζεστά ενώ τα άλλα μισά (μπλε, βιολέ και πράσινα) ψυχρά.

Σε σχέση με τη διακόσμηση του εσωτερικού χώρου, οι επιφάνειες με θερμούς τόνους θεωρούνται ότι:

  • Έρχονται κοντά στο θεατή, προβάλλουν δηλαδή.
  • Κάνουν ένα χώρο ζεστό και φιλικό.

Αντίθετα οι επιφάνειες με ψυχρά χρώματα

  • Προσφέρουν ηρεμία.
  • Κάνουν έναν χώρο να δείχνει φωτεινότερος και πιο ευρύχωρος.

Η θερμοκρασία του χρώματος δεν είναι ένα ανεξάρτητο και απόλυτα αντικειμενικό χαρακτηριστικό του κάθε χρώματος. Αντίθετα επηρεάζεται άμεσα από τα χρώματα που βρίσκονται δίπλα. Για παράδειγμα, ο ίδιος τόνος του μωβ μπορεί να μοιάζει ζεστός αν αντιπαραβάλλεται με ένα ψυχρό μπλε και θερμός αν αντιπαραβάλλεται με ένα ζεστό κόκκινο.

Ο ίδιος τόνος του μώβ φαίνεται ψυχρός αν αντιπαραβάλλεται με θερμά χρώματα και θερμός αν αντιπαραβάλλεται με ψυχρά χρώματα.

Αναπόφευκτα, η αντιπαράθεση ψυχρών και θερμών χρωμάτων κάνει πιο έντονα και τα δύο. Αν για παράδειγμα βάψετε ένα δωμάτιο κόκκινο ή πορτοκαλί και ένα διπλανό δωμάτιο μπλε, τότε το καθένα θα φαίνεται πιο θερμό και πιο ψυχρό αντίστοιχα. Ομοίως σε ένα δωμάτιο με τοίχους σε ψυχρά χρώματα, θα φαίνεται ακόμα πιο ζεστό το ξύλινο δάπεδο.

Ένα δωμάτιο βαμμένο με θερμά χρώματα δίπλα σε ένα δωμάτιο με ψυχρά χρώματα.

Αποκωδικοποιώντας το μοντέρνο…

γράφει η Χρύσα Ξουβερούδη - Ιστορικός Τέχνης

Σε μια απόπειρα να προσδιορίσουμε τις ρίζες του μοντερνισμού, του κινήματος που διαμόρφωσε την εικαστική φυσιογνωμία του 20ου αιώνα, αποκαλύπτονται το Arts and Crafts και η Art Nouveau. Τα προμοντέρνα αυτά κινήματα ολοκλήρωσαν τον καλλιτεχνικό τους ρόλο ή μήπως συντηρούν το μύθο τους ακόμα και σήμερα;

Παρίσι 1900, στην αυγή του καινούριου αιώνα η διεθνής έκθεση οργανώνεται στη γαλλική πρωτεύουσα και αποκαλύπτει μια διαφορετική προσέγγιση της εικαστικής ματιάς. Η Art Nouveau σε επίσημη πρώτη, δηλώνει το σχεδιαστικό της παρόν σε κάθε αντικείμενο, προωθώντας μια καθολική καλλιτεχνική γλώσσα, με αναφορά όχι μόνο στις υψηλές τέχνες αλλά και στις ελάσσονες. Η «Νέα Τέχνη» φιλοδοξεί να κάνει την τέχνη μέρος της καθημερινής ζωής και να τη βγάλει από την απομόνωση των γκαλερί και των μουσείων, ενώ επεκτείνοντας τη σχεδιαστική έμπνευση σε κάθε επιφάνεια, αλλάζει την εικόνα του ιδιωτικού χώρου, βάζοντας έντονα τη σφραγίδα της.

http://www.trouvais.com/2009/05/06/732/

Η Art Nouveau αξιοποιεί, λοιπόν, τα κοινωνικά και καλλιτεχνικά δεδομένα του 19ου αιώνα. Οι βαθιές κοινωνικές τομές που προκάλεσε η βιομηχανική επανάσταση επηρέασαν τον κόσμο της τέχνης με ποικίλους τρόπους. Οι αλλαγές στην κοινωνική διαστρωμάτωση και τα καινούρια δεδομένα κινητοποίησαν πνευματικούς ανθρώπους σε ένα λόγο ριζοσπαστικό και βαθιά δημοκρατικό. Ο θεωρητικός λόγος μεταδίδει νέα οράματα που προωθούν τη συμφιλίωση των υψηλών τεχνών (ζωγραφική- γλυπτική- αρχιτεκτονική) με τις εφαρμοσμένες, αναδεικνύοντας τη σημασία της ιδέας και του σχεδιασμού που δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένες διαστάσεις και είδη.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:France_Paris_Grand_Palais_Interieur_03.jpg

http://smallbutmightyinteriors.blogspot.gr/2011/05/friend-turned-me-onto-this.html

