Έτη 1930- 1950… Σε ένα ορεινό, νησιωτικό χωριό: Οι περισσότερες κατοικίες ήταν μικρές. Κάποιες από αυτές ήταν διώροφες αλλά και πάλι οι κατοικήσιμοι χώροι ήταν λιγοστοί. Άλλωστε το ισόγειο (κατώι) χρησίμευε για τον στάβλισμα ζώων και τη φύλαξη τροφών.
Ξεφυλλίστε δωρεάν παλαιότερα τέυχη του περιοδικού "Αρχιτέκτονες".
Συνολικά διατίθενται 81 τέυχη σε ψηφιακή μορφή. Το πρώτο τεύχος εκδόθηκε το 1995.
Περιοδικό "Αρχιτέκτονες": εδώ
Η LASVIT, οι Τσέχοι οραματιστές κατασκευαστές γυαλιού, παρουσιάζει το Homune, την πρώτη συνεργασία της με το διάσημο Βρετανό σχεδιαστή Michael Young.
Το Homune, ένα λειτουργικό τραπέζι που αποτελείται από μία βάση από πορτοκαλί, χειροποίητο φυσητό γυαλί και τάβλα από φυσητό διαφανές κρύσταλλο, εκτίθεται στις Βρυξέλλες στη έκθεση Design September μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2012.
Η εκτίναξη του κόστους θέρμανσης αναδεικνύει την αναγκαιότητα ύπαρξης θερμομόνωσης στα κτίρια.
Όταν το κόστος της κατεξοχήν ενεργειακής πηγής, του πετρελαίου, άρχισε να μεγαλώνει, η κατανάλωση ενέργειας άρχισε να αποτελεί πρόβλημα και η σημασία της θερμομόνωσης να γίνεται ουσιαστική.
Με την εφαρμογή της θερμομόνωσης στο κέλυφος του κτιρίου επιτυγχάνεται μείωση της ταχύτητας ροής θερμότητας από το θερμότερο εσωτερικό χώρο προς το περιβάλλον το χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι από το θερμό εξωτερικό χώρο προς το δροσερό εσωτερικό του κτιρίου.
Στην Ελλάδα το 1979 ψηφίστηκε ο Κανονισμός Θερμομόνωσης Κτιρίων (ΚΘΚ), σύμφωνα με τις διατάξεις του οποίου τα κτίρια έπρεπε να έχουν την απαιτούμενη μόνωση στο εξωτερικό κέλυφος.
Ο κανονισμός αυτός αντικαταστάθηκε το 2010 από τον ΚΕΝΑΚ, με τον οποίο “θεσμοθετείται ο ολοκληρωμένος ενεργειακός σχεδιασμός στον κτιριακό τομέα με σκοπό τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσής των κτιρίων, την εξοικονόμηση ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος”.1
Τα κτίρια προ του 1979 χωρίς μόνωση θεωρείται ότι αποτελούν περίπου το 80% του συνολικού αριθμού των κτιρίων.
Έτσι λοιπόν προκύπτει επιτακτική η ανάγκη προσθήκης θερμομόνωσης ή ενίσχυσης της υπάρχουσας, αν είναι ανεπαρκής.
Το θερμομονωτικό υλικό μπορεί να τοποθετηθεί σε τρεις θέσεις στον εξωτερικό τοίχο.
Μεταξύ δύο δρομικών τοίχων, το σύστημα αυτό διαμορφώνει τον εξωτερικό τοίχο του κτιρίου.
http://building.dow.com/
Στην εσωτερική πλευρά του εξωτερικού τοίχου
http://www.knauf.gr/www/el/ksira_domisi/systems/internal_thermal_insulation/internal_thermal_insulation.php
Στην εξωτερική πλευρά του τοίχου
http://www.easygreen.com.gr/
Η πρώτη περίπτωση μπορεί να υλοποιηθεί στη φάση κατασκευής του κτιρίου. Οι δύο επόμενες μπορούν να υλοποιηθούν και εκ των υστέρων. Η τελευταία περίπτωση (εξωτερική θερμομόνωση) παρουσιάζει περισσότερα πλεονεκτήματα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά
Το απαιτούμενο πάχος του μονωτικού υλικού προκύπτει μετά από μελέτη των δεδομένων κάθε κτιρίου και είναι αντικείμενο μηχανικού.
