Για πολλά χρόνια οι επαγγελματίες που ασχολούνταν με τον σχεδιασμό της κουζίνας, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να κρύψουν τις 'λευκές συσκευές' (κουζίνες, ψυγεία, πλυντήρια, κλπ) πίσω από ξύλινες όψεις, μέσα σε εσοχές, ντουλάπια, κλπ.

Τα βασικά είδη υγιεινής (λεκάνη, νιπτήρας και μπανιέρα) για λόγους εργονομίας έχουν τυπικές διαστάσεις.

Ο Νιπτήρας έχει ύψος, μεγαλύτερο από ένα τραπέζι και περίπου 80-90 εκ, έτσι ώστε να είναι λειτουργικός στο πλύσιμο των χεριών, του προσώπου κλπ. Το πλάτος του διαφοροποιείται αρκετά από νιπτήρα σε νιπτήρα αλλά δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 35-40 εκατοστά. Στην αγορά των ειδών υγιεινής, υπάρχουν και νιπτήρες μεγαλύτερων διαστάσεων, που όμως απαιτούν και καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο στο μπάνιο.

Η λεκάνη είναι πιο λίγο χαμηλή από μία καρέκλα ενώ το πλάτος και το μήκος της, διαφέρουν αρκετά. Οι διαστάσεις της λεκάνης εξαρτώνται επίσης και από το μέγεθος, τη θέση και τον τύπο του καταρράκτη νερού (καζανάκι).

Η Μπανιέρα απαιτεί τον περισσότερο χώρο στο μπάνιο και για αυτό σε πολλά σπίτια αντικαθίσταται από την ντουζιέρα.

Η ντουζιέρα έχει γίνει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του μπάνιου καθώς έχει μικρές διαστάσεις και ταιριάζει περισσότερο στο σύγχρονο τρόπο ζωής.

Κατασκευάζεται από την εταιρία Foscarini με σύνθετα υλικά παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιεί και σε άλλες συλλογές φωτιστικών. Οι πλεγμένες εμποτισμένες με ρητίνη ίνες του παραπέμπουν στην υφή των καλαθιών και δημιουργείται ένα πολύ ελκυστικό αισθητικό αποτέλεσμα για την όραση και την αφή.

Το πιο χαρακτηριστικό κάθισμα των καφέ-μπιστρό, για περισσότερο απο ένα αιώνα, αποτελεί σίγουρα η καρέκλα Thonet No 14.

Το έπιπλο αυτό σχεδιάστηκε το 1854 από τον επιπλοποιό Michael Thonet και είναι το έπιπλο μαζικής παραγωγής με τις περισσότερες πωλήσεις στον κόσμο. Η επιτυχία του συγκεκριμένου επίπλου οφείλεται τόσο στη κομψότητα του όσο και στην χαμηλή του τιμή. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν πρωτοξεκίνησε να κατασκευάζεται κόστιζε λιγότερο από ένα μπουκάλι κρασί.

Αποτελούνταν από συναρμολογούμενα τμήματα γεγονός που επέτρεψε να συσκευάζεται πανεύκολα και να αποστέλλεται σε πολύ μακρινά σημεία του κόσμου. Για την εποχή εκείνη, η συγκεκριμένη ιδέα της συσκευασίας και της συναρμολόγησης στον τόπο πώλησης, ήταν αρκετά πρωτοποριακή. Σήμερα βέβαια, η πρακτική αυτή είναι αρκετά συνηθισμένη όπως για παράδειγμα στα έπιπλα ΙΚΕΑ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραγωγή της δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε αυτονόητη καθώς δεν υπήρχε η απαραίτητη τεχνογνωσία στο λυγισμό του ξύλου. Έτσι, ο Thonet πειραματίστηκε για πολλά χρόνια πάνω στις δυνατότητες καμπύλωσης του ξύλου, προκειμένου να καταφέρει να την κατασκευάσει. Η καρέκλα Thonet 14, κέρδισε πολλά βραβεία σχεδιασμού αλλά και το θαυμασμό των πιο σημαντικών αρχιτεκτόνων όπως του Le Corbusier. Άλλωστε, μετά από 150 χρόνια συνεχούς παραγωγής συνεχίζει να θεωρείται ως μια από τις πιο κομψές και οικονομικές καρέκλες.

Είναι γνωστή με το όνομα Καρέκλα Μπιστρό (Bistro Chair) ενώ η σημερινή ονομασία της είναι καρέκλα Thonet 214.

