Ο γενικός κατάλογος του Istikbal

Η φλοκάτη ή αλλιώς βελέντζα είναι ένα χνουδωτό, αφράτο και ζεστό χαλί φτιαγμένο από 100% μαλλί.

Η προέλευση της φλοκάτης

Η κατασκευή της φλοκάτης ξεκίνησε εδώ και εκατοντάδες χρόνια από τους Βλάχους της Πίνδου. Η κατασκευή της χρονολογείται από τον 5ο αιώνα μ.Χ (πηγές: εδω και εδώ ). Χρησιμοποιούνταν ώς ενδυμασία από τους Βλάχους βοσκούς που είχαν ανάγκη από ζεστά υφάσματα στις χαμηλές θερμοκρασίες του βουνού, αλλά και για το στρώσιμο των δαπέδων, ως κουβέρτες και στρωσίδια ύπνου.

Σήμερα, η φλοκάτη πωλείται σε όλο τον κόσμο, και είναι γνωστή ως ένα αυθεντικό ελληνικό προϊόν.

Από πού προέρχεται η λέξη Φλοκάτη

Η λέξη φλοκάτη είναι παράγωγο της λατινικής λέξης Floccus που σημαίνει χνούδι υφάσματος (υπερλεξικό των εκδόσεων Παγουλάτου). Η φλοκάτη δηλαδή είναι ένα μάλλινο ύφασμα με φλόκες.

Από τι υλικό κατασκευάζεται ;

Η αυθεντική φλοκάτη κατασκευάζεται από 100% μαλλί (τόσο οι ‘φλόκοι’ όσο και η βάση της). Σήμερα κατασκευάζονται και συνθετικές φλοκάτες (πλήρως συνθετικές ή με ένα ποσοστό συνθετικών νημάτων) αλλά σε σχέση με τις μαλλινες φλοκάτες, οι συνθετικές είναι κατώτερης ποιότητας.

Η αυθεντική μάλλινη φλοκάτη είναι αφράτη ενώ το μαλλί βοηθάει στην εύκολη απομάκρυνση των λεκέδων και της σκόνης. Έτσι, μπορεί να τοποθετηθεί ακόμα και σε πολυσύχναστα σημεία του σπιτιού.

Πώς κατασκευάζεται ;

Η φλοκάτη παραδοσιακά υφαινόταν στον αργαλειό. Η διαδικασία όμως δεν τελείωνε με την ύφανση των μάλλινων νημάτων καθώς στη συνέχεια η φλοκάτη έπρεπε να «χτυπηθεί» και να πλυθεί σε κρύο νερό. Ουσιαστικά, μόνο μετά την επεξεργασία μέσα στο νερό, η φλοκάτη διογκωνόταν, έδεναν οι κόμποι και τα νήματα μεταξύ τους, και το χαλί γινόταν αφράτο και απαλό. Η επεξεργασία της φλοκάτης γινόταν στις νεροτριβές (μπατάνια και δριστέλλες) όπου ακόμα και σήμερα συνεχίζει να γίνεται το πλύσιμο των χαλιών αυτών.

Το αρχικό χρώμα της φλοκάτης είναι υπόλευκο, αλλά μπορεί να χρωματιστεί και να αποκτήσει σχεδόν οποιαδήποτε απόχρωση (μπλε, φούξια, πράσινη, κίτρινη, κλπ).

Τέλος, η ποιότητα της φλοκάτης ορίζεται από το βάρος της, και όσο πιο βαριά τόσο πιο ακριβή.

Λαογραφικά στοιχεία:

Από την ιστοσελίδα Vlaxoi.net μάθαμε ότι κατά την τελετή των αρραβώνων, στην είσοδο της καλύβας κρέμονταν μια κόκκινη φλοκάτη (τσιόργκα) από την προίκα της νύφης. Στην προίκα της νύφης συμπεριλαμβάνονταν και τα δώρα προς όλους τους συγγενείς. Τα δώρα αυτά ήταν λευκή φλοκάτη για το πεθερό και τον κουμπάρο και κόκκινη φλοκάτη για τα αδέλφια του γαμπρού και τους θείους.