Η εφαρμογή θερμομόνωσης στα κτίρια αποτελεί μία από τις επεμβάσεις στα πλαίσια της ενεργειακής αναβάθμισης τους με σκοπό τη μείωση κατανάλωσης ενέργειας για θέρμανση και ψύξη.
Οι υπόλοιπες επεμβάσεις αφορούν στη θερμομόνωση της οροφής (δώματος ή στέγης), την αντικατάσταση των κουφωμάτων, την αναβάθμιση του συστήματος θέρμανσης με συστήματα νέας γενιάς εξοικονόμησης ενέργειας.
1) http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=525
2) θερμογέφυρα: τμήμα του στοιχείου με κατώτερη ποιότητα θερμομόνωσης και συχνά εμφάνισης τοπικής υγρασίας
Το γκρίζο χρώμα στους χώρους αποτελεί μια δημοφιλή επιλογή τα τελευταία χρόνια, όπου οι τάσεις στη διακόσμηση εξελίσσονται σε μινιμαλιστικές.
Τα σουπλά κατασκευάζονται από διάφορα υλικά όπως πλαστικό, χαρτί, πανί, μπαμπού, κλπ. προστατεύοντας το τραπέζι από λεκέδες, υγρά και από τη θερμοκρασία.
Τα έπιπλα της ΙΚΕΑ διακρίνονται για τον έξυπνο αλλά και σύγχρονο σχεδιασμό τους. Άλλωστε, η συλλογή από μονά κρεβάτια δεν απευθύνεται μόνο σε παιδιά και τους εφήβους αλλά και σε νέους.
Η νανοτεχνολογία είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη δημιουργία και χρήση λειτουργικών δομών μεγέθους μεταξύ 1 και 100 νανομέτρων.
Προέρχεται από την ελληνική λέξη – έννοια νάνος. Ένα νανόμετρο είναι ένα δισεκατομμυριοστό (10 -9) του μέτρου και ισούται με το μήκος δέκα ατόμων υδρογόνου, ή περίπου ενός εκατοντάκις χιλιοστού του πλάτους μιας τρίχας! Η νανοτεχνολογία μπορεί να οριστεί ως «μηχανική σε πολύ μικρή κλίμακα», οι δε εφαρμογές της βρίσκονται σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, στην ιατρική, τη βιομηχανία, τις επικοινωνίες, τις μεταφορές, και στην αρχιτεκτονική. Η χρήση της νανοτεχνολογίας στον τομέα της αρχιτεκτονικής είναι ευρεία και ξεκινάει από τα πρώτα στάδια του σχεδιασμού έως και τα τελικά φινιρίσματα, ειδικά στην επιλογή του σωστού υλικού, το οποίο όχι μόνο αντανακλά το σχεδιασμό, αλλά έχει επίσης μεγάλη επίδραση στη μεθοδολογία της αρχιτεκτονικής σκέψης.
Η νανο-αρχιτεκτονική είναι η ενσωμάτωση της νανοτεχνολογίας στον τομέα της αρχιτεκτονικής, σε επίπεδο υλικών, εξοπλισμού, αλλά και μορφών και θεωρίας σχεδιασμού.
Νανο-υλικά
Σήμερα υπάρχουν δύο κατηγορίες δομικών υλικών, σύμφωνα με τις οποίες γίνεται ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και στη συνέχεια η κατασκευή: τα αυθεντικά φυσικά υλικά και τα συνθετικά υλικά, οι απομιμήσεις των φυσικών.
Στις κατασκευές του αύριο θα προστεθεί μια νέα κατηγορία υλικών, που θα είναι αποτέλεσμα των εφαρμογών της νανοτεχνολογίας.
Οι νανοσωλήνες
Οι νανοσωλήνες άνθρακα, φύλλα γραφίτη πάχους μόλις ενός ατόμου διαμορφωμένα σε κυλινδρική μορφή με εξαιρετικές μηχανικές ιδιότητες, μπορούν να φέρουν επανάσταση στον τρόπο δόμησης. Είναι 100 φορές ισχυρότεροι από το ατσάλι και 10 φορές ελαφρύτεροι, είναι διαφανείς, ηλεκτρικά αγώγιμοι και χρησιμοποιούνται σε αναρίθμητες εφαρμογές σε πολλούς τομείς.