Το εργαστήριο επίπλων του Thonet, παρήγαγε και άλλα παρόμοια καθίσματα όπως την καρέκλα NO.18, γνωστή και ως Vienna chair.

armchairs and accent chairs

Τα καθίσματα του εργαστηρίου Thonet συνεχίζουν να παράγονται ακόμα και σήμερα. Μερικοί δημιουργοί μάλιστα, προτείνουν αρκετά πιο σύγχρονες και νεανικές εκδοχές των επίπλων αυτών.

eclectic dining room chairs

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η ολοένα και μεγαλύτερη αντικατάσταση των παραδοσιακών μορφών τοιχοποιίας (όπως η οπτοπλινθοδομή) από τη χρήση ελαφρύτερων τοίχων μικρού πάχους και μεγάλων μονωτικών ιδιοτήτων.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ελαφριάς και μικρού πάχους εσωτερικής τοιχοποιίας είναι οι γυψοσανίδες, που στηρίζονται σε μεταλλικό ή ξύλινο σκελετό. Οι τοίχοι από γυψοσανίδα σε μεταλλικό σκελετό έχουν περιορισμένο βάρος και δεν επιβαρύνουν τον φέρων οργανισμό του κτιρίου, ενώ προσφέρουν γρήγορη, καθαρή και οικονομική δόμηση. Έτσι αποτελούν την πλεονεκτικότερη επιλογή στην περίπτωση των ανακαινίσεων. Επιπλέον το μικρό πάχος τους προφέρει περισσότερο ωφέλιμο χώρο στα κτίρια. Η κατασκευή ενός τέτοιου τοίχου είναι μεν απλή αλλά πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο συνεργείο.

Διαδικασία Κατασκευής τοίχου από γυψοσανίδες

Βήμα 1

Αρχικά χαράσσεται το ίχνος του τοίχου στο δάπεδο, στους τοίχους και στην οροφή. Στη συνέχεια, τοποθετούνται στο δάπεδο και στην οροφή οι μεταλλικοί οδηγοί.

Βήμα 2

Τοποθετούνται οι ορθοστάτες. Η απόσταση των κατακόρυφων ορθοστατών είναι ανάλογη με το μέγεθος των τεμαχίων των γυψοσανίδων. Συνήθως η απόσταση δεν ξεπερνάει τα 60 εκ. Στο στάδιο αυτό γίνεται η πρόβλεψη για την τοποθέτηση πόρτας ή παραθύρου.

Βήμα 3:

Κόβονται οι γυψοσανίδες περίπου 1-2 εκατοστά μικρότερες από την επιφάνεια που πρέπει να καλύψουν. Σημειώνεται, ότι η κοπή γίνεται πολύ εύκολα επιτόπου με ένα κοπίδι. Τοποθετούνται τα τεμάχια πάνω στον σκελετό και στερεώνονται με ειδικές βίδες.

Στο ενδιάμεσο κενό, δηάδη ανάμεσα απο τον σκελετό, μπορούν να τοποθετηθούν κατάλληλα υλικά που προσφέρουν θερμομόνωση, ηχομόνωση και πυροπροστασία. Εκεί, μπορούν να ενσωματωθούν και όλες οι μηχανολογικές, ηλεκτρολογικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις.

Βήμα 4

Οι αρμοί καλύπτονται με γυψόστοκο και στη συνέχεια καλύπτονται με χάρτινη κολλητική ταινία. Η επιφάνεια δεν χρειάζεται στοκάρισμα και μπορεί να βαφεί ή να επικαλυφθεί με πλακάκια, ταπετσαρία, διακοσμητικά τούβλα, κλπ.

Πηγή εικόνων: www.decobook.gr (επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση με αναγραφή της πηγής)

Εκτός από τις τυπικές ταπετσαρίες με το επαναλαμβανόμενο μοτίβο, τα καταστήματα εκτυπώσεων προσφέρουν τη δυνατότατα στους πελάτες τους ή σε ζωγράφους και γραφίστες να μεταφέρουν το δικό τους προσωπικό σχέδιο ή οποιαδήποτε φωτογραφία, στους τοίχους του σπιτιού τους. Βέβαια, η φωτογραφία θα πρέπει να έχει αρκετά μεγάλη ανάλυση, ώστε να μπορεί να μεγεθυνθεί.

Μια μοντέρνα εκδοχή της παραδοσιακής πολυθρόνας με τις κομψές καμπύλες που παραπέμπουν στη γυναικεία αναλογία.

Σχεδιάστηκε το 1951 από τον Marco Zanuso και θεωρήθηκε σύμβολο της εποχής της, καθώς σηματοδοτεί τον ερχομό του μοντερνισμού στα ταπετσαρισμένα έπιπλα στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Ακόμη και σήμερα αποτελεί κομμάτι του σύγχρονου design.

Το Feng Shui ασχολείται ιδιαίτερα με τη ευνοϊκή τοποθέτηση του κρεβατιού μέσα στο υπνοδωμάτιο.

Ο Deganello Paolo, σχεδίασε κυρίως έπιπλα για τις εταιρείες Cassina, Driade και Zanotta και αποτέλεσε έναν από τους κυριότερους εκπρόσωπους του ριζοσπαστικού σχεδιασμού της Ιταλίας (Radical Design).

Γεννήθηκε στην πόλη Este της Ιταλίας το 1940.Το 1966 αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή της Φλωρεντίας και αμέσως μετά την αποφοίτησή του δημιούργησε το γραφείο Archizoom, μαζί με τους Andrea Branzi, Gilberto Corretti και Massimo Morozzi. Στην ομάδα, αργότερα προσχώρησαν οι Dario και Lucia Bartolini.

Το studio Archizoom διαλύθηκε το 1972.

Γνωστό έργο του, είναι το κάθισμα Torso που παράγεται από την εταιρεία Cassina (1982). πηγή εικόνας: https://www.paolodeganello.it/poltrona-torso