Τη νύφη ανέβαζε σε ένα άσπρο άλογο ο πατέρας της ή τα αδέλφια της και καθώς αυτή ανέβαινε στο άλογο, αριστερά και δεξιά οι συγγενείς κρατούσαν ανοιχτές φλοκάτες για να μη φανούν τα πόδια της.　

Στο βιβλίου του Ν.Κρυστάλλη "Οι βλάχοι της Πίνδου" (εκδόσεις Δαμιανός) διαβάσαμε ότι οι ευπορώτεροι βλάχοι φορούσαν ως πανωφόρι μελανόχρωμη φλοκάταν, έξωθεν πεποικιλμένην και έσωθεν πλήρη μάλλινων θυσάνων (φλόκου). Η τάξη των εμπόρων (όχι η τάξη των ποιμένων) ασχολούνταν με τη βιομηχανία των μάλλινων υφασμάτων. Τα υφάσματα αυτά πωλούνταν στις αγορές της Κόνιτσας, των Ιωαννίνων, των Γρεβενών, της Βιτώλιας, των Τρικάλων, της Καρδίτσας, της Λάρισας, του Βόλου, της Λαμίας, της Αταλάντης, της Λειβαδιάς και των Θηβών.

Στο ίδιο βιβλίο διαβάσαμε ότι η φλοκάτη ονομαζόταν αλλιώς και σάρικα.

Πώς καθαρίζεται η φλοκάτη ;

Το μαλλί της φλοκάτης έχει την ιδιότητα να καθαρίζεται εύκολα από σκόνες και λεκέδες. Έτσι κατά τη διάρκεια του έτους μπορεί τακτικά να τινάζεται. Μερικοί υποστηρίζουν, ότι κατά το τίναγμα καλό είναι η φλοκάτη να βρέχεται ελαφρά ώστε το μαλλί να ξαναγίνεται αφράτο.

Μετά από ένα χρόνο ενδεχόμενα να χρειάζεται πλύσιμο. Το πλύσιμο γίνεται στην μπανιέρα (πάτημα με τα πόδια) ή ακόμα καλυτερα στις παραδοσιακές νεροτριβές.

Η «Βιοκαρπέτ» ξεκίνησε από τη Σαμαρίνα και από τις... βλάχικες φλοκάτες

Διαβάσαμε στο βιβλίο "Αρμάνοι, Οι βλάχοι" (συγγραφέας: Ν.Ι Μέρτζος, Θεσσαλονίκη, εκδόσεις Ρέκος Ε.Π.Ε) ότι ο Ιωάννης Καντώνιας, που καταγόταν από το χωριό Σαμαρίνα εμπορευόταν προπολεμικά φυτικές βαφές μαλλιού, στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας και πολύ σύντομα ίδρυσε στην γενέτειρα του (τη Σαμαρίνα) μια προηγμένη οικοτεχνία υφαντουργίας που παρήγαγε βλάχικες φλοκάτες και κιλίμια.

Το 1946 δημιούργησε στη Λάρισα μια νηματουργία που παρήγαγε και εξήγαγε φλοκάτες. Η μονάδα αυτή μετονομάστηκε το 1970 σε ΒΙΟΚΑΡΠΕΤ και συνεχίζει να παράγει ακόμα και σήμερα φλοκάτες. Η κατασκευή βασίζεται στις λεπτομέρειες και στα μυστικά της παραδοσιακής τεχνικής που κάνουν άλλωστε την αυθεντική φλοκάτη να ξεχωρίζει.

Η Φλοκάτη σήμερα

Η φλοκάτη είχε γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής στο εξωτερικό κατά τη δεκαετία του 70 και έτσι κατα τις επόμενες δεκαετίες το ενδιαφέρον μειώθηκε καθώς θύμιζε το ρετρό στυλ του 70 ή ταυτιζόταν αποκλειστικά με το χωριάτικο στύλ. Όμως, όπως όλα τα ποιοτικά προϊόντα, έτσι και η φλοκάτη κατάφερε να επιβιώσει, να ξεπεράσει τα "στυλ" και να γίνει πλέον κλασική.

