Μια μοντέρνα εκδοχή της παραδοσιακής πολυθρόνας με τις κομψές καμπύλες που παραπέμπουν στη γυναικεία αναλογία.

Σχεδιάστηκε το 1951 από τον Marco Zanuso και θεωρήθηκε σύμβολο της εποχής της, καθώς σηματοδοτεί τον ερχομό του μοντερνισμού στα ταπετσαρισμένα έπιπλα στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Ακόμη και σήμερα αποτελεί κομμάτι του σύγχρονου design.

κρεβατι Το Feng Shui ασχολείται ιδιαίτερα με τη ευνοϊκή τοποθέτηση του κρεβατιού μέσα στο υπνοδωμάτιο.

Ο Deganello Paolo, σχεδίασε κυρίως έπιπλα για τις εταιρείες Cassina, Driade και Zanotta και αποτέλεσε έναν από τους κυριότερους εκπρόσωπους του ριζοσπαστικού σχεδιασμού της Ιταλίας (Radical Design).

Γεννήθηκε στην πόλη Este της Ιταλίας το 1940.Το 1966 αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή της Φλωρεντίας και αμέσως μετά την αποφοίτησή του δημιούργησε το γραφείο Archizoom, μαζί με τους Andrea Branzi, Gilberto Corretti και Massimo Morozzi. Στην ομάδα, αργότερα προσχώρησαν οι Dario και Lucia Bartolini.

Το studio Archizoom διαλύθηκε το 1972.

Γνωστό έργο του, είναι το κάθισμα Torso που παράγεται από την εταιρεία Cassina (1982). πηγή εικόνας: εδω

Πρόκειται για ένα όρο, με τον οποίο χαρακτηρίζονται εκείνοι οι δημιουργοί, οι οποίοι αφενός σχεδιάσουν έπιπλα και αφετέρου τα κατασκευάζουν. Είναι δηλαδή ταυτόχρονα σχεδιαστές και κατασκευαστές (χειροτέχνες).

Ο όρος αυτός σχετίζεται κυρίως με την ιδεολογία και το κίνημα του Arts and Crafts (τέχνη και χειροτεχνεία) καθώς και με την άποψη ότι η κατασκευή επίπλων αποτελεί μια χειροτεχνική δημιουργία. Συνεπώς, οι δημιουργοί που ονομάζονται designer-makers, δεν είναι απλοί χειροτέχνες ή αντιγραφείς έτοιμων σχεδίων, αλλά σχεδιάζουν και δημιουργούν τα δικά τους έπιπλα.

Ο όρος συνήθως αναφέρεται στην εποχή μεταξύ 1970 και 1980, όπου το ενδιαφέρον για την χειροτεχνία είχε αρχίσει να αναβιώνει στην Βρετανία και την Αμερική.

Μετατρέψτε ένα ξύλινο παραθυρόφυλλο ή μια μπαλκονόπορτα σε επιδαπέδιο ή επιτοίχιο καθρέπτη.

Η κατασκευή μετατροπής των κουφωμάτων σε καθρέπτες, είναι σαφώς ευκολότερη, αν πρόκειται για φυλλο παραθύρου, καθως τα κομματια του τζαμιού απλά αντικαθιστώνται απο κομμάτια καθρέπτη. Αντίθετα, οι πόρτες είναι δυσκολότερο να μετατραπούν σε καθρέπτες, καθως θα πρεπει να αφαιρεθουν οι εσωτερικοί ταμπλαδες τους.

Μοντέρνα, κομψή σε λιτή γραμμή η γυναικεία καρέκλα που σχεδίασε ο Philippe Starck το 2003 και της έδωσε τη δυνατότητα να ‘ντύνεται’ με πολλές επιλογές υφασμάτων αποτελεί μια μοναδική εμπειρία για άνετο κάθισμα.

Ο σκελετός της αποτελείται από χυτό διαφανές πολυανθρακικό που πάνω του στηρίζεται κάθισμα από εξηλασμένη πολυουρεθάνη.

Η εταιρία παραγωγής της KARTELL συσφίγγει τους δεσμούς μόδας και design και ‘ντύνει’ την ‘κυρία’ με ποικιλία υφασμάτων από τους μεγαλύτερους οίκους μόδας, όπως οι Valentino, Burberry, Dolce & Gabbana, Missoni, Moschino, κ.α.

Μοντέρνα, κομψή σε λιτή γραμμή η γυναικεία καρέκλα που σχεδίασε ο  Philippe Starck το 2003 με ύφασμα Missoni
Μοντέρνα, κομψή σε λιτή γραμμή η γυναικεία καρέκλα που σχεδίασε ο  Philippe Starck το 2003 με ύφασμα Moschino
http://www.hauteliving.com/2010/07/kartell-sits-pretty-with-moschino-and-etro/ http://www.shoera.com/2010/07/24/plastic-trends-bow-wow-by-moschino-kartell/

Κατόπιν οι Παριζιάνοι μόδιστροι Jean Paul Gaultier, Christian Lacroix, Loulou de la Falaise, Jean Charles de Castelbajac, κ.α ‘έντυσαν’ την καρέκλα Mademoiselle με υφάσματα που σχεδίασαν για αυτήν.

Η καρέκλα Mademoiselle του Philippe Starck με ύφασμα Moschino
http://www.retrotogo.com/2007/08/mademoiselle-mi.html

Ο δικός μας Λάκης Γαβαλάς, της LAK. έβαλε την υπογραφή του στην καρέκλα προτείνοντας ένα φούτερ βαμβακερό φούτερ ύφασμα με μοτίβο μικρούς ανεμόμυλους, το σύμβολο του Αιγαίου.

Ο Λάκης Γαβαλάς έβαλε την υπογραφή του στην καρέκλα προτείνοντας ένα ύφασμα με  μοτίβο μικρούς ανεμόμυλους
http://yatzer.com/Lakis-Gavalas-for-Kartell

Για στυλ και ιδιαιτερότητα στο χώρο κατοικίας ή εργασίας και ταυτόχρονα μέγιστη άνεση η καρέκλα Mademoiselle είναι μια επιτυχημένη επιλογή

MODERN modern living room

modern living room design by miami interior designer CLAUDIA LUJAN

Οι περισσότεροι άνθρωποι ταυτίζουν το λευκό με την απουσία χρώματος. Με την άποψη αυτή, όμως δεν φαίνεται να συμφωνούν οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές. Για την ακρίβεια, σε μια φανταστική ψηφοφορία με αντικείμενο τα χρώματα, οι αρχιτέκτονες και οι γλύπτες, ίσως να ανακήρυσσαν, το λευκό την κορωνίδα των χρωμάτων

 

Τι μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως 'κλασσικό' και πότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον όρο αυτό;

Ως ‘κλασσικό’, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ένα προϊόν, όπως ένα έπιπλο, μια εικόνα, ένα σχέδιο, μια φωτογραφία, μια κινηματογραφική ταινία, ένα λογοτέχνημα, ένα ρούχο, κλπ, το οποίο αντιπροσωπεύει ότι το ‘ποιοτικότερο’ είχε και έχει να επιδείξει η εποχή κατά την οποία επινοήθηκε και υλοποιήθηκε.

Κατά συνέπεια, ο όρος κλασσικό’ δεν σημαίνει ‘παλαιό’ ούτε 'παλιομοδίτικο' αλλά σημαίνει ‘ποιοτικό δείγμα μιας συγκεκριμένης εποχής'.

Επιπλέον, ο όρος κλασσικό θα πρέπει απαραίτητα να εμπεριέχει και την έννοια του διαχρονικού. Δηλαδή, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος, ανεξάρτητα αν ήταν σε μια εποχή σημαντικά και αξιόλογα, θα πρέπει να αξιολογούνται και στην σημερινή εποχή ως τέτοια. H υψηλή αισθητική του προϊόντος θα πρέπει να υπερβαίνει τα στενά όρια της εποχής του και να αναγνωρίζεται ως σημαντική και σε άλλες εποχές.

Οι τρόποι, με τους οποίους, ένα προϊόν μπορεί να λάβει τον τίτλο του κλασσικού είναι συνήθως δυο:

  • Α τρόπος) Η αναγνώριση από τους επαΐοντες. Δηλαδή, το προϊόν θα πρέπει να αναγνωριστεί ως σημαντικό από ένα ακαδημαϊκό ίδρυμα, ένα μουσείο, ένα πολιτιστικό οργανισμό ή από έναν διακεκριμένο ιστορικό τέχνης.
  • Β τρόπος) Αναγνώριση από το κοινό. Δηλαδή, το προϊόν θα πρέπει να είχε στην εποχή του μεγάλη εμπορική επιτυχία και να ήταν εξαιρετικά δημοφιλές. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η μαζική παραγωγή (πχ. έπιπλο) ή η διάθεση σε ευρύ κοινό (πχ. κινηματογραφική ταινία) ή η εκτύπωση σε πολλά αντίτυπα (πχ. φωτογραφία), κλπ.

Μερικά παραδείγματα κλασσικών προϊόντων είναι το αυτοκίνητο ‘σκαραβαίος’ από την εταιρεία Volkswagen (1945) και ο αναπτήρας Zippo (1932).

Σταδιακά ο όρος κλασσικό άρχισε να χρησιμοποιείται στα έπιπλα και στα αντικείμενα Design. Σε αυτήν την εξέλιξη, σημαντικό ρόλο έπαιξε το μουσείο μοντέρνας τέχνης της Νέας Υόρκης (MOMA) το οποίο συμπεριέλαβε στις εκθέσεις του έπιπλα και αντικείμενα των Ludwig Mies Nav der Rohe, Marcel Breuer, Le Corbusier, Alvar Aalto και Charles Eames.

Έτσι, η ζήτηση για αναπαραγωγές κλασσικών επίπλων και αντικειμένων αυξήθηκε και αρκετές εταιρείες όπως οι Cassina, Knoll, Aram, B.D. Ediciones de Diseño, κλπ ανταποκρίθηκαν στη ζήτηση ξανά-φέρνοντας στο προσκήνιο κλασσικά προϊόντα (re-makes). Βέβαια, η επιλογή τους αυτή δημιούργησε νομικά ζητήματα, σε σχέση με την πνευματική ιδιοκτησία των αρχικών δημιουργών αλλά και ‘αισθητικά’ ή 'κατασκευαστικά' ζητήματα, καθώς οι αναπαραγωγές σε πολλές περιπτώσεις, ήταν κατώτερης ποιότητας του αρχικού αντικειμένου.

Πάντως, οι κριτικοί αντιμετωπίζουν θετικά, το ενδιαφέρον του κοινού για ‘κλασσικά προϊόντα, επισημαίνοντας τι το γεγονός αυτό γέρνει την ζυγαριά υπέρ της ποιότητας και όχι υπέρ της εφήμερης μόδας.

Ο Achille Castiglioni, ιταλός βιομηχανικός σχεδιαστής, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία του ιταλικού design.

Γεννήθηκε στο Μιλάνο, και σπούδασε αρχιτεκτονική στην πολυτεχνική σχολή της πόλης. Αποφοίτησε το 1944. Στην συνέχεια συνεργάστηκε με τον αδερφό του Livio (έως το 1954) και με τον Pier Giacomo (έως το 1968) σε ένα ευρύ πεδίο σχεδιαστικών πειραματισμών. Ασχολήθηκε με την αρχιτεκτονική, τον σχεδιασμό εσωτερικών χώρων και τον σχεδιασμό επίπλων.

Ενώ, σε θεωρητικό επίπεδο φαίνεται να ανήκε στον νέο-μοντερνισμό εντούτοις η σχεδιαστική του πρακτική ήταν περισσότερο ολιστική. Δηλαδή συμπεριλάμβανε στο σχεδιασμό του, μια σειρά παραμέτρων, όπως την εξωτερική μορφή, τις κατασκευαστικές δυνατότητες, τις ανάγκες του χρήστη, κλπ.

Έτσι, τα αντικείμενα και οι χώροι που σχεδίασε ήταν αρκετά διαφορετικοί και αντιφατικοί μεταξύ τους, ενώ δύσκολα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν κάτω από ένα αισθητικό ύφος ή θεωρητικό κίνημα.

Αρκετά αντικείμενα του είναι καθαρά λειτουργικά, όπως το φωτιστικό Fucsia για την εταιρεία Flos, ενώ άλλα ξεφεύγουν, όπως για παράδειγμα το γνωστό κάθισμα Mezzadro. Ο Castiglioni, επηρεασμένος από τον Marcel Duchamp και τα ready-mades, μετέτρεψε ένα κάθισμα τρακτέρ σε κάθισμα μπαρ. Αργότερα (το 1971), αυτό το κάθισμα, το κάθισμα Mezzadro όπως ονομάστηκε, κατασκευάστηκε από την εταιρεία Zanotta .

Πρόκειται πλέον για ένα πασίγνωστο έπιπλο που τοποθετείται κυρίως σε χώρους με βιομηχανικό ύφος ή ποπ αισθητική.

Το κάθισμα Mezzadro

Το φωτιστικό Fucsia

Βιβλιογραφία: www.achillecastiglioni.it

Green Bathroom contemporary bathroom

Στα περισσότερα διαμερίσματα, ο χώρος του μπάνιου είναι συνήθως μικρός. Τί μπορούμε όμως να κάνουμε για να φανεί περισσότερο ευρύχωρος και μεγάλος;

Τελευταίες Απαντήσεις

Decosoup.com

Decobook.gr
© Copyright 2010 - DecoBook. All Rights Reserved