Οι μηχανικές ιδιότητες τους προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες, για παράδειγμα, στην παραγωγή νέων ισχυρότερων και ελαφρύτερων υλικών. Άλλες εφαρμογές περιλαμβάνουν την ενίσχυση του σκυροδέματος, καταλύτες, επιχρίσματα, την παραγωγή θερμότητας κ.α.
Τα Νανοσύνθετα
Συνδυάζουν τα νέα νανοϋλικα με πιο παραδοσιακά υλικά, όπως ο χάλυβας, το σκυρόδεμα, το γυαλί, τα πλαστικά και είναι πολλές φορές ισχυρότερα από ό, τι τα συνήθη υλικά.
Στο άμεσο μέλλον, η ενίσχυση του χάλυβα, του σκυροδέματος, του γυαλιού, των πλαστικών με νανοσύνθετα θα βελτιώσει δραστικά την απόδοση, την ανθεκτικότητα, και την αναλογία αντοχής προς βάρος των υλικών αυτών.
Εφαρμογές
Μέθοδοι αυτοκαθαρισμού των επιφανειών
Το φαινόμενο του λωτού
Φαινόμενο του λωτού καλείται η ιδιότητα των φύλλων του να αυτοκαθαρίζονται και οφείλεται στον υδρόφοβο χαρακτήρα και στη δομή της επιφάνειας των φύλλων, που αποτελούνται από μικρο-δομές, τα κύτταρα της επιδερμίδας, και νανο-δομές, τους κρύσταλλους των κηρών που βρίσκονται πάνω στα κύτταρα της επιδερμίδας του φύλλου.
Οι ιδιότητες αυτές κάνουν τις σταγόνες του νερού να μην απλώνονται στην επιφάνεια, αλλά να σχηματίζουν σφαίρες για να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερα σημεία επαφής με την υδρόφοβη αυτή επιφάνεια.
Οποιοσδήποτε ρύπος πέσει στα φύλλα δεν προσκολλάται με αποτέλεσμα όταν μια σταγόνα νερού κυλήσει πάνω στην επιφάνεια οι ρύποι κολλάνε πάνω της και απομακρύνονται.
Φωτοκατάλυση
Στη συγκεκριμένη μέθοδο το υπεριώδες φως είναι αρκετό για να ενεργοποιηθεί η φωτοκαταλυτική αντίδραση. Κάθε οργανικός ή ανόργανος ρύπος στην επιφάνεια ενός υλικού αποσυντίθεται με τη βοήθεια ενός καταλύτη – συνήθως διοξειδίου του τιτανίου. Ο ρύπος μετατρέπεται σε νερό και αβλαβή άλατα που ξεπλένονται από την βροχή, καθώς με τη μέθοδο του φωτοκαταλυτικού αυτοκαθαρισμού επιτυγχάνεται συγχρόνως και η αδιαβροχοποίηση της επιφάνειας.
Μειώνεται σημαντικά η έκταση πρόσφυσης των ρύπων στις επιφάνειες με αποτέλεσμα να μειώνονται οι κύκλοι καθαρισμού (λιγότερες δαπάνες προσωπικού, λιγότερα απορρυπαντικά, λιγότερη περιβαλλοντική ρύπανση, λιγότερη φθορά των υλικών).
Επιφάνειες εύκολα καθαριζόμενες (easy-to-clean ETC)
Οι ETC επιφάνειες είναι λείες, υδατοαπωθητικές με το νερό να σχηματίζει σταγονίδια επάνω τους και να απομακρύνεται.
Είναι λιγότερο επιρρεπείς σε συσσώρευση ρύπων με αποτέλεσμα τον εύκολο και οικονομικό καθαρισμό τους.
Εφαρμογές θερμομόνωσης
Vacuum insulation panels (VIP): θερμομονωτικές πλάκες κενού
Παρέχουν τη μέγιστη θερμομόνωση με το ελάχιστο πάχος. Σε σύγκριση με τα συμβατικά θερμομονωτικά υλικά προσφέρουν πολύ υψηλότερη θερμομόνωση στο ίδιο πάχος ή την ίδια σε πολύ μικρότερο πάχος.