Η φλοκάτη σήμερα, μπορεί να ταιριάξει σε σύγχρονους χώρους αλλά και σε ρουστίκ, στο καθιστικό αλλά και στην κρεβατοκάμαρα, σε επίσημους χώρους αλλά και σε πολυσύχναστους διαδρόμους.

Κάτω εικόνα: Λευκή φλοκάτη σε καθιστικό σύγχρονου ύφους. Το μάλλινο αυτό χαλί ζεσταίνει το ψυχρό, ολόσωμο δάπεδο.

Photo by Pangaea Interior Design, Portland, OR - Browse industrial living room ideas

Σχεδίασε την κουζίνα μόνος σου με το δωρεάν πρόγραμμα "σχεδιαστής κουζίνας" από την ΙΚΕΑ.

Ο κατάλογος Κουζίνα & Συσκευές 2012 από την ΙΚΕΑ

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι τα χρωματιστά και διαφανή τζάμια, οι καθρέπτες, αλλά και οι γυάλινες επιφάνειες πάνω στις οποίες έχουν εφαρμοστεί ποικίλες τεχνικές όπως η εκτύπωση σε γυαλί.

Ο σχεδιασμός των τραπεζιών είναι της interior designer Καλλιόπης Βουζουναρά.

Χαρακτηριστικό του σχεδιασμού είναι η έντονη γεωμετρικότητα των όγκων και οι πολύ καθαρές γραμμές.

πληροφορίες: www.vglassdesign.com

Ο σχεδιασμός κτιρίων σε περιοχές με ερημικό κλίμα απαιτεί από τους αρχιτέκτονες ανάπτυξη στρατηγικών για την εξασφάλιση θερμικής άνεσης των ενοίκων και την εξοικονόμηση ενέργειας.

Το σπίτι στην Chihuahua, από το αρχιτεκτονικό γραφείο PRODUCTORA είναι ένα πετυχημένο παράδειγμα ένταξης κατοικίας σε περιβάλλον με έντονες θερμοκρασιακές μεταβολές, καθώς αποτελεί μέρος της κοινότητας ενός κλαμπ γκολφ στην έρημο της βόρειας περιοχής του Μεξικό.

Κυκλοφορούν ευρέως με τη μορφή συμβουλών και απαράβατων κανόνων. Πρόκειται όμως περί μύθων, καθώς το χρώμα, όχι μόνο δεν έχει κανόνες αλλά αρκετές φορές η παράβαση αυτών των κανόνων, είναι που οδηγεί σε πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα.

Στην ενδοδαπέδια θέρμανση το δάπεδο είναι το θερμαντικό σωμα του χώρου και η θερμότητα εκπέμπεται από το δάπεδο προς το χώρο.

Ιστορική εξέλιξη του συστήματος

Από τα κλασσικά χρόνια οι Έλληνες απολάμβαναν ζεστό μπάνιο σε δημόσια λουτρά. Οι Ρωμαίοι όμως ήταν αυτοί που επινόησαν τα υπόκαυστα, ένα προηγμένο και έξυπνο σύστημα θέρμανσης των λουτρών.

Τα υπόκαυστα, (suspensurae) ήταν χαμηλοί, υπόγειοι χώροι κάτω από τα δάπεδα των λουτρών, όπου κυκλοφορούσαν τα καυτά αέρια που παραγόταν από μια φωτιά που έκαιγε στην εστία (praefurnium). Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο, που στο έργο του De architectura περιγράφει ένα ρωμαϊκό λουτρό, τα υπόκαυστα δημιουργούνταν με την υπερύψωση των δαπέδων και την έδρασή τους πάνω σε στυλίσκους (pilae), των οποίων το ιδανικό ύψος ήταν τα 0,60μ.