Ένας πρώτος πυρήνας εκκόλαψης παρόμοιων ιδεών διαμορφώνεται στο δεύτερο μισό του αιώνα, στην Αγγλία γύρω από τους William Morris, John Ruskin και τον κύκλο των Προραφαηλιτών. Αναζητώντας τη γνησιότητα της καλλιτεχνικής έκφρασης στη μεσαιωνική εικαστική γραφή και γοητευμένοι από το πνεύμα συνεργασίας στις προαναγεννησιακές συντεχνίες, αξιοποιούν τη δύναμη του μυαλού και το τάλαντο του χεριού. Το Arts and Crafts παντρεύει την τέχνη με τη χειροτεχνία αξιοποιώντας τις δυνατότητες των βιομηχανικών υλικών, ενώ μορφολογικά παρασύρεται από το ρυθμό των ανθικών μοτίβων και τις απηχήσεις του Ιαπωνισμού.

Τα σκληρά χρώματα και η επιπεδότητα που κληροδοτεί η ιαπωνική τέχνη στην ευρωπαϊκή ζωγραφική, δεν αφήνουν ανεπηρέαστη και την Art Nouveau που μοιράζεται την αγάπη για την περιελισσόμενη γραμμή και τη δυναμική κίνηση της τελευταίας στον εικαστικό χώρο. Και τα δύο κινήματα προσπαθούν να ανταποκριθούν στα δεδομένα της νέας εποχής και να αποδώσουν το σύγχρονο πνεύμα που δε συνομιλεί πια με το παρελθόν αλλά αφουγκράζεται το παρόν και προετοιμάζει το μέλλον. Παράλληλα, η Νέα Τέχνη αποκτά διεθνή χαρακτήρα καθώς οι ευρωπαϊκές χώρες μέσα από μεμονωμένους καλλιτέχνες ή σχολές συναγωνίζονται στην κατάθεση πρωτότυπων σχεδιαστικών λύσεων σε μια ευρεία γκάμα αντικειμένων, ενώ στη συνέχεια την σκυτάλη παραλαμβάνει και η Αμερική συνεχίζοντας ανάλογους πειραματισμούς.

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:WLA_lacma_Tiffany_Studios_Pond_Lily_Table_Lamp.jpg

Η καινούρια θέαση του κόσμου μέσα από ένα λεξιλόγιο λιτό και στυλιζαρισμένο που ενώ χρησιμοποιεί μοτίβα παρελθόντων στιλ όπως το ροκοκό, τους αφαιρεί τη διακοσμητική φλυαρία και περιορίζει τις οργανικές φόρμες σε αυστηρό πλαίσιο, προσδιορίζοντας τον ανανεωτικό χαρακτήρα του νέου στιλ. Η φιλοσοφία που εδραιώνεται, τώρα, υποστηρίζει μια τέχνη με εμπλοκή στην καθημερινή ζωή. Παρά την υπερβολή της στην προσπάθεια να δώσει εικαστική χροιά σε κάθε αντικείμενο, από το έπιπλο ως το φόρεμα και την καρφίτσα κι από την κουρτίνα ως την τσαγιέρα και την ταμπακιέρα, η Νέα Τέχνη αγωνιά για την καταγραφή αυτού που συμβαίνει τώρα.

Μπαίνοντας στον 20ο αιώνα ο καλλιτέχνης επιτακτικά προσπαθεί να μεταγράψει εικαστικά αυτό που συμβαίνει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή (modo). Τα δύο κινήματα έθεσαν τις βάσεις για την απεμπλοκή από τις ακαδημαϊκές δεσμεύσεις και από την παντοδυναμία των υψηλών τεχνών ενώ στηρίχτηκαν στην ποιότητα και τη δυναμική των βιομηχανικών υλικών. Η Art Nouveau,ειδικότερα, εγκαινίασε και μια σύνδεση με τη μηχανή ενθαρρύνοντας την ιδιαίτερη σχέση που θα δημιουργήσει μαζί της ο μοντερνισμός.