Aerogel
Το ελαφρύτερο στερεό υλικό με υψηλή θερμομονωτική και ηχομονωτική ικανότητα, ημιδιαφανές σε μορφή αφρού. Οι νανοδιαστάσεις των πόρων του υλικού, στους οποίους υπάρχει εγκλωβισμένος ακίνητος αέρας προσδίδουν την εξαιρετική αυτή θερμομονωτική ικανότητα. Η ημιδιαφάνεια επιτρέπει τη διάδοση και ομοιόμορφη κατανομή του φωτός, γι΄αυτό χρησιμοποιείται σε προσόψεις κτιρίων.
Εφαρμογές πυροπροστασίας
Aerosil
Υλικό από πυρογενές πυριτικό οξύ, χρησιμοποιείται στη βιομηχανία χρωμάτων και για την πλήρωση διπλών υαλοπινάκων.
Σε περίπτωση πυρκαγιάς, το υλικό δημιουργεί ένα προστατευτικό σώμα που αποτρέπεται τη μετάδοση της με αποτέλεσμα την ασφαλή διαφυγή χρηστών και την κυκλοφορία των πυροσβεστών για κατάσβεση.
Κατά των δακτυλικών αποτυπωμάτων
Οι νανοεπιστρώσεις δίνουν τη δυνατότητα στο χάλυβα και το γυαλί, υλικά με ευρεία εφαρμογή στην αρχιτεκτονική, να διατηρούν την καθαρότητα και την καλαισθησία τους, καθώς κάνουν τα αποτυπώματα πάνω τους αόρατα.
Αντι -γκράφιτι
Με λεπτές νανοεπιστρώσεις επιτυγχάνεται η προστασία των μνημείων και ιστορικών κτιρίων από τα γκράφιτι, χωρίς να κλείνουν οι πόροι των επιφανειών τους. Αποκτούν υδροφοβικές ιδιότητες και έτσι μπορούν να απομακρύνονται τα γκράφιτι ευκολότερα.
Ακόμη και τα σύγχρονα κτίρια με προσόψεις από μπετόν μπορούν να διατηρούν την καθαρότητα των μορφών τους με νανοεπιστρώσεις αντι-κράφιτι.
Καθαρισμός αέρα
Με τη νανοτεχνολογία είναι δυνατή η χημική αποσύνθεση των οσμών στα αβλαβή συστατικά τους. Με τη μέθοδο αυτή αντιμετωπίζεται και το σύνδρομο του άρρωστου κτιρίου. Στους εσωτερικούς χώρους η τεχνολογία καθαρισμού αέρα χρησιμοποιείται στα υφάσματα και τα χρώματα.
Στους εξωτερικούς χώρους το φωτοκαταλυτικό αυτοκαθαριζόμενο σκυρόδεμα μπορεί να καταπολεμήσει ρύπους που συγκεντρώνονται στις προσόψεις των κτιρίων και ταυτόχρονα επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα.
Πηγή φωτό
Εάν έχετε βεράντα, κήπο, ή deck και θέλετε να απολαμβάνετε υπαίθρια διαβίωση με την οικογένεια ή την παρέα σας, πρέπει να διαλέξετε τα κατάλληλα έπιπλα εξωτερικού χώρου.
Το Art Nouveau έκανε εμφανή την παρουσία του από το 1880 έως το 1914. Ως κίνημα είχε σκοπό να σπάσει όλους τους δεσμούς με την κλασσική εποχή και να καταργήσει τα εμπόδια μεταξύ καλών και εφαρμοσμένων τεχνών.
Πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με πρώτο το Παρίσι, βρήκαν στο κίνημα του Art Nouveau ένα καινούργιο περιερχόμενο στην τέχνη και του επέτρεψαν να καθορίσει ένα μεγάλο κομμάτι της αισθητικής τους. Δεν είναι τυχαίο πως μέσα στο Art Nouveau πνέει ο αέρας της Ευρώπης που αγαπάμε.
Το Art Nouveau ήταν κάτι περισσότερο από ένα στυλ. Ήταν τρόπος σκέψης για τη σύγχρονη κοινωνία και τις νέες μεθόδους παραγωγής. Ήταν μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της έννοιας και της φύσης των έργων τέχνης. Στο εξής η τέχνη δεν μπορούσε να παραβλέπει τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης όσο χρηστικά και αν ήταν. Αυτή η προσέγγιση θεωρήθηκε εντελώς νέα και επαναστατική και έτσι προέκυψε ο όρος Art Nouveau- νέα τέχνη.
Το Art Nouveau έχει περισσότερη σχέση με τη Γαλλία και εκεί είχε πάρει διάφορες ονομασίες όπως style Jules Verne, Le style Metro (από τις εισόδους του μετρό του Hector Guimard), art belle époque, art fin du siècle.
Από τη Γαλλία εξαπλώθηκε και άνθησε σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και τη Βόρειο Αμερική με διάφορα ονόματα. Στην Ιταλία π.χ με το όνομα stile florale, La stile Liberty ( από τον Βρετανό σχεδιαστή Arthur Lasenby Liberty, στην Ισπανία modernista (με τον κύριο εκπρόσωπο τον Antoni Gaudi), στην Αυστρία Sezessionstil (Vienna secession), στη Γερμανία σαν Jugenstil. Στην Αμερική το κίνημα πήρε το όνομα Tiffany style από τα σχέδια του θρυλικού γυαλιού favrile του Louis Comfort Tiffany.
Οι εκφραστές της νέας αντίληψης
Υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός δημιουργών και των καλλιτεχνών που εργάστηκαν πάνω στο στυλ Art Nouveau.
Μερικά από τα πιο εξέχοντα ονόματα ήταν ο Σκοτσέζος σχεδιαστής και αρχιτέκτονας Charles Rennie Mackintosh, που ειδικευόταν σε μια κυριαρχούσα γεωμετρική γραμμή και επηρέασε ιδιαίτερα το αυστριακό Sezessionstil, οι Βέλγοι αρχιτέκτονες Henry van de Velde και Victor Horta, των οποίων οι ελικοειδείς και εξαιρετικά λεπτές δομές επηρέασαν το Γάλλο αρχιτέκτονα Hector Guimard, ένα άλλο σημαντικό εκφραστή.
Ο Αμερικανός υαλουργός Louis Comfort Tiffany, ο Γάλλος σχεδιαστής σιδηροκατασκευών και επίπλων Louis Majorelle, ο Τσέχος γραφίστας-καλλιτέχνης Alphonse Mucha, ο Γάλλος σχεδιαστής γυαλιού και κοσμημάτων René Lalique, ο Αμερικανός αρχιτέκτονας Louis Henry Sullivan, ο οποίος χρησιμοποιεί Art Nouveau σιδεριές σε φυτικές μορφές για να στολίσει το παραδοσιακά του κτίρια και ο Ισπανός αρχιτέκτονας και γλύπτης Antonio Gaudí, ίσως ο πιο πρωτότυπος καλλιτέχνης του κινήματος, ο οποίος υπερέβη τα όρια της εξάρτησης από τη γραμμή για να μετατρέψει τα κτίρια σε καμπύλες, βολβώδεις, έντονου χρωματισμένες βιολογικές κατασκευές.
Οι κυρίες με τις καμέλιες: λουλούδια, φτερά και μοιραία θηλυκά στο Art Nouveau.
Το Art Nouveau καθιερώθηκε σαν το πρώτο στυλ διακόσμησης του 20ου αιώνα. Στη διακόσμηση δανείστηκε αρκετά στοιχεία από την τέχνη της Βικτωριανής εποχής, ενώ πρόσθεσε σύγχρονες τάσεις στα αφηρημένα στοιχεία του μπαρόκ.
Από πολλές απόψεις θεωρήθηκε η απάντηση στη Βιομηχανική Επανάσταση. Μερικοί καλλιτέχνες υποδέχθηκαν την τεχνολογική πρόοδο και συντονίστηκαν στις αισθητικές δυνατότητες των νέων υλικών, όπως ο χυτοσίδηρος.
Άλλοι αποδοκίμασαν τη χαμηλή ποιότητα των βιομηχανοποιημένων προϊόντων μαζικής παραγωγής και έθεσαν στόχο να εξυψώσουν τις διακοσμητικές τέχνες στο επίπεδο των καλών τεχνών, γατί θεωρούσαν ότι όλες οι τέχνες πρέπει να εναρμονίζονται για να δημιουργηθεί ένα συνολικό έργο τέχνης. Δηλαδή κτίρια, έπιπλα, υφάσματα, κοσμήματα, όλα προσαρμοσμένα στις αρχές του Art Nouveau.
Χαρακτηριστικά στοιχεία και θεματογραφία.
Χαρακτηριστικά στοιχεία του στυλ είναι οι καμπύλες γραμμές, η καλλιτεχνική εφαρμογή σύγχρονων υλικών και βιομηχανικών τεχνικών (εμφανής χάλυβας στην αρχιτεκτονική).
Στη θεματογραφία του στυλ κυρίαρχα είναι πουλιά και άνθη με πολυτελή απόδοση, έντομα και πολύμορφες φιγούρες μοιραίων γυναικών.
Η επιτήδευση των μορφών κυρίως με στοιχεία που προέρχονται από τη φύση παραπέμπει στην αυτονόητη συσχέτιση του στυλ με το κίνημα του συμβολισμού. Επίσης υπάρχουν επιρροές από την ιαπωνική και τη γοτθική τέχνη. Η ιαπωνική τέχνη δάνεισε στο Art Nouveau τη μίμηση φυσικών μορφών και την εφαρμογή πολύπλοκων διακοσμητικών μοτίβων.
Το Art Nouveau ήταν ένα σύντομης ζωής κίνημα του οποίου η αναλαμπή λειτούργησε σαν πρόδρομος του μοντερνισμού, που έδωσε έμφαση στην αρχή ‘η λειτουργία υπεράνω της φόρμας’ και στην κατάργηση της φορτωμένης διακόσμησης.
Η επίδραση του είναι προφανής στην Art Deco, όπου οι γυαλιστερές επιφάνειες εμπλουτίστηκαν με καπλαμάδες εξωτικών ξύλων και διακοσμητικά ένθετα (μαρκετερί).
Το ξεχωριστό διακοσμητικό χαρακτηριστικό του Art Nouveau είναι η κυματοειδής, ασύμμετρη γραμμή, που συχνά παίρνει τη μορφή μίσχου λουλουδιών και μπουμπουκιών, έλικας αμπέλου, πουλιών, φτερών εντόμων και άλλα ντελικάτα, καμπύλα φυσικά αντικείμενα. Η γραμμή μπορεί να είναι κομψή και χαριτωμένη ή είναι εμποτισμένη με έντονα ρυθμική ισχύ.
Στις γραφικές τέχνες η γραμμή υποτάσσει όλα τα άλλα εικαστικά στοιχεία -μορφή, υφή, χώρο και χρώμα-στο δικό της διακοσμητικό αποτέλεσμα.
Στην αρχιτεκτονική και στις άλλες εικαστικές τέχνες, το σύνολο της τρισδιάστατης μορφής καθώς πνίγεται σε ένα οργανικό, γραμμικό ρυθμό, συγχωνεύει τη δομή και τα στολίδια. Η αρχιτεκτονική δείχνει ιδιαίτερα αυτή τη σύνθεση της δομής και του διακόσμου: ένας ελεύθερος συνδυασμός των υλικών-σιδεριές, γυαλί, κεραμικό και τοιχοποιία -εφαρμοζόταν για παράδειγμα, στη δημιουργία ενοποιημένων εσωτερικών, στα οποία κολώνες και δοκάρια λάμβαναν τη μορφή πυκνής αμπέλου με απλωμένες έλικες και τα παράθυρα διαμορφωνόταν και σαν ανοίγματα για φως και αέρα και σαν μεμβράνες του οργανικού συνόλου.
Αυτή η προσέγγιση ήταν εντελώς αντίθετη με τις αξίες της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της λογικής και της σαφήνειας της κατασκευής.
Αν και το Art Nouveau ήταν ένα κίνημα με σύντομη διάρκεια, η αναλαμπή του αποτέλεσε την απαρχή του μοντερνισμού, που έδωσε έμφαση στη λειτουργία σε βάρος της φόρμας και στην εξάλειψη του περιττού διακόσμου. Η επίδραση του ήταν μεγάλη και προφανής στο στυλ Art Deco.