Caldarium (πηγή εικόνας: wikipedia.org)

Το σύστημα θέρμανσης των δωματίων συμπλήρωσαν στο 2ο μισό του 1ου π.Χ. αιώνα οι θερμαινόμενοι τοίχοι και οι θερμαινόμενοι θόλοι, όπου τα θερμά αέρια κυκλοφορούσαν μέσα σε πήλινους σωλήνες κυκλικής ή τετράγωνης διατομής (tubuli), που εφάπτονταν στους τοίχους,　ή μέσα από κενά που δημιουργούνταν με πήλινα πλακίδια (tegulae mammatae) στερεωμένα σε ανάλογη απόσταση εμπρός από τους τοίχους. Η κατασκευή καλυπτόταν συνήθως από ορθομαρμάρωση, ενώ με μάρμαρο ήταν στρωμένα και τα δάπεδα.

πηγή εικόνας: wikipedia.org

Στις αρχές του 20ου αιώνα έγιναν προσπάθειες για την επαναφορά του συστήματος της θέρμανσης δαπέδου, χωρίς όμως επιτυχία, γιατί διαβρώνονταν εύκολα οι μεταλλικοί σωλήνες που χρησιμοποιούνταν. Η εφαρμογή του συστήματος της ενδοδαπέδιας θέρμανσης στέφθηκε με επιτυχία μόνο με την ανάπτυξη της βιομηχανίας των πλαστικών σωλήνων και των μονωτικών υλικών, κατά τη δεκαετία του 1970.

Η ενδοδαπέδια θέρμανση σήμερα

Η ενδοδαπέδια θέρμανση αφορά τη θέρμανση του χώρου, μέσα από ένα σύστημα σωληνώσεων που βρίσκεται εντός του δαπέδου και μέσα στο οποίο κυκλοφορεί θερμό νερό.

Στο παρελθόν, λόγω της έλλειψης τεχνοχογνωσίας και εμπειρίας η ενδοδαπέδια θέρμανση παρουσίασε σημαντικά προβλήματα όπως:

Τα προβήματα αυτά όμως ξεπεράστηκαν και έτσι η ενδοδαπέδια θέρμανση αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο πλεονεκτικά συστήματα θέρμανσης.

Καταρχήν, για λόγους υγείας η θερμοκρασία του δαπέδου (στους βασικούς χώρους χωρίς έντονες θερμικές απώλειες) δεν ξεπερνάει τους 29 βαθμούς κελσίου.

Πλεονεκτήματα

Μειονεκτήματα

Περιγραφή της εγκατάστασης της ενδοδαπέδιας θέρμανσης

Το σύστημα περιλαμβάνει:

Καταρχήν τοποθετείται περιμετρική μονωτική ταινία ως αρμός διαστολής σε όλους τους εσωτερικούς τοίχους, πόρτες, μπαλκονόπορτες και περιμετρικά σε όλους τους θερμαινόμενους χώρους.

Στη συνέχεια τοποθετείται μονωτικό υλικό με ειδικές προδιαγραφές στην πλάκα σκυροδέματος, χωρίς κενά μεταξύ των πλακών μόνωσης. Ακολουθεί επικάλυψη των μονωτικών πλακών με υγρομονωτικό φύλλο σε όλη την επιφάνεια τους. Προαιρετικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και φράγμα ήχου για αυξημένη ηχομόνωση.

Πάνω από το υγρομονωτικό φύλλο τοποθετείται πλέγμα γαλβανιζέ 10Χ10εκ., στο οποίο συγκρατούνται τα κλιπ στερέωσης των σωληνώσεων. Ακολουθεί η στρώση των κυκλωμάτων θέρμανσης στους συγκεκριμένους χώρους, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι τρόποι στρώσης είναι δύο, ο μαίανδρος και το σαλιγκάρι.

Οι σωλήνες από τον κάθε χώρο καταλήγουν σε συλλέκτη, που βρίσκεται σε ερμάριο σε ουδέτερο χώρο (όχι σε υπαίθριο, προτιμότερο σε κάποιο διάδρομο). Ο κάθε συλλέκτης πρέπει να τοποθετείται στο αντίστοιχο επίπεδο που θερμαίνεται.

Επιθυμητή θερμοκρασία δαπέδου με ενδοδαπέδια θέρμανση

Επιθυμητή θερμοκρασία δαπέδου αναλογα με το υλικο επικάλυψης

Τι γίνεται στα σημεία του κτιρίου όπου υπάρχουν μεγαλύτερες θερμικές απώλειες

Στις ζώνες αυξημένων απωλειών (πχ, στις μπαλκονόπορτες και στους περιμετρικούς τοίχους) προβλέπεται η τοποθέτηση πυκνότερων σωληνώσεων ενδοδαπέδιας θέρμανσης.

Ενδοδαπέδια θέρμανση και εξοικονόμηση ενέργειας

Υπολογίζεται ότι για το ίδιο αίσθημα θερμότητας, η θερμοκρασία στο χώρο που θερμαίνεται με ενδοδαπέδια θέρμανση μπορεί να είναι χαμηλότερη κατά 2 εως 3 βαθμούς σε σχέση με άλλα συστήματα θέρμανσης. Συνεπώς εξασφαλίζεται 15-20% οικονομικότερη λειτουργία σε σχέση με τα συμβατικά συστήματα θέρμανσης.

Πιθανά προβλήματα στη λειτουργία

Το βασικότερο ίσως πρόβλημα αποτελεί η τυχαία διάτρηση των σωλήνων. Κατά τα άλλα η διάρκεια ζωής της ενδοδαπέδιας θερμανσης ειναι μεγάλη και δεν απαιτεί ιδιαίτερη φροντιδα.

Η ενδοδαπέδια θέρμανση ενδείκνυται για όλους του χώρους, ακόμα και για εξωτερικούς. Είναι όμως πολύ αποτελεσματική σε χώρους μεγάλου ύψους (πχ γυμναστήρια) όπου οποιοδήποτε άλλο σύστημα θέρμανσης θα ήταν δαπανηρό ή αναποτελεσματικό

Η επιλογή της ενδοδαπέδιας θέρμανσης πρέπει να γίνεται το αργότερο στη φάση σκυροδέτησης καθως το ύψος του δαπέδου πάνω από την πλάκα φτάνει τα 12-13 εκατοστά, (ενω χωρίς ενδοδαπέδια το ύψος ειναι 4 εως 5 εκ). Η υπερύψωση αυτή είναι σημαντική για τον υπολογισμό των θυρών και των κλιμακοστασίων.

Η μελέτη θέρμανσης είναι σύνθετη και για αυτό πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο μηχανολόγο μηχανικό. Τα στοιχεία που βασικά πρέπει να υπολογιστούν είναι η διάμετρος του σωλήνα, η απόσταση μεταξύ των σωληνώσεων (πυκνώσεις και αραιώσεις), το συνολικό μήκος του κυκλώματος, η ταχύτητα του νερού, η πίεση του νερού, η ισχύς του λέβητα, κλπ.

Η τελική επίστρωση

Η τελική επίτρωση μπορεί να είναι από μάρμαρο, ξύλο, κεραμικά πλακάκια, μοκέτα, κλπ. Με την ενδοδαπέδια θέρμανση είναι δυνατον να εφαρμοστούν όλα σχεδόν τα υλικά χωρίς προβλήματα αρκεί να ακολουθηθούν πιστά οι οδηγίες των κατασκευαστών.

Ειδικά για τα ξύλινα δάπεδα, θα πρεπει να χρησιμοποιείται ξυλεία με περιορισμένη περιοεκτικότητα σε υγρασία ενώ οι κόλλες θα πρέπει να είναι κατάλληλες για ενδοδαπέδια θέρμανση.

Η ενδοδαπέδια θέρμασνη μπορεί να λειτουργήσει με πολλά συστήματα παραγωγής ενέργειας, όπως:

Βίντεο που παρουσιάζει τη διαδικασία εγκατάστασης

Στο παιδικό δωμάτιο η καθημερινότητα μετατρέπεται σε ένα μικρό παραμύθι. Το μικρό κορίτσι περνάει ατελείωτες ώρες παιχνιδιού, μελέτης, ονειροπόλησης και δημιουργική απασχόλησης.

Source: the-ellebelle.tumblr.com via Elle on Pinterest

Μήπως σας αρέσει να διαβάζετε μανιωδώς βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες........... στην τουαλέτα;