Ο αειθαλής πρωτοπόρος Βραζιλιάνος αρχιτέκτονας γιόρτασε τα 103α γενέθλια του με τα εγκαίνια ενός μουσείου αφιερωμένου στα έργα του.

Ο Oscar Niemeyer Soares Filho, γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1907 στο Ρίο ντε Τζανέιρο και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ονόματα στη σύγχρονη διεθνή αρχιτεκτονική.

Άρχισε τη σταδιοδρομία του στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Le Corbusier, του οποίου η επιρροή είναι εμφανής στα πρώτα έργα του. Όμως σταδιακά ο Niemeyer διαμόρφωσε το δικό του στυλ: οι ανάλαφρες καμπύλες φόρμες του δημιουργούσαν χώρους, που έδιναν οντότητα στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, κάτι άγνωστο μέχρι τότε. Η αρμονία, η χάρη και η κομψότητα χαρακτηρίζουν τα έργα του, στα οποία κενά και πλήρη δημιουργούν αντισυμβατικούς χώρους.

Περισσότερα από 600 έργα ανά τον κόσμο φέρουν την υπογραφή του, το κτίριο του Κογκρέσου της Βραζιλίας, ο Καθεδρικός ναός της Μπραζίλια, η έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Με το Lucio Costa ήταν από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες που εργάστηκαν στη νέα ομοσπονδιακή πρωτεύουσα της Μπραζίλια.

Έχει τιμηθεί με το βραβείο Λένιν το 1963, αλλά και με το ‘Όσκαρ’ αρχιτεκτονικής το βραβείο Pritzker το 1988.

Θεωρείται πρωτοπόρος στην εξερεύνηση των εποικοδομητικών δυνατοτήτων του ενισχυμένου σκυροδέματος αποκλειστικά για την αισθητική επιρροή τους.

Επικρίνεται και επαινείται συγχρόνως ως ‘’γλύπτης των μνημείων’’ για τις δυναμικές μορφές και τις αισθησιακές καμπύλες των κτιρίων του.

‘δεν με ελκύει η σωστή γωνία, ούτε η ευθεία γραμμή, σκληρή και άκαμπτη, έργο ενός άνδρα. Αυτό που με ελκύει είναι η ελεύθερη και αισθησιακή καμπύλη- η καμπύλη που βρίσκω στα βουνά της πατρίδας μου, στην ελικοειδή πορεία των ποταμών της, στο σώμα της αγαπημένης γυναίκας’,

ισχυρίζεται ο μεγάλος καλλιτέχνης, από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες της γενιάς του.

Μία μπάλα από μπετόν διαμέτρου 10 μέτρων άμεσα συνδεμένης με τη φιγούρα του θρύλου του ποδοσφαίρου Πελέ εμπνεύστηκε ο μεγάλος αρχιτέκτονας, που θα είναι αφιερωμένο στο μεγάλο ποδοσφαιριστή.

Με επίσης μεγάλη ευχαρίστηση, όπως δήλωσε ο ίδιος σχεδίασε το μουσείο που θα στεγάσει ένα αντίγραφο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970 και περίπου 3.000 αναμνηστικά από τη συλλογή του Πελέ.

Καλωσορίζει ακόμη και σήμερα δουλεύοντας στο σχεδιαστήριο νέους αρχιτέκτονες από όλο τον κόσμο, με την ελπίδα να τους εμφυσήσει την ευαισθησία στην αισθητική που του επέτρεψε να αγωνιστεί για την ομορφιά και τον χειρισμό των αρχιτεκτονικών μορφών.

Πηγή φωτό

Το νέο ‘πράσινο’ διαμέρισμα των Ιεροσολύμων το σχεδίασε... Έλληνας, ο αρχιτέκτονας Δρ. Χωροταξίας και σύμβουλος περιβάλλοντος Ηλίας Μεσσίνας, ο ιδρυτής και Πρόεδρος της ECOWEEK

Λειτουργικά, ηχοαπορροφητικά και με υψηλή αισθητική, τα ελαφρά διαχωριστικά της εταιρίας Abstracta ξαφνιάζουν ευχάριστα…..

Η πλαστική καρέκλα του Δανού σχεδιαστή Verner Panton με το όνομα Stacking chair η Panton Chair έγινε σύμβολο της δεκαετίας του 60 και της φουτουριστικής αισθητικής μιας ολόκληρης εποχής.

Ο Verner Panton (1926-1998) θεωρείται ένας από τους πιο γνωστούς Δανούς σχεδιαστές του 20ου αιώνα που δημιούργησε πρωτοποριακά έπιπλα ενώ πειραματίστηκε με μια πληθώρα υλικών και κυρίως με τα πλαστικά υλικά.

Η σύγχρονη Ιαπωνική αρχιτεκτονική ενσωματώνοντας δυτικά στοιχεία συνέβαλε στην ανάπτυξη του διεθνούς στυλ στην μοντέρνα αρχιτεκτονική

Το κάθισμα Cable Tie ανήκει στη σειρά ρευστοποιημένων καθισμάτων Meltdown του βραβευμένου Άγγλου σχεδιαστή Tom Price.

Το συγκεκριμένο κάθισμα που μοιάζει με «πλαστικό αχινό» απέκτησε σταδιακά τη μορφή του, κάτω από συνθήκες θέρμανσης και πίεσης. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε μια μεγάλη στρογγυλή μπάλα αποτελούμενη απο 10.000 μαύρα, νάιλον καλώδια. Στη συνέχεια ένα ζεστό καλούπι σε φόρμα καθίσματος, ήρθε σε επαφή με την πλαστική μπάλα προκαλώντας το λιώσιμο των καλωδίων και την σταδιακή μορφοποίηση του όγκου. Αρκετά καλώδια, έμειναν ανέπαφα και ανεπηρέαστα απο τη θερμότητα.

Εξειδικευμένο βιβλίο, ελεύθερης πρόσβασης με αντικείμενο την σκηνογραφία του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου της περιόδου 1920-1930.

Τίτλος βιβλίου:

Film Architecture and the Transnational Imagination. Set design in 1930s European cinema.

Συγγραφείς:

Bergfelder, Tim, Harris, Sue & Street, Sarah

Εκδόσεις:

Amsterdam University Press, Amsterdam

Έτος έκδοσης:

2007

Αριθμός σελίδων:

320

Γλώσσα:

Αγγλική

Στο βιβλίο παρουσιάζονται για πρώτη φορά και αναλύονται, ποικίλα κινηματογραφικά σκηνικά του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου, της περιόδου 1920-1930. Οι συγγραφείς συγκέντρωσαν μια πληθώρα, σχεδίων, στιγμιοτύπων, εγγράφων, προκειμένου να αναδείξουν τη σημασία που είχαν την περίοδο εκείνη, οι καλλιτεχνικές διακρατικές συνεργασίες.

Το βιβλίο ασχολείται κυρίως με την κινηματογραφική παραγωγή της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας αναλύοντας τις πρακτικές, τα στυλ, αλλά και τις επιρροές των έργων αυτών στην μετέπειτα σκηνογραφία του κινηματογράφου.

Ολόκληρο το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

Το Studio Kahn άντλησε από την παράδοση της Μέσης Ανατολής και δημιούργησε ένα ανέξοδο σύστημα φυσικού δροσισμού με αισθητική ευαισθησία

Η Mey και ο Boaz Kahn, του Studio Kahn, τιμήθηκαν με το ένα από τα τρίτα βραβεία στο διαγωνισμό iida 2010 με θέμα ‘green life’ (πράσινη ζωή), που διοργάνωσε το online περιοδικό DesignBoom σε συνεργασία με την Incheon Metropolitan City, στην Κορέα.

Το βραβευμένο project Ecooler είναι ένα όμορφο παθητικό σύστημα φυσικού δροσισμού. Το πρωτότυπο αυτό σύστημα αποτελείται από κοίλα κεραμικά στοιχεία- τρισδιάστατα πλακίδια, τα οποία συγκρατούν νερό και καθώς συνδέονται μεταξύ τους με κατάλληλα εξαρτήματα δημιουργούν διακοσμητικά διαχωριστικά χώρων, που προσφέρουν δροσισμό χωρίς κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, σύμφωνα με τις αρχές της υγρασίας και της εξάτμισης του νερού από την πήλινη επιφάνεια τους.

Από τη Σοφία Δημουλά - Αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων – διακοσμήτρια

Υπεύθυνος καθηγητής: Δημήτρης Μάνιος - Κολλέγιο ΑΚΤΟ Θεσσαλονίκης

Στον πρώτο όροφο βρίσκεται η reception, ο χώρος αναμονής, μία μικρή κουζίνα και μία τραπεζαρία η οποία θα χρησιμοποιείται μόνο από τους καλλιτέχνες. Επιλέχθηκε ο χώρος να έχει κάποια πλαστικότητα στην όψη σε συνδυασμό με σκληρά υλικά όπως χρωματισμένο επίχρισμα για τους τοίχους, μέταλλο για τα έπιπλα και άγριο ξύλο για το δάπεδο. Επίσης στον χώρο φαίνεται να αποσπώνται κομμάτια του τοίχου δημιουργώντας άλλοτε τα έπιπλα του χώρου όπως καναπές, τραπεζάκι κ.α. και άλλοτε να αποτελούν φέροντα στοιχεία του κτιρίου.

Τα χρώματα του 2011 // «Ροζ Αγιόκλημα» από την Pantone.

γράφει η Ναταλία Αλεξίου, interior designer.