Το μοντέρνο γεννιέται, λοιπόν, στο συγκεκριμένο καλλιτεχνικό πλαίσιο αλλά σταδιακά διεκδικεί μια πιο επαναστατική ταυτότητα, καθώς επιδιώκει την άμεση ανταπόκριση στη φρενίτιδα της σύγχρονης εποχής, στις ποικίλες κοινωνικές προκλήσεις και στην ανανεωτική τεχνολογική αύρα. Η απόσχιση από την παράδοση γίνεται πιο απόλυτη σε σχέση με τους προκατόχους του και επιθυμεί να αρθρώσει έναν νέο εικαστικό λόγο μέσα από τον αδιάλειπτο πειραματισμό με τα υλικά και τον αποκλεισμό κάθε διακοσμητικής παραπομπής.

http://www.metmuseum.org/toah/works-of-art/2000.350

Τα διαφορετικά πρόσωπα των πρωτοποριών, όπως εμφανίζονται σε διάφορες χώρες και ηπείρους, συνασπίζονται κάτω από έναν κοινό στόχο, την κατάκτηση της λειτουργικότητας με οδηγό τα σύγχρονα υλικά και τη λιτή, γεωμετρική φόρμα. Το χρώμα περιορίζεται στα βασικά και στα ουδέτερα, το τετράγωνο αποθεώνεται για την απλότητα και την ισορροπία που ενέχει, η διακόσμηση δεν έχει ρόλο παρά μόνο να υποστηρίξει το στοιχειώδες. Η τυποποίηση έρχεται ως αυτονόητη συνέπεια και κατακτά όλο τον κόσμο, προωθώντας μια οικουμενική γλώσσα που ποτέ δεν έγινε απόλυτα κατανοητή από το ευρύ κοινό.

Αυτή ακριβώς υπήρξε και η αχίλλειος πτέρνα του κινήματος που υπήρξε καταλύτης στην πορεία της τέχνης στον 20ο αιώνα. Στην προβολή και καταξίωσή του στηρίχτηκε στο θεωρητικό λόγο με τρόπο συχνά ολοκληρωτικό και απόλυτο, καθώς το ίδιο το έργο τέχνης στεκόταν ανίσχυρο στο διάλογο με το θεατή. Η αυτοαναφορικότητα δεν άφηνε πολλά περιθώρια επικοινωνίας ενώ η τυποποίηση αφαιρούσε οποιαδήποτε σήμανση, προσωπική, φυλετική, εθνική.

http://www.bonluxat.com/a/gerald-brandstatter-tonic-seating-collection.html

Στη δεκαετία του ’60 οι φωνές διαμαρτυρίας πληθαίνουν, απενοχοποιώντας το διάλογο με την παράδοση που τόσο δραματικά είχε αποκλείσει ο μοντερνισμός. Μετά το μοντέρνο δημιουργείται ένα νέο πλαίσιο που προκαλεί το δημιουργό να αλιεύσει ελεύθερα από τη δεξαμενή του πολιτισμού και να αποδεσμεύσει υποκειμενικές δυνάμεις ή ιδιαιτερότητες, να αναζητήσει στον τόπο του την έμπνευση ή να κινηθεί ανεξίθρησκα στο παγκόσμιο χωριό. Η μεταμοντέρνα κατάσταση δεν απορρίπτει το μοντερνισμό, αντίθετα στους κόλπους της οι πρωτοπορίες ανανεώνουν τον χαρακτήρα τους κι αποκτούν νέα δυναμική κυρίως στη δεκαετία του ’80.

http://czavelle.deviantart.com/art/Brain-350411414

Η νέα πραγματικότητα επιτρέπει την επανεκτίμηση κινημάτων όπως η Art Nouveau και το Arts and Crafts που είτε προωθούν λύσεις κυρίως στην interior σύνθεση μέσα από την επιλογή των αυθεντικών αντικειμένων είτε ασκούν επιρροή σε άλλες τάσεις, όπως η Ψυχεδελική τέχνη που στηρίχτηκε στην Art Nouveau. Ο σύγχρονος καλλιτέχνης συνεχίζει να πειραματίζεται χωρίς να απορρίπτει, επιλέγοντας τη μινιμαλιστική έκφραση κυρίως μέσα από το συντακτικό του μοντερνισμού ή τη μαξιμαλιστική διατύπωση αξιοποιώντας απροκάλυπτα την παρακαταθήκη όλων των στιλ. Ως θεατές και κοινωνοί της τέχνης μπορούμε με τη σειρά μας να επιλέξουμε ό,τι ικανοποιεί την αισθητική και τις προσδοκίες μας.

Τελευταίες Απαντήσεις

Decobook.gr

© Copyright 2010 - DecoBook. All Rights